Մարկոս 3։1-35
3 Եւ դարձեալ ժողովարանը մտաւ, եւ այնտեղ մի մարդ կար՝ ձեռքը չորացած:
2 Եւ սպասում էին նորան՝ թէ արդեօք շաբաթ օրը կ’բժշկէ՞ նորան որ չարախօսեն նորանից:
3 Եւ նա ասեց ձեռքը չորացած մարդին. Կանգնիր մէջտեղը:
4 Եւ ասեց նորանց. Արժա՞ն է շաբաթ օրը բարի գործել՝ թէ չար գործել. մի հոգի ապրեցնել՝ թէ սպանել. իսկ նորանք լռեցին:
5 Նա էլ բարկութիւնով չորս կողմովը նորանց մտիկ տալով՝ նորանց սրտերի կուրութեան համար տրտմած՝ այն մարդին ասեց. Ձեռքդ մեկնիր. եւ նա մեկնեց, եւ նորա ձեռքը ողջացաւ ինչպէս միւսը:
6 Եւ փարիսեցիները շուտով դուրս գնացին Հերովդէսեանների հետ նորա դէմ խորհուրդ էին անում, թէ ինչպէս կորցնեն նորան:
7 Եւ Յիսուսը իր աշակերտների հետ ծովի մօտ գնաց. եւ շատ բազմութիւն նորա ետեւից գնում էին Գալիլեայից եւ Հրէաստանից,
8 Եւ Երուսաղէմից, եւ Եդովմից, եւ Յորդանանի այն կողմիցը, եւ նորանք էլ որ Տիւրոսի եւ Սիդոնի շրջակայքիցն էին, շատ բազմութիւն, երբոր լսում էին, թէ ինչ բաներ էր անում, նորա մօտ էին գալիս:
9 Եւ իր աշակերտներին ասեց որ մի պզտիկ նաւ պատրաստ լինի իրան համար այն ամբոխի պատճառով, որ չ’նեղեն նորան:
10 Որովհետեւ շատերին բժշկեց. մինչեւ որ նորա վերայ էին թափվում, որ նորան դպչեն, որոնք որ ցաւ ունէին:
11 Եւ պիղծ ոգիները երբոր նորան տեսնում էին, ընկնում էին նորա առաջը, աղաղակում էին և ասում,
12 Թէ Դու Աստուծոյ Որդին ես. եւ նա շատ սաստում էր նորանց, որ իրան չ’յայտնեն:
13 Եւ վեր ելաւ սարը եւ իր մօտ կանչեց որոնց որ ինքը կամեցաւ. եւ նորա մօտ գնացին:
14 Եւ տասնեւերկու հոգի կարգեց, որ իր հետը լինին, եւ որ նորանց ուղարկէ՝ քարոզելու.
15 Եւ նորանք իշխանութիւն ունենան ցաւերը բժշկելու՝ եւ դեւերը հանելու:
16 Եւ Սիմօնի անունը Պետրոս դրաւ.
17 Եւ Զեբեդեան Յակոբին՝ եւ Յակոբի եղբայր Յովհաննէսին. եւ նորանց անունները Բաներեգէս դրաւ, որ է՝ Որոտմունքի որդիք.
18 Եւ Անդրէասին, եւ Փիլիպպոսին, եւ Բարթողոմէոսին, եւ Մատթէոսին, եւ Թովմասին, եւ Յակոբոս Ալփեանին, եւ Թադէոսին, եւ Սիմօն Կանանացուն:
19 Եւ Յուդա Իսկարիովտացուն, նա որ մատնեց էլ նորան:
20 Եւ եկան տուն, եւ դարձեալ հաւաքուեցաւ ամբոխը, մինչեւ որ չը կարողացան հաց էլ ուտել:
21 Եւ նորա ընտանիքը լսելով դուրս եկան նորան բռնելու. որովհետեւ ասում էին թէ գժուել է:
22 Եւ դպիրները որ Երուսաղէմիցն իջել էին, ասում էին, թե Բէեղզեբուղ ունի, եւ թէ դեւերի իշխանովն է հանում դեւերեը:
23 Եւ նորանց իր մօտ կանչելով՝ առակներով ասում էր նորանց. Ի՞նչպէս սատանան կարող է սատանայ հանել:
24 Եւ եթէ մի թագաւորութիւն իր միջումը բաժանուի, այն թագաւորութիւնը կարող չէ կենալ:
25 Եւ եթէ մի տուն իր միջումը բաժանուի, այն տունը կարող չէ կենալ:
26 Եւ եթէ սատանան իր անձի վերայ վերկացաւ եւ բաժանուած է, կարող չէ կենալ, այլ վերջացած է:
27 Ոչ ոք կարող չէ մի զօրաւորի տունը մտնելով, նոր կարասիքը յափշտակել, եթէ առաջ այն զօրաւորին չ’կապէ, եւ ապա նորա տունը կ’յափշտակէ:
28 Ճշմարիտ ասում եմ ձեզ՝ թէ Մարդկանց որդիների ամեն մեղքերը եւ հայհոյանքները, որքան որ հայհոյեն էլ, կ’թողուին.
29 Բայց ով որ Սուրբ Հոգուն հայհոյէ, յաւիտեան թողութիւն չի ունենալ. այլ յաւիտենական դատապարտութեան պարտական կ’լինի:
30 Որովհետեւ ասում էին, թէ պիղծ ոգի կայ նորանում:
31 Եւ յետոյ նորա եղբարքը եւ մայրը եկան, եւ դուրսը կանգնած՝ նորա մօտ ուղարկեցին կանչեցին նորան:
32 Եւ ժողովուրդը նորա չորս կողմովը նստած էր. եւ ասեցին նորան. Ահա մայրդ եւ եղբարքդ դուրսը քեզ ուզում են:
33 Եւ նա նորանց պատասխանեց եւ ասեց. Ո՞վ է իմ մայրը կամ իմ եղբարքը:
34 Եւ իր չորս կողմովը նստածներին մտիկ տուաւ եւ ասեց.
35 Ահա իմ մայրը եւ իմ եղբարքը. Որովհետեւ ով որ կատարէ Աստուծոյ կամքը, նա է իմ եղբայրը եւ քոյրը եւ մայրը:
