Սաղմոս 10։1-18
Չարերի ամբարտաւանութիւնից գանգատ Աստուծուն։ Դաւիթի վստահութիւնը Աստուծոյ վերայ։
10 * Ով Տէր, ինչո՞ւ ես հեռու կենում, եւ թագցնում քեզ նեղութեան ժամանակներումը:
2 Ամբարշտի ամբարտաւանութիւնովը այրվում է աղքատը. թող բռնուին այն չար խորհուրդներովը, որ հնարեցին:
3 Որովհետեւ ամբարիշտը պարծենում է իր սրտի ցանկութիւնովը, եւ ագահն անիծում և անարգում է Տիրոջը:
4 Ամբարիշտն իր երեսի ամբարտաւանութիւնովն ասում է. Երբեք չի խնդրում, Աստուած չ’կայ. նորա բոլոր խորհուրդները սա է:
5 Նորա ճանապարհները խիստ են ամեն ժամանակ. քո դատաստանները բարձր են նորա երեսիցը. նա իր ամեն թշնամիների վերայ փքվում է։
6 Նա ասում է իր սրտումը. Ես ազգից ազգ չեմ շարժուիլ, չար բան չի գալ ինձ վերայ:
7 Նորա բերանը լիքն է անէծքով, նենգութիւնով եւ խաբէութիւնով. նորա լեզուի տակին ցաւ եւ անօրէնութիւն կայ:
8 Նա գիւղերի դարանն է մտնում, ծածուկ տեղը սպանում է անմեղին. նորա աչքերը ծածուկ նայում են խեղճի վերայ.
9 Թագուն տեղը դարանամուտ է լինում ինչպէս առիւծ իր որջի մէջ. դարան է մտնում, որ աղքատին յափշտակէ, եւ յափշտակում է աղքատին՝ նորան իր որոգայթին մէջ գցելով:
10 Եւ կուչ է գալիս պառկում. եւ խեղճերը ընկնում են նորա ճանկերի տակ:
11 Նա իր սրտումն ասում է. Աստուած մոռացավ, իր երեսը թագցրեց. նա չի տեսնիլ իսպառ:
12 Վեր կաց, Տէր՝ ով Աստուած, բարձրացրու քո ձեռքը. մի մոռանար նեղեալներին:
13 Ամբարիշտն ինչո՞ւ հայհոյէ Աստուծուն, եւ իր սրտումն ասէ՝ թէ Դու չես խնդրում:
14 Դու տեսնում ես. որովհետեւ դու մտիկ ես անում այն ցաւին ու նեղութեանը, որ քո ձեռքովը հատուցանես. աղքատն իրան քեզ է յանձնում. դու ես որբի օգնականը:
15 Կոտրիր ամբարշտի եւ չարի բազուկը, որ նորա չարութիւնը խնդրես եւ էլ չ’գտնես:
16 Տէրն է թագաւոր յաւիտեանս յաւիտենից, հեթանոսները կորչել են նորա երկրիցը:
17 Դու լսում ես աղքատների ցանկութիւնը. Տէր, հաստատիր նորանց սիրտը, և ականջ դիր,
18 Որ դատաստան անես որբին եւ խեղճին, որ երկրից եղող մարդը այլ եւս չ’հալածէ:
