Սաղմոս 109։1-31
Երգողների գլխաւորին. Դաւիթի Սաղմոս։
109 Ով իմ փառքի Աստուած, լուռ մի կենար:
2 Որովհետեւ ամբարշտի բերանը եւ նենգաւորի բերանը բացուեցան ինձ վերայ. սուտ լեզուով խօսում են ինձ դէմ:
3 Եւ ատելութեան խօսքերով պատում են ինձ, եւ զուր տեղը կռվում են ինձ դէմ:
4 Իմ սէրի փոխարէն հակառակում են ինձ, բայց ես աղօթք եմ անում:
5 Եւ փոխանակ բարիի չար են հատուցանում ինձ, եւ իմ սէրի փոխարէն՝ ատելութիւն:
6 Մէկ ամբարիշտ դիր նորա վերայ, եւ սատանան թող կանգնի՝ նորա աջ կողմին:
7 Երբոր նա դատուի թող դատապարտուած դուրս գայ, եւ նորա աղօթքը մեղքի փոխուի:
8 Նորա օրերը պակասին. եւ նորա պաշտօնն ուրիշը առնէ:
9 Նորա որդիքը որբ լինեն, եւ նորա կինն այրի լինի.
10 Եւ նորա որդիքն աստանդական թափառեն եւ մուրան, եւ հաց ուզեն իրանց աւերակ բնակարանների միջից:
11 Փոխ տուողն առնէ նորա բոլոր ունեցածը, եւ օտարները յափշտակեն նորա վաստակը:
12 Մէկը չ’լինի որ նորան գթութիւն ցոյց տայ. եւ մէկն էլ չ’ողորմէ նորա որբերի վերայ:
13 Նորա զաւակները սատակեն. նորանց անունը ջնջուի երկրորդ սերունդի մէջ:
14 Նորա հայրերի անօրէնութիւնը յիշուի Տիրոջ առաջին, եւ նորա մօր մեղքը չ’ջնջուի:
15 Ամէն ժամանակ Տիրոջ առաջին լինի եւ նա ջնջէ երկրիցը նորա յիշատակը:
16 Նորա համար որ չ’յիշեց ողորմութիւն անելը. այլ խեղճ եւ աղքատ եւ սրտով մաշուած մարդին հալածեց որ սպանէ:
17 Անէծք սիրեց, եւ նա կ’հասնէ նորան. եւ օրհնութիւն չ’կամեցաւ, եւ նա հեռու կ’լինի նորանից:
18 Անէծքը հագաւ ինչպէս հանդերձ. եւ նա ջրի պէս կ’մտնէ նորա փորը, եւ ձէթի պէս նորա ոսկորների մէջ:
19 Նորան այնպէս լինի ինչպէս իր հանգնելիս հանդերձը՝ եւ ինչպէս իր միշտ կապելիս գօտին:
20 Սա վարձք լինի Տիրոջ կողմիցը իմ հակառակորդներին՝ եւ իմ անձի համար չար խօսողներին:
21 Բայց դու, Տէր Եհովայ, արա ինձ քո անունի համեմատ, որովհետեւ քո ողորմութիւնը բարի է. փրկիր ինձ:
22 Որովհետեւ ես խեղճ եմ եւ աղքատ, եւ իմ սիրտը խոցուած է իմ ներսումը:
23 Ես անց եմ կենում ինչպէս երկարացած շուք, վայր եմ թափվում ինչպէս մարախ:
24 Իմ ծունկերը տկարացան ծոմից եւ մարմինս մաշուեցաւ իր պարարտութիւնիցը:
25 Ես նախատինք եղայ նորանց առաջին, ինձ տեսնում եւ շարժում են իրանց գլուխները:
26 Օգնիր ինձ, Տէր՝ իմ Աստուած. փրկիր ինձ քո ողորմութեան պէս,
27 Որ իմանան որ սա քո ձեռքն է, որ դու Տէրդ արիր այս:
28 Նորանք անիծում են, բայց դու օրհնիր. նորանք վեր են կենում ինձ դէմ ու կ’ամաչեն, բայց քո ծառան ուրախ կ’լինի:
29 Թող ամօթ հագնեն իմ հակառակողները եւ իրանց ամօթը վերարկուի պէս իրանց վերայ առնեն:
30 Ես շատ գոհանամ Տէրիցն իմ բերանովը. եւ շատերի մէջ օրհնեմ նորան:
31 Որովհետեւ նա կանգնում է աղքատի աջ կողմին, որ նորան փրկէ նորանցից որ դատապարտում են նորա անձը:
