Սաղմոս 17։1-15
Դաւիթի Աղօթք։
17 Ո՜վ Տէր, լսիր արդարութեան. մտիկ տուր աղաղակիս, եւ ականջ դիր իմ աղօթքին, որ սուտ շրթունքներից չէ:
2 Թող քո երեսիցը դուրս գայ իմ դատաստանը. թող քո աչքերը նային ուղղութեան վերայ:
3 Դու փորձեցիր իմ սիրտը և գիշերումը քննեցիր. դու կրակով հալեցրիր ինձ եւ անիրաւութիւն չ’գտար ինձանում. ես միտքս դրել եմ՝ որ իմ բերանը պատուիրազանց չ’լինի:
4 Մարդկանց գործերի նկատմամբ՝ քո շրթանց խօսքի պէս զգոյշ եմ կենում բռնաւոր ճանապարհներիցը:
5 Հաստատիր իմ գնացքը քո ճանապարհումը, որ ոտքերս չ’գլորուին:
6 Ես կանչում եմ քեզ, որ դու լսես ինձ, ով Աստուած. ականջդ ինձ մօտ դարձրու. լսիր իմ խօսքերը:
7 Փառաւոր արա քո ողորմութիւնը, ով դու որ յուսացողներին փրկում ես նորանցից՝ որ քո աջ ձեռին հակառակ են կենում:
8 Պահիր ինձ ինչպէս աչքի բիբ, եւ քո թեւերի շուքի տակ ծածկիր ինձ:
9 Այն ամբարիշտներիցը՝ որ քանդում են ինձ. իմ անձի թշնամիներիցը, որ չորս կողմովս պաշարում են ինձ:
10 Նորանք փակում են իրանց պարարտ սիրտը, եւ իրանց բերանովը ամբարտաւանութիւն են խօսում:
11 Հիմա մեր գնացքի չորս կողմովը պատում են մեզ. եւ իրանց աչքերը դրած են, որ մեզ գետնի վերայ գցեն:
12 Նորանք նման են առիւծի, որ ցանկանում է գիշատել. եւ առիւծի ձագին, որ ծածուկ տեղերումը նստած է:
13 Վեր կաց, Տէր, առ նորան առաջը. նորան գետնի վերայ գցիր. եւ իմ անձը ապրեցրու ամբարիշտների ձեռքիցը քո սրովն:
14 Քո ձեռքովն, ով Տէր, ապրեցրու մարդկանցիցը՝ այս աշխարհքի մարդկանցիցը, որ նորանց բաժինը այս կեանքումն է. եւ լցնում ես նորանց փորը քո գանձերովը, որ նորանց որդիներն էլ կշտացած են, եւ մնացածը թողում են իրանց երեխաներին:
15 Բայց ես արդարութիւնով կ’տեսնեմ քո երեսը, եւ երբոր արթնանամ, կ’կշտանամ քո նմանութիւնովը:
