Սաղմոս 2։1-12
2 Ի՞նչու համար են խռովութիւն անում հեթանոսները, եւ ազգերը՝ ունայն մտածում:
2 Երկրի թագաւորները վեր են կենում, եւ իշխաններն իրար հետ խորհուրդ են անում Տիրոջ դէմ եւ նորա Օծեալի դէմ թէ
3 Կոտրենք նորանց կապանքները, եւ դէն գցենք նորանց չուանները մեզանից:
4 Երկնքումը բնակողը ծիծաղում է, Տէրը ծաղրում է նորանց:
5 Այն ժամանակ նա կ’խօսի նորանց հետ իրան բարկութիւնովը, եւ իրան սրտմտութիւնովը կ’շփոթեցնէ նորանց:
6 Ես օծեցի իմ թագաւորին իմ սուրբ Սիօն սարի վերայ:
7 Կ’պատմեմ հրամանը. Տէրն ասեց ինձ. Դու իմ որդին ես, ես այսօր ծնեցի քեզ.
8 Խնդրիր ինձանից, եւ ես հեթանոսները քեզ ժառանգութիւն կ’տամ, եւ երկրի ծայրերը՝ քեզ ստացուածք:
9 Երկաթի գաւազանով կ’ջարդես նորանց, եւ բրուտի ամանի պէս կ’փշրես նորանց:
10 Եւ հիմա, ով թագաւորներ, խոհեմացէք, եւ խրատուեցէք, ով երկրի դատաւորներ:
11 Վախով ծառայեցէք Տիրոջը, եւ դողալով ցնծացէք:
12 Որդին համբուրեցէք, որ չ’բարկանայ, եւ դուք չ’կորչիք ճանապարհումը. որովհետեւ նորա բարկութիւնը շուտով կ’վառուի. երանի այն ամենին որ նորան են յուսացած:
