Սաղմոս 44։1-26
Երգողների գլխաւորին. Կորխի որդկանց Երգ։
44 Ով Աստուած, մեր ականջներովը լսեցինք. մեր հայրերը պատմեցին մեզ այն գործը, որ դու գործեցիր նորանց օրերումը՝ այն առաջին ժամանակներումը:
2 Դու քո ձեռքովը հեթանոսներին դուրս հանեցիր եւ նորանց տնկեցիր. չարչարեցիր ազգերը եւ նորանց փռեցիր:
3 Որովհետեւ ոչ թէ իրանց սրովը ժառանգեցին երկիրը, եւ ոչ իրանց բազուկը փրկեց իրանց. այլ քո աջը եւ քո բազուկը եւ քո երեսի լոյսը. որովհետեւ հաւանեցիր նորանց:
4 Դու ես իմ թագաւորը, ով Աստուած. հրամայեցիր Յակոբի փրկութիւնների համար:
5 Քեզանով գետինը գցեցինք մեր թշնամիներին. քո անունովը կոխ տուինք մեզ դէմ վեր կենողներին:
6 Որովհետեւ ես իմ աղեղին չեմ յուսացել, եւ իմ սուրը չէ փրկում ինձ:
7 Այլ դու ես փրկում մեզ մեր թշնամիներիցը, եւ ամօթ ես անում մեզ ատողներին:
8 Աստուծով կ’պարծենանք ամեն օր, եւ քո անունիցը կ’գոհանանք յաւիտեան: (Սէլա։)
9 Բայց հիմա դէն գցեցիր եւ ամօթ արիր մեզ, եւ չես դուրս գալիս մեր զօրքի հետ:
10 Դու մեզ ետ ես դարձնում թշնամիիցը, եւ մեզ ատողները յափշտակում են մեզ իրանց համար:
11 Դու արիր մեզ՝ որ ոչխարի պէս կերակուր լինինք, եւ ցրուեցիր մեզ հեթանոսների մէջ:
12 Ծախեցիր քո ժողովուրդը ոչինչ փողով, եւ չ’հարստացար նորանց գնովը:
13 Դու մեզ նախատինք ես դնում մեր հարեւանների առաջին, ծաղր եւ խայտառակութիւն մեր չորս կողմում լինողների առաջին:
14 Դու մեզ առակ ես դնում հեթանոսների մէջ, եւ գլուխ շարժելու պատճառ՝ ազգերի մէջ:
15 Ամեն օր իմ նախատինքը իմ առաջին է. եւ իմ երեսի ամօթը ծածկում է ինձ,
16 Նախատողի եւ հայհոյողի ձայնիցը, թշնմիին եւ վրէժխնդրի երեսիցը:
17 Այս ամենը եկաւ մեզ վերայ, եւ քեզ չ’մոռացանք, եւ քո ուխտը չը քանդեցինք:
18 Մեր սիրտը ետ չ’դարձաւ, եւ մեր գնացքը չ’ծռուեցաւ քո ճանապարհիցը.
19 Թէեւ փշրեցիր մեզ չագալների տեղումը, եւ ծածկեցիր մեզ մահի շուքովը:
20 Եթէ մոռացած լինէինք մեր Աստուծոյ անունը, եւ մեր ձեռքերը մեկնած լինէինք դէպի օտար Աստուած.
21 Չէ՞ որ Աստուած կ’քննէր այս բանը. որովհետեւ նա գիտէ սրտի գաղտնիքները:
22 Բայց ամեն օր սպանվում ենք քեզ համար, եւ մորթուելու ոչխարի պէս ենք համարվում:
23 Զարթնիր, ի՞նչու ես քնած, ով Տէր. վեր կաց, դէն մի գցիր իսպառ:
24 Ի՞նչու ես թագցնում քո երեսը, եւ մոռանում մեր խեղճութիւնը եւ նեղութիւնը:
25 Որովհետեւ մեր անձը խոնարհուեց հողի մէջ, եւ մեր փորը երկրին կպաւ:
26 Վեր կաց մեզ օգնութեան, եւ փրկիր մեզ քո ողորմութեան համար:
