Սաղմոս 55։1-23
Երգողների գլխաւորին. Նկինօթով։ Դաւիթի Երգ։
55 Ով Աստուած, ականջ դիր իմ աղօթքին, եւ քեզ մի թագցնիր իմ աղաչանքիցը:
2 Մտիկ արա ինձ վերայ եւ լսիր ինձ, որ մոլորուած եմ իմ տրմութիւնումը եւ սուգ եմ անում.
3 Թշնամիի ձայնիցը եւ ամբարշտի նեղացնելուցը. որովհետեւ անօրէնութիւն են գցում ինձ վերայ, եւ բարկութիւնով հալածում են ինձ:
4 Իմ սիրտը դողաց ինձանում, եւ մահի սարսափը ընկաւ ինձ վերայ.
5 Վախ եւ դող եկաւ ինձ վերայ, եւ սոսկում ծածկեց ինձ:
6 Եւ ես ասեցի. Ոհ թէ թեւ ունենայի աղաւնիի պէս, որ թռչէի եւ հանգչէի:
7 Ահա կ’փախչէի, կ’հեռանայի, անապատումը կ’կենայի: (Սէլա։)
8 Կշտապէի որ ինձ համար ապաստան գտնեմ փոթորկալից քամիիցը եւ մրրկիցը:
9 Ով Տէր, կործանիր՝ բաժանիր նորանց լեզուն. որովհետեւ անիրաւութիւն եւ հակառակութիւն տեսայ քաղաքումը:
10 Ցերեկ եւ գիշեր շրջապատում են նորա չորս կողմովը նորա պարիսպների վերայ. անօրէնութիւն եւ չարագործութիւն կայ նորա մէջ:
11 Անիրաւութիւն կայ նորա մէջ. եւ խաբերութիւն եւ զրկողութիւն չէ պակասում նորա փողոցներիցը:
12 Որովհետեւ եթէ թշնամին ինձ նախատինք տար՝ կ’համբերէի. եւ եթէ ինձ ատողը պարծենար ինձ վերայ՝ կ’թագչէի նորանից:
13 Բայց դու ինձ հաւասար մարդ ես՝ իմ սրտակիցը եւ իմ բարեկամը.
14 Որ մենք իրար հետ քաղցրութիւնով խորհուրդ էինք անում եւ Աստուծոյ տունն էինք գնում ամբոխի հետ:
15 Թող մահ հասնէ նորանց վերայ, եւ կենդանի կենդանի խորտակուին դժոխքի մէջ. որովհետեւ չարութիւններ կան նորանց բնակարաններումը՝ նորանց ներսումը:
16 Բայց ես դէպի Աստուած կ’կանչեմ. եւ Տէրը կ’փրկէ ինձ:
17 Իրիկունն ու առաւօտը եւ կէս օրին ողբում եմ եւ հառաչում. եւ նա կ’լսէ իմ ձայնը:
18 Նա խաղաղութիւնով կ’փրկէ իմ անձը այն կռուիցը որ ինձ դէմ է. որովհետեւ շատ են նորանք՝ որ ինձ հետ են:
19 Աստուած կ’լսէ, եւ կ’նեղացնէ նորանց, նա՝ որ վաղուց կայ. որովհետեւ նորանք չեն փոխվում եւ Աստուածանից չեն վախենում: (Սէլա։)
20 Եւ ձեռքերը գցում է իր խաղաղ ընկերների վերայ, իր դաշինքը դրժում է:
21 Նորա բերանը իւղիցը աւելի կակուղ է, բայց կռիւ կայ նորա սրտումը. նորա խօսքերը ձէթիցն աւելի կակուղ են, բայց սրած թուր են:
22 Քո հոգսն Աստուծոյ վերայ գցիր, եւ նա խնամք կ’անէ քեզ. նա թող չի տալ որ արդարը յաւիտեան շարժուի տեղիցը:
23 Եւ դու, ով Աստուած, վայր կ’գցես նորանց ապականութեան հորի մէջ. արիւն թափող ու նենգաւոր մարդիկը իրանց օրերը մինչեւ կէսը չեն հասցնիլ. բայց ես քեզ եմ յուսացած:
