Սաղմոս 7։1-17
Դաւիթի Շիկկայօն*, որ Տիրոջը երգեց Բենիամինեան* Քուշի խօսքերի համար։
7 Ով Տէր՝ իմ Աստուած, ես քեզ վերայ եմ դրել իմ յոյսը. փրկիր ինձ իմ ամեն հալածողներիցը եւ ազատիր ինձ,
2 Որ իմ անձը առիւծի պէս չ’յափշտակէ եւ պատառէ, եւ ազատող չ’լինի:
3 Ով Տէր՝ իմ Աստուած, եթէ այս բանը արել եմ, եթէ անիրաւութիւն կայ իմ ձեռքերումը.
4 Եթէ չար եմ հատուցրել ինձ հետ խաղաղ լինողին, եւ կողոպտել եմ՝ ինձ հետ զուր տեղը նեղացնողին.
5 Ապա թող թշնամին հալածէ իմ անձը եւ հասնէ նորան. եւ նա իմ կեանքը կոխ տայ գետնի վերայ, եւ իմ փառքը հողի մէջ բնակեցնէ: (Սէլա։)
6 Վեր կաց, ո՜վ Տէր, քո բարկութիւնովը, բարձրացիր իմ նեղացնողների կատաղութեան համար, եւ արթնացիր ինձ համար դու՝ իրաւուք պատուիրեցիր:
7 Եւ ազգերի ժողովքը թող շրջապատէ քեզ, եւ նորանց վերայ դարձիր դէպի բարձր տեղերը:
8 Տէրը դատաստան է անում ազգերի վերայ. դատիր ինձ, Տէր իմ արդարութեան պէս եւ իմ անմեղութեան պէս, որ ինձանում կայ:
9 Թող վերջանայ ամբարիշտների չարութիւնը, եւ հաստատիր արդարին. որովհետեւ դու սրտեր ու երիկամունքներ քննող ես, ով արդար Աստուած:
10 Իմ ասպարն Աստուած է, որ փրկում է սրտով ուղիղներին:
11 Աստուած արդար դատաւոր է, եւ Աստուած ամեն օր բարկանում է ամբարշտի վերայ,
12 Եթէ ետ չ’դառնայ, նա իր սուրը կ’սրէ, իր աղեղը լարել եւ պատրաստել է.
13 Եւ մահի գործիքներ է պատրաստել նորա համար, եւ իր նետերը բորբոքուած արաւ:
14 Ահա նա անօրէնութեան երկունք է քաշում. յղացած է չարութիւնով եւ ծնում է խաբէութիւն:
15 Հոր փորեց ու խորացրեց, բայց ինքն ընկաւ այն խորի մէջ՝ որ շինեց:
16 Նորա չարութիւնը կ’դառնայ նորա գլխի վերայ. եւ նորա անիրաւութիւնը վայր կ’գայ իր գագաթի վերայ:
17 Ես կ’գոհանամ Տէրիցը իր արդարութեան համար եւ սաղմոս կ’ասեմ Բարձրեալ Տիրոջ անունին:
