Սաղմոս 74։1-23
Ասափի Երգ։
74 Ով Աստուած, ի՞նչու ես մեզ բոլորովին մերժում. քո բարկութիւնը բորբոքվում է քո արօտի ոչխարների վերայ:
2 Յիշիր քո ժողովրդին որ ստացար սկզբիցը. փրկեցիր, որ քեզ ժառանգութեան վիճակ լինի, այս Սիօնի սարը որ նորանում բնակուած ես:
3 Բարձրացրու քո քայլերը մշտական աւերմունքների վերայ. թշնամին բոլորն ապականեց սրբութեան տեղումը:
4 Քո հակառակորդները գոռում են ժողովարանիդ մէջ. իրանց նշանները՝ նշանների տեղ են դնում:
5 Նա երեւում է ինչպէս մի կացին բարձրացնող անտառի ծառերի վերայ:
6 Եւ հիմա նորա ամեն քանդակագործ զարդարանքը կոտրատեցին կացիններով եւ մուրճերով:
7 Կրակ գցեցին քո սրբարանի մէջ, գետնի տալով պղծեցին քո անունի բնակարանը:
8 Իրանց սրտերումն ասեցին. Սորանց ամենը միասին կորցնենք. այրեցին Աստուծոյ ամեն ժողովարանները երկրի մէջ:
9 Մեր նշանները չենք տեսնում. էլ մարգարէ չ’կայ. եւ մեզ մօտ մէկ գիտացող չ’կայ. մինչեւ ե՞րբ:
10 Ով Աստուած, մինչեւ ե՞րբ է նախատելու նեղացնողը. մի՞թէ թշնամին պիտի բոլորովին անարգէ քո անունը:
11 Ի՞նչու ես ետ դարձնում ձեռքդ եւ աջդ. հանիր ծոցիցդ, կորցրու նորանց:
12 Բայց Աստուած է իմ թագաւորը սկզբիցը որ փրկութիւններ արաւ երկրի մէջ:
13 Դու ծովը պատառեցիր քո զօրութիւնովը, վիշապների գլուխները փշրեցիր ջրերի մէջ:
14 Դու ջարդեցիր Լեւիաթանի գլուխները. նորան կերակուր տուիր ժողովրդին անապատումը:
15 Դու աղբիւրներ եւ առուներ բղխեցրիր. դու սաստիկ գետեր ցամաքեցրիր:
16 Քոնն է ցերերկը եւ քոնն է գիշերը. դու պատրաստեցիր լուսաւորները եւ արեգակը:
17 Դու հաստատեցիր երկրի ամեն սահմանները. դու ստեղծեցիր ամառը եւ ձմեռը:
18 Ապա միտքդ բեր այս՝ որ թշնամին նախատինք է տալիս Տիրոջը. եւ յիմար ազգը անարգում է քո անունը:
19 Քո տատրակի անձը մի մատնիր գազանին. քո աղքատների կեանքը մի մոռանար իսպառ:
20 Նայիր քո ուխտի վերայ, որովհետեւ երկրի խաւար տեղերը անօրէնութեան բնակարաններով լցուած են:
21 Թող խեղճը ետ չ’դառնայ ամօթով. թող խեղճը եւ աղքատը օրհնեն քո անունը:
22 Վեր կաց, ով Աստուած, դատիր քո դատաստանը. յիշիր այն նախատինքը, որ յիմարն ամեն օր քեզ վերայ է դնում:
23 Մի մոռանար քո թշնամիների ձայնը եւ քեզ դէմ վեր կացածների խռովութիւնը, որ ամեն ժամանակ բարձրանում է:
