Սաղմոս 77։1-20
Երգողների գլխաւորին. Իդիթունի* վերայ. Ասափի Սաղմոս։
77 Իմ ձայնը դէպի Աստուած է, եւ ես կանչում եմ. եւ իմ ձայնը դէպի Աստուած է, եւ նա կ’լսէ ինձ:
2 Իմ նեղութեան օրումը Տիրոջն եմ խնդրում. իմ ձեռքը գիշերումը մեկնած է եւ չէ թուլանում. իմ անձը չէ կամենում մխիթարուիլ:
3 Յիշում եմ Տիրոջը եւ անհանգիստ եմ. միտք եմ անում եւ հոգիս նուաղում է. (Սէլա։)
4 Իմ աչքերի արտեւանունքը արթուն ես պահում. խռովուած եմ եւ չեմ կարող խօսել:
5 Մտածում եմ առաջուան օրերը՝ յաւիտենից եղած տարիները:
6 Յիշում եմ գիշերումը իմ երգելը. խօսում եմ իմ սրտի հետ եւ հոգիս քննութիւն է անում:
7 Մի՞թէ Տէրը յաւիտեան դէն կը գցէ, եւ այլեւս քաղցրութիւն չի՞ ցոյց տալ:
8 Մի՞թէ յաւիտեան կ’վերջանայ նորա ողորմութիւնը, եւ նորա խօսքը կը պակասի՞ ազգից մինչեւ ազգ:
9 Մի՞թէ մոռացաւ Աստուած շնորհք ցոյց տալ. մի՞թէ բարկութիւնով արգիլեց իր ողորմութիւնը: (Սէլա։)
10 Բայց ես ասում եմ՝ սա իմ ցաւն է. փոխելը Բարձրելոյն ձեռքին է:
11 Յիշում եմ Տիրոջ գործերը. որովհետեւ յիշում եմ քո հրաշքները յաւիտենից:
12 Եւ քննում եմ քո ամեն գործերը, եւ միտք եմ առնում քո արածները:
13 Ով Աստուած, քո ճանապարհը սրբութեան մէջ է. ո՞ր աստուածն է մեծ ինչպէս Աստուած:
14 Դու ես Աստուած որ հրաշք ես անում. դու ցոյց տուիր քո զօրութիւնը ժողովուրդների մէջ:
15 Դու քո բազկովը փրկեցիր քո ժողովրդին՝ Յակոբի եւ Յովսէփի որդկանցը: (Սէլա։)
16 Տեսան քեզ ջուրերը, ով Աստուած, տեսան քեզ ջուրերը եւ դողացին. եւ անդունդները սարսափեցան:
17 Ամպերը ջուր թափեցին, երկինքները ձայն հանեցին եւ քո նետերը գնացին:
18 Քո որոտմունքի գոռգոռոցը երկնքի պտոյտներումն* էր. փայլատակմունքը լուսաւորեցին աշխարհքը. երկիրը դղրդաց եւ դողաց:
19 Քո ճանապարհը ծովումն էր, եւ քո շաւիղները շատ ջրերի մէջ, եւ քո հետքերը չ’յայտնուեցան:
20 Ոչխարի հօտի պէս առաջնորդեցիր քո ժողովրդին Մովսէսի եւ Ահարօնի ձեռովը:
