1 Թագավորներ 19։1-21
19 Եւ Աքաաբը պատմեց Յեզաբէլին բոլոր ինչ որ Եղիան արել էր, եւ այն բոլորը որ ամեն մարգարէներին սրով սպանել էր։
2 Եւ Յեզաբէլը պատգամաւոր ուղարկեց Եղիայի մօտ ասելով. Աստուածները այսպէս անեն եւ սորանից էլ աւելի անեն, եթէ որ էգուց այս ժամանակին քո անձը նորանցից մէկի անձի տեղ չ’դնեմ։
3 Եւ այս բանը տեսնելով վեր կացաւ գնաց իր անձը ազատելու համար, եւ հասաւ Յուդայի Բերսաբէէն. եւ իր պատանիին թողեց այնտեղ։
4 Բայց ինքը մէկ օրուայ ճանապարհ գնաց անապատումը եւ եկաւ մի գիհիի տակին նստեց եւ սրտանց ուզեց որ մեռնէ եւ ասեց. Արդէն բաւական է, ով Տէր, իմ հոգին առ. Որովհետեւ ես իմ հայրերիցը լաւ չեմ։
5 Եւ պառկեց եւ քնեց մի գիհիի տակին. Եւ ահա մէկ հրեշտակ նորան դիպաւ եւ ասեց նորան. Վեր կաց կեր։
6 Եւ Եղիան մտիկ տուաւ եւ ահա նորա գլխի կողմին մի քարի վերայ թխած նկանակ եւ մի կուժ ջուր կար. եւ նա կերաւ եւ խմեց, եւ դարձեալ քնեց։
7 Եւ Տիրոջ հրեշտակը դարձեալ եկաւ եւ նորան դիպաւ եւ ասեց. Վեր կաց կեր, որովհետեւ ճանապարհդ շատ է քեզ համար։
8 Եւ նա վեր կացաւ եւ կերաւ ու խմեց եւ այն կերակուրի զօրութիւնովը գնաց քառասուն օր եւ քառասուն գիշեր մինչեւ Աստուծոյ Քորեբ սարը։
9 Եւ այնտեղ մտաւ մի քարայրի մէջ եւ այնտեղ օթեւանեց, եւ ահա Տիրոջ խօսքն եղաւ իրան եւ նորան ասեց. Ի՞նչ ունես այստեղ, Եղիա։
10 Եւ նա ասեց. Ես մեծ նախանձաւորութիւն ունեցայ Զօրաց Տէր Աստուծոյ համար, որ Իսրայէլի որդիքը քո ուխտը թողել են, քո սեղանները քանդել են, եւ քո մարգարէներին սրով սպանել են. եւ մինակ ես եմ մնացել, եւ իմ հոգին որոնում են սպանելու։
11 Եւ նա ասեց. Դուրս եկ եւ կանգնիր սարի վերայ Տիրոջ առաջին։ Եւ ահա Տէրը անց էր կենում. Եւ մի մեծ եւ զօրաւոր հողմ պատառեց սարերը եւ կոտրատեց ապառաժները Տիրոջ առաջին. բայց Տէրն այն հողմի մէջ չէր։ Եւ հողմից յետոյ երկրաշարժ եղաւ, բայց Տէրը երկրաշարժի մէջ չէր։
12 Եւ երկրաշարժից յետոյ կրակ, բայց Տէրը կրակի մէջ չէր. Եւ կրակից յետոյ մի մեղմ ու բարակ ձայն։
13 Եւ եղաւ երբոր Եղիան լսեց այն, իր երեսը ծածկեց իր վերարկուովը եւ դուրս եկաւ ու կանգնեց քարայրի դռանը, եւ ահա մի ձայն եկաւ նորան եւ ասեց. Այստեղ ի՞նչ ունես Եղիա։
14 Եւ նա ասեց. Մեծ նախանձաւորութիւն ունեցայ Զօրաց Տէր Աստուծոյ համար, որ Իսրայէլի որդիքը քո ուխտը թողել են, քո սեղանները քանդել են, եւ քո մարգարէներին սրով սպանել են, եւ մինակ ես եմ մնացել, եւ իմ հոգին էլ որոնում են սպանելու։
15 Եւ Տէրն ասեց նորան. Ետ դարձիր գնա քո ճանապարհովը անապատով Դամասկոս, եւ երբոր գաս՝ Ազայէլին Ասորիների վերայ թագաւոր օծիր։
16 Եւ Նամեսիի որդի Յէուին էլ թագաւոր օծիր Իսրայէլի վերայ, եւ Աբէլմաուլացի Սափատի որդի Եղիսէին էլ մարգարէ օծիր քո տեղը։
17 Եւ կ’լինի որ Ազայէլի սուրիցն ազատուողին Յէուն կ’մեռցնէ, եւ Յէուի սուրիցն ազատուողին Եղիսէն կ’մեռցնէ։
18 Եւ ինձ համար թողել եմ Իսրայէլի մէջ եօթը հազար հոգի բոլորն էլ այնպիսի մարդիկ, որ ծունկ չ’ծռեցին Բահաղին եւ բոլորն էլ բերանով նորան չ’համբուրեցին։
19 Եւ այն տեղից գնաց եւ գտաւ Սափատի որդի Եղիսէին, եւ նա վար էր անում՝ իր առաջին տասնեւերկու լուծ եզ, եւ ինքը տասնեւերկուերորդի հետ էր. եւ Եղիան անցաւ նորա մօտ եւ իր վերարկուն գցեց նորա վերայ։
20 Եւ նա թողեց եզները եւ վազեց Եղիայի ետեւից եւ ասեց. Թող համբուրեմ հօրս եւ մօրս եւ յետոյ քեզ հետեւեմ. եւ նա ասեց նորան. Գնա ու ետ դարձիր. Որովհետեւ ես քեզ ի՞նչ արի։
21 Եւ նա ետ դառաւ նորա ետեւից եւ մի լուծ եզն առաւ եւ նորան զոհեց, եւ եզների գործիքներովը եփեց նորանց միսը, եւ տուաւ ժողովրդին եւ նորանք կերան այն. եւ վեր կացաւ ու գնաց Եղիայի ետեւից, եւ ծառայում էր նորան։
