1 Թագավորներ 8։1-66
8 Այն ժամանակ Սողոմոնը ժողովեց բոլոր Իսրայէլի ծերերին եւ ցեղերի ամեն գլխաւորներին, Իսրայէլի որդկանց նահապետներին Սողոմոն թագաւորի մօտ Երուսաղէմ, որ Տիրոջ ուխտի տապանակը վեր տանեն Դաւիթի քաղաքիցը որ է Սիօն։
2 Եւ Սողոմոն թագաւորի մօտ ժողովուեցան բոլոր Իսրայէլացիներն եօթներորդ ամսի այսինքն Անթանի ամսի տօնին։
3 Եւ Իսրայէլի բոլոր ծերերն եկան, եւ քահանաները վեր առան տապանակը։
4 Եւ տարին Տիրոջ տապանակը եւ վկայութեան խորանը եւ խորանում եղած բոլոր սուրբ կարասիները, եւ վեր տարին նորանց քահանաները եւ Ղեւտացիները։
5 Եւ Սողոմոն թագաւորը եւ Իսրայէլի բոլոր ժողովքը որ ժողովուել էին նորա մօտ, նորա հետ տապանակի առաջն էին եւ անթիւ եւ անհամար շատ ոչխարներ ու եզներ էին զոհում։
6 Եւ քահանաները բերին Տիրոջ ուխտի տապանակը իր տեղը տան դաբիրը սրբութեանց սրբութիւնի մէջ քերովբէների թեւերի տակ։
7 Որովհետեւ քերովբէները իրանց թեւերը տարածում էին տապանակի տեղի վերայ, եւ քերովբէները ծածկում էին տապանակը եւ նորա ձողերը վերեւից։
8 Եւ ձողերը երկարացրին, եւ երեւեցան ձողերի գլուխները սրբութիւնիցը դաբիրի առաջին, բայց դուրսը չ’էին երեւում. եւ նորանք այստեղ են մինչեւ այսօր։
9 Տապանակումը ուրիշ բան չ’կար բացի երկու քարեղէն տախտակներից, որ Մովսէսն այնտեղ դրաւ Քորեբումը, որ Տէրը ուխտեց Իսրայէլի որդկանց հետ նորանց Եգիպտոսի երկրիցը դուրս գալու ժամանակը։
10 Եւ եղաւ երբոր քահանաները սրբարանիցը դուրս եկան, ամպը լցրեց Տիրոջ տունը։
11 Եւ քահանաները ամպի պատճառովը չ’կարողացան կանգնել ծառայելու. որովհետեւ Տիրոջ փառքը լցրել էր Տիրոջ տունը։
12 Այն ժամանակ Սողոմոնն ասեց. Տէրն ասել է թէ մառախուղում է բնակվում։
13 Ես քեզ համար բնակուելու տուն շինեցի, մի տեղ՝ որ դու յաւիտեան բնակուես։
14 Եւ թագաւորն իր երեսը դարձրեց եւ օրհնեց Իսրայէլի բոլոր ժողովքին. եւ Իսրայէլի բոլոր ժողովքը կանգնել էր։
15 Եւ նա ասեց. Օրհնեալ լինի Իսրայէլի Տէր Աստուածը, որ իր բերանովը խօսեց իմ հայր Դաւիթի հետ, եւ իր ձեռքովը կատարեց ասելով.
16 Այն օրիցն ի վեր որ իմ ժողովուրդ Իսրայէլին Եգիպտոսից հանեցի Իսրայէլի բոլոր ցեղերից մի քաղաք չ’ընտրեցի տուն շինելու համար, որ իմ անունը այնտեղ լինի, այլ հաւանեցի Դաւիթին որ իմ Իսրայէլ ժողովրդի վերայ լինի։
17 Եւ իմ հայր Դաւիթը սրտումը դրել էր Իսրայէլի Տէր Աստուծոյ անունի համար տուն շինելու.
18 Եւ Տէրն ասեց իմ հայր Դաւիթին. Որովհետեւ դու քո սրտումը դրել էիր իմ անունի համար մի տուն շինելու, լաւ ես արել որ այս բանը դրել ես սրտումդ։
19 Միայն թէ դու չես շինիլ տունը իմ անունի համար, այլ քո երանքից դուրս եկող որդիդ՝ նա տուն կ’շինէ իմ անունի համար։
20 Եւ Տէրը հաստատեց իր ասած խօսքը. եւ ես կանգնեցի իմ հայր Դաւիթի տեղ եւ նստեցի Իսրայէլի աթոռի վերայ, ինչպէս որ Տէրն ասեց. եւ ես շինեցի տունը Իսրայէլի Տէր Աստուծոյ անունի համար։
21 Եւ այնտեղ տապանակի համար մէկ տեղ պատրաստեցի, ուր որ Տիրոջ ուխտն է, որ նա կապեց մեր հայրերի հետ երբոր նորանց դուրս հանեց Եգիպտոսի երկրիցը։
22 Եւ Սողոմոնը կանգնեց Տիրոջ սեղանի առաջին Իսրայէլի բոլոր ժողովքի դիմացը եւ իր ձեռքերը տարածեց դէպի երկինք.
23 Եւ ասեց. Ով Տէր Իսրայէլի Աստուած քեզ պէս Աստուած չ’կայ վերեւ երկնքումը, եւ ցածը երկրի վերայ, որ ուխտ եւ ողորմութիւն ես պահում քո առաջին բոլոր սրտանց գնացող ծառաներիդ համար.
24 Որ պահեցիր ծառայիդ՝ իմ հայր Դաւիթի համար այն, որ նորան ասեցիր. որ ասել էիր քո բերանովը եւ քո ձեռքովը կատարեցիր՝ ինչպէս այսօր։
25 Եւ հիմա ով Իսրայէլի Տէր Աստուածը, պահիր քո ծառայ՝ իմ հայր Դաւիթի համար այն ինչ որ նորա հետ խօսեցիր ասելով. Քեզ համար մարդ չի պակասիլ իմ առաջին Իսրայէլի աթոռի վերայ նստող. միայն եթէ քո որդիքը պահեն իրանց ճանապարհը, որ իմ առաջին գնան, ինչպէս որ դու գնացիր։
26 Եւ արդ, ով Իսրայէլի Աստուած, թող հաստատուի քո խօսքը, որ ծառայիդ՝ իմ հայր Դաւիթի հետ խօսեցիր։
27 Բայց իրա՞ւ Աստուած կ’բնակուէ երկրիս վերայ. ահա երկինքը եւ երկինքների երկինքը չեն կարող քեզ պարունակել, ո՞ւր մնաց իմ այս շինած տունը։
28 Սակայն, ով Տէր իմ Աստուած, նայիր քո ծառայի աղօթքին եւ նորա աղերսանքին, որ լսես այս պաղատանքը եւ աղօթքը, որ ծառադ այսօր քո առաջին մատուցանում է.
29 Որ քո աչքերը այս տան վերայ բաց լինեն՝ գիշեր ու ցերեկ այստեղի վերայ, որի համար ասեցիր թէ իմ անունը այնտեղ պիտի լինի, որ լսես այն աղօթքը, որ ծառադ այստեղ աղօթում է։
30 Եւ լսես ծառայիդ եւ քո Իսրայէլ ժողովրդի աղերսանքին, որ մատուացանում են այստեղ. եւ արդ լսիր դու քո բնակուելու տեղից՝ երկնքից, եւ լսելով ներիր։
31 Երբոր մէկը իր ընկերի դէմ մեղանչէ, եւ նա նորան երդում առաջարկէ նորան երդմնեցնելու համար, եւ երդումը գայ քո սեղանի առաջ այս տունը,
32 Այն ժամանակ դու լսիր երկնքումը եւ կատարիր, եւ դատիր քո ծառաներին՝ դատապարտելիին դատապարտես, որ նորա ճանապարհը նորա գլուխը բերես, եւ արդարին արդարացնես, որ նորան հատուցանես իր արդարութեան համեմատ։
33 Եթէ քո ժողովուրդ Իսրայէլը քեզ դէմ մեղանչելուն համար իրանց թշնամիների առաջին յաղթուին, եւ դէպի քեզ դառնան եւ քո անունին փառք տան, եւ աղօթեն եւ աղերսեն դէպի քեզ այս տանը,
34 Այն ժամանակ դու լսիր երկնքումը եւ ներիր քո Իսրայէլ ժողովրդի մեղքը, եւ ետ դարձրու նորանց այն երկիրը, որ տուել ես նորանց հայրերին։
35 Եթէ երկինքը փակուի եւ անձրեւ չ’լինի նորանց քեզ դէմ մեղանչելուն համար, եւ աղօթք անեն այստեղ եւ փառք տան քո անունին եւ ետ դառնան իրանց մեղքերիցը քո նորանց նեղելու պատճառովը,
36 Այն ժամանակ դու լսիր երկնքումը եւ ներիր քո ծառաների եւ քո ժողովուրդ Իսրայէլի մեղքը, որ նորանց ուսուցանես իրանց գնալու բարի ճանապարհը, եւ անձրեւ տաս քո երկրի վերայ, որ տուել ես քո ժողովրդին իբրեւ ժառանգութիւն։
37 Երբոր երկրի վերայ սով լինի, ժանտախտ լինի, կամ խորշակահարութիւն, կամ դալուկ, մարախ, թրթուր, կամ նորանց թշնամիները նորանց նեղեն իրանց դռների երկրումը, կամ որ եւ է հարուած կամ հիւանդութիւն լինի,
38 Քո բոլոր Իսրայէլ ժողովրդից մի որ եւ է մարդ ինչ եւ է աղօթք եւ աղերսանք մատուցանելու լինի, եւ ամեն մարդ, որ իր սրտի ցաւը գիտէ, իր ձեռքերը տարածէ դէպի այս տունը,
39 Այն ժամանակ դու լսիր երկնքումը՝ քո բնակուելու տեղումը եւ ներիր, եւ կատարիր, եւ տուր այն մարդին իր բոլոր ճանապարհների համեմատ, որ գիտես նորա սիրտը. որովհետեւ դու միայն գիտես բոլոր մարդկանց որդիների սիրտը.
40 Որպէս զի քեզանից վախենան իրանց բոլոր օրերումը այն երկրի վերայ որ տուել ես մեր հայրերին։
41 Եւ նաեւ օտարականը, որ քո Իսրայէլ ժողովրդից չէ, եթէ նա գայ հեռու երկրից քո անունի համար.
42 Որովհետեւ լսելու են քո մեծ անունը եւ քո հզօր ձեռքը եւ երկայնացրած բազուկը, եթէ նա գայ եւ աղօթք անէ այս տանը,
43 Այն ժամանակ դու լսիր երկնքումը՝ քո բնակուելու տեղումը եւ արա այն օտարականի դէպի քեզ կանչածի բոլորին համեմատ, որպէս զի երկրի բոլոր ազգերն իմանան քո անունը, որ քեզանից վախենան քո Իսրայէլ ժողովրդի պէս, որ իմանան քո անունը կանչուել է այս տան վերայ որ ես շինեցի։
44 Երբոր քո ժողովուրդը պատերազմի գնայ իր թշնամիի վերայ այն ճանապարհով որով դու նորանց կ’ուղարկես, եւ նորանք աղօթք անեն Տիրոջը քո ընտրած քաղաքի եւ այս իմ քո անունի համար շինած տան ճանապարհովը,
45 Այն ժամանակ լսիր երկնքումը նորանց աղօթքը, եւ նորանց աղերսանքը եւ նորանց իրաւունք արա։
46 Երբոր քեզ դէմ մեղանչեն, որովհետեւ մարդ չ’կայ որ չ’մեղանչէ, եւ դու նորանց վերայ բարկանաս, եւ նորանց մատնես թշնամիի առաջին, եւ նորանց գերեվարները նորանց գերի տանեն թշնամիի հեռու կամ մօտ երկիրը,
47 Եթէ զղջան իրանց սրտովը այն երկրում ուր գերի են տարուել, եւ ետ դառնան ու դէպի քեզ աղերսեն իրանց գերութեան երկրումն ասելով. Մեղք գործեցինք, անօրէնութիւն եւ անիրաւութիւն արինք.
48 Եւ դէպի քեզ դառնան իրանց բոլոր սրտովը եւ իրանց բոլոր հոգիովն իրանց թշնամիների երկրումը, ուր որ գերի են տարել նորանց, եւ դէպի քեզ աղօթք անեն այն երկրի ճանապարհովը, որ դու նորանց հայրերին տուիր, եւ դէպի այն քաղաքը որին դու հաւանեցիր եւ դէպի այս տունը որ ես շինեցի քո անունի համար,
49 Այն ժամանակ լսիր երկնքումը՝ քո բնակուելու տեղումը նորանց աղօթքը եւ աղերսանքը եւ նորանց իրաւունքը կատարիր։
50 Եւ ներիր քո քեզ դէմ մեղանչած ժողովրդին եւ նորանց քեզ դէմ արած յանցանքները թողիր, եւ այնպէս անես որ նորանց գերեվարները նորանց վերայ գթան եւ նորանց ողորմութիւն անեն։
51 Որովհետեւ նորանք քո ժողովուրդը եւ քո ժառանգութիւնն են, որ Եգիպտոսից՝ երկաթի փռան միջից հանեցիր։
52 Եւ քո աչքերը բաց լինեն քո ծառայի աղերսանքի եւ քո Իսրայէլ ժողովրդի աղերսանքի վերայ, որ նորանց ամեն դէպի քեզ աղաղակելու ժամանակ նորանց լսես։
53 Որովհետեւ դու նորանց քեզ համար ժառանգութիւն ջոկեցիր երկրի ամեն ազգերից, ինչպէս որ ասեցիր քո Մովսէս ծառայի ձեռովը, երբոր դու, ով Տէր Եհովայ, Եգիպտոսից մեր հայրերին դուրս բերիր։
54 Եւ եղաւ երբոր Սողոմոնը վերջացրեց այս բոլոր աղօթքը եւ աղերսանքը՝ Տիրոջը աղոթելը, վեր կացաւ Տիրոջ սեղանի առաջից ուր որ ծունկերը կրկնել եւ ձեռքերը դէպի երկինքը տարածել էր.
55 Այն ժամանակ կանգնեց եւ օրհնեց նա Իսրայէլի բոլոր ժողովքին մեծ ձայնով եւ ասեց.
56 Օրհնեալ լինի Տէրը որ հանգստութիւն է տուել իր Իսրայէլ ժողովրդին բոլոր իր ասածի պէս. բնաւ մի բան չէ պակասել այն ամեն բարի բաներից, որ իր ծառայ Մովսէսի ձեռքովը խօսել է։
57 Մեր Տէր Աստուածը մեզ հետ լինի ինչպէս որ մեր հայրերի հետ էր. մեզ չ’թողէ եւ մեզ անտես չ’անէ.
58 Եւ մեր սիրտը դէպի իրան դարձնէ, որ գնանք նորա բոլոր ճանապարհներումը եւ պահենք նորա պատուէրները եւ հրամաններն ու իրաւունքներ, որ հրամայեց մեր հայրերին։
59 Եւ իմ այս խօսքերը, որ ես պաղատեցի Տիրոջ առաջին, գիշեր ու ցերեկ մօտենան մեր Տէր Աստուծուն, որ իրաւունք անէ իր ծառային եւ իր Իսրայէլ ժողովրդին օր ըստ օրէ.
60 Որպէս զի երկրի բոլոր ազգերը իմանան որ Եհովան է Աստուած եւ ուրիշը չ’կայ։
61 Եւ ձեր սիրտը մեր Տէր Աստուծոյ հետ ուղիղ լինի, որ գնաք նորա օրէնքներումը եւ պահէք նորա հրամանները՝ ինչպէս որ այսօր։
62 Եւ թագաւորը եւ բոլոր Իսրայէլը միասին Տիրոջ առաջին զոհեր էին մատուցանում։
63 Եւ Սողոմոնը զոհ արաւ Տիրոջը արած խաղաղութեան զոհը՝ քսանեւերկու հազար արջառ եւ հարիւր քսան հազար ոչխար. եւ թագաւորն ու բոլոր Իսրայէլի որդիքը Տիրոջ տան նաւակատիքն արին։
64 Այն օրը թագաւորը սրբեց Տիրոջ տան առաջի գաւիթի մէջտեղը. որովհետեւ այնտեղ մատուցրեց ողջակէզները, հացի նուէրը, եւ խաղաղութեան զոհերի ճարպը, որովհետեւ պղնձի սեղանը, որ Տիրոջ առաջին է, ողջակէզները եւ հացի նուէրն ու խաղաղութեան զոհերի ճարպը պարունակելու համար փոքր էր։
65 Եւ այն ժամանակ Սողոմոնը ու բոլոր Իսրայէլը նորա հետ կատարեցին տօնը մեծ ժողովքով՝ Եմաթից մինչեւ Եգիպտոսի հեղեղատը մեր Տէր Աստուծոյ առաջին եօթն օր եւ դարձեալ եօթն օր՝ այսինքն տասնեւչորս օր։
66 Ութերորդ օրը ժողովրդին արձակեց, եւ նորանք օրհնեցին թագաւորին եւ գնացին իրանց վրանները ուրախանալով ու զուարթ սրտով այն բոլոր բարիքների համար որ Տէրն արել էր իր Դաւիթ ծառային եւ իր Իսրայէլ ժողովրդին։
