1 Կորնթացիներ 11։1-34
11 Ինձ նմանող եղէք, ինչպէս ես էլ Քրիստոսի:
2 Արդ գովում եմ ձեզ, եղբարք, որ իմ ամեն բաները յիշում էք, եւ ինչպէս պատուիրեցի ձեզ, այն պատուէրները պահում էք:
3 Բայց կամենում եմ որ դուք գիտենաք, թէ ամեն մարդի գլուխը Քրիստոսն է, եւ կնկայ գլուխը՝ մարդը, եւ Քրիստոսի գլուխն՝ Աստուած:
4 Ամեն մարդ՝ երբոր աղօթք է անում կամ մարգարէանում՝ եւ գլուխը ծածկած ունենայ, անպատիւ է անում իր գլուխը:
5 Եւ ամեն կին՝ երբոր աղօթք է անում կամ մարգարէանում բաց գլխով, անպատիւ է անում իր գլուխը. վասնզի մի եւ նոյն է թէ ածիլուած է:
6 Որովհետեւ եթէ կինը չ’ծածկուի, թող ուրեմն իր մազերն էլ կտրէ. բայց եթէ կնկան ամօթ է մազերը կտրելը կամ ածիլելը, թող ծածկուի:
7 Սակայն մարդին պէտք չէ որ իր գլուխը ծածկէ, որովհետեւ Աստուծոյ պատկերը եւ փառքն է. բայց կինը մարդի փառքն է:
8 Քանզի ոչ թէ մարդն է կնկանիցը, այլ կինն է մարդիցը:
9 Եւ որովհետեւ ոչ թէ մարդը կնկան համար ստեղծուեցաւ, այլ կինը մարդի համար:
10 Նորա համար պէտք է, որ կինը շուք* դնէ գլխի վերայ հրեշտակների համար:
11 Բայց դարձեալ ոչ կինն առանց մարդի, եւ ոչ մարդն առանց կնկայ, Տէրումը:
12 Որովհետեւ ինչպէս որ կինը մարդիցը եղաւ, այնպէս էլ մարդը կնկայ միջոցովն է. բայց ամենն Աստուածանից:
13 Դուք ինքներդ դատեցէք. մի կնկայ վայելո՞ւմ է որ չ’ծածկուած աղօթք անէ Աստուծուն:
14 Կամ հէնց բնութիւնն ինքը չէ՞ սովորեցնում ձեզ, որ եթէ մարդը երկար մազեր ունենայ, այն անարգանք է նորան:
15 Բայց եթէ կինն երկար մազեր ունի, այն փառք է նորան. որովհետեւ երկար մազերը հագուստի տեղ է տրուած նորան:
16 Բայց եթէ մէկը կամենում է հակառակել, մենք այնպիսի սովորութիւն չ’ունինք, եւ ոչ էլ Աստուծոյ եկեղեցիները:
17 Բայց այս էլ պատուիրելովս չեմ գովում, որ դուք ոչ թէ դէպի լաւագոյնն այլ դէպի վատթարն էք ժողովվում:
18 Որովհետեւ նախ եւ առաջ երբոր մէկտեղ էք ժողովվում եկեղեցու մէջ, լսում եմ որ բաժանումներ կան ձեր մէջ, եւ մասամբ էլ հաւատում եմ:
19 Որովհետեւ հերձուածներ էլ պէտք է լինին ձեր մէջ, որ ընտիր լինողները յայտնի լինեն ձեզանում:
20 Արդ երբոր մէկտեղ էք ժողովվում, սա Տէրունական ընթրիքն ուտել չէ,
21 Որ ամեն մէկն առաջ իր ընթրիքն է անում ուտելու ժամանակ, եւ մէկը սոված է, եւ միւսը արբած:
22 Մի՞թէ տուն չ’ունիք ուտելու եւ խմելու. կամ թէ Աստուծոյ եկեղեցին արհամարհո՞ւմ էք, եւ չքաւորներին ամաչեցնում. ձեզ ի՞նչ ասեմ. գովե՞մ ձեզ. այդ բանումը չեմ գովում:
23 Որովհետեւ ես Տէրիցն ընդունեցի այն որ ձեզ էլ աւանդեցի. որ Տէր Յիսուսն այն գիշերը որ մատնվում էր, հաց առաւ,
24 Եւ գոհանալուց յետոյ կտրեց եւ ասեց. Առէք, կերէք. այս է իմ մարմինը՝ որ ձեզ համար կոտրվում է. այս արէք իմ յիշատակի համար:
25 Այնպէս էլ՝ ընթրիքն ուտելուց յետոյ բաժակն առաւ եւ ասեց. Այս բաժակը նոր ուխտն է իմ արիւնովը. այս արէք՝ քանի անգամ որ խմէք, իմ յիշատակի համար:
26 Որովհետեւ քանի անգամ որ այս հացն ուտէք, եւ այս բաժակը խմէք, Տիրոջ մահը պատմեցէք՝ մինչեւ որ նա կ’գայ:
27 Ուրեմն ով որ այս հացն ուտէ՝ կամ Տիրոջ բաժակը խմէ անարժանութեամբ, նա պարտական կ’լինի Տիրոջ մարմնին եւ արիւնին:
28 Ուրեմն թող մարդ փորձէ իր անձը, եւ ապա այն հացիցն ուտէ՝ եւ այն բաժակիցը խմէ:
29 Որովհետեւ անարժանութեամբ ուտողը եւ խմողը իր անձի համար դատաստան է ուտում եւ խմում, որ չէ որոշում Տիրոջ մարմինը:
30 Նորա համար էլ ձեր միջումը շատ հիւանդներ եւ ցաւագարներ կան. եւ շատեր էլ ննջած են:
31 Որովհետեւ եթէ մեր անձերը դատէինք, չէինք դատապարտուիլ:
32 Բայց դատուելով Տէրիցը խրատվում ենք, որ աշխարհքի հետ չ’դատապարտուինք:
33 Ուրեմն, եղբարքս, երբոր ժողովուիք ուտելու համար, իրար սպասեցէք:
34 Ապա եթէ մէկը սոված է՝ թող իր տանն ուտէ. որ դատապարտութեան համար չ’ժողովուիք. բայց ուրիշ բաներն՝ երբոր կ’գամ՝ այն ժամանակ կ’պատուիրեմ:
Ծանոթագրություններ
^ 11։10 Յուն. իշխանութիւն։
