1 Կորնթացիներ 4։1-21

4  Թող ամեն մարդ այսպէս համարէ մեզ՝ ինչպէս Քրիստոսի պաշտօնեաներ եւ Աստուծոյ խորհուրդների տնտեսներ:  Արդ տնտեսների մէջ այն է պահանջվում որ մէկը հաւատարիմ գտնուի:  Բայց ինձ համար ոչինչ բան է՝ որ ձեզանից դատուիմ, կամ մարդկային դատաստանից*. այլ ես իմ անձն էլ չեմ դատում:  Որովհետեւ իմ անձի համար ես բան չ’գիտեմ. բայց սորանով չեմ արդարանում. որովհետեւ ինձ դատողը Տէրն է:  Ուրեմն ժամանակից առաջ մի դատէք. մինչեւ Տէրը գայ՝ որ խաւարի ծածուկ բաները կ’բերէ էլ լոյսի մէջ, եւ սրտերի խորհուրդները կ’յայտնէ, եւ այն ժամանակ ամեն մէկին գովասանք կ’լինի Աստուածանից:  Այս բանը, եղբարք, իմ անձի եւ Ապողոսի վերայ օրինակ բերի ձեզ համար. որ մեզանից սովորէք գրուածիցն աւելի բան չ’խորհել. որ չ’լինի թէ մէկը մէկի վերայ հպարտանայ ընկերի պատճառովը:  Որոհետեւ ո՞վ է քեզ որոշում. ի՞նչ ունիս դու՝ որ չես առել. եւ եթէ առել ես, ի՞նչու ես պարծենում չ’առածի պէս:  Արդէն կշտացած էք, արդէն հարստացաք, առանց մեզ թագաւորեցիք եւ երանի թէ թագաւորէիք, որ մենք էլ ձեզ հետ թագաւորէինք:  Որովհետեւ ինձ այսպէս է երեւում՝ թէ Աստուած առաքեալներիս շատ յետին արաւ՝ մահապարտների պէս. որովհետեւ աշխարհքի տեսարան եղանք, հրեշտակների էլ՝ մարդկանց էլ: 10  Մենք յիմար ենք Քրիստոսի համար, իսկ դուք՝ իմաստուն Քրիստոսումը. մենք տկար՝ իսկ դուք զօրաւոր. դուք փառաւորուած իսկ մենք անարգուած: 11  Մինչեւ այս օրուայ ժամը սովում էլ ենք՝ ծարաւում էլ, մերկ էլ գնում ենք եւ գլխներս զարկվում էլ է եւ աստանդական ման ենք գալիս: 12  Եւ աշխատում ենք մեր ձեռքերովը գործելով. բամբասում են մեզ, իսկ մենք օրհնում ենք. հալածում են եւ մենք համբերում ենք. 13  Հայհոյում են, մենք աղաչանք ենք անում. ինչպէս աւելուք եղանք աշխարհքին՝ ամենի ջնջոց լինելով մինչեւ հիմա: 14  Ոչ թէ ձեզ ամաչեցնելով եմ այս գրում. այլ ինչպէս իմ սիրելի որդիներին խրատում եմ: 15  Որովհետեւ թէ եւ տասը հազար վարդապետներ ունենաք Քրիստոսումը, բայց ոչ թէ շատ հայրեր. վասնզի Քրիստոս Յիսուսում ես ծնեցի ձեզ աւետարանովը: 16  Ուրեմն աղաչում եմ ձեզ՝ որ ինձ նմանող լինիք: 17  Նորա համար Տիմոթէոսին ուղարկեցի ձեզ մօտ, որ իմ սիրելի եւ հաւատարիմ որդին է Տէրով. որ ձեզ յիշեցնէ իմ ճանապարհները՝ որ Քրիստոսումն են, ինչպէս ամեն տեղ ամեն եկեղեցիներումը սովորեցնում եմ: 18  Մի քանիսը հպարտացել են իբր թէ ես չեմ գալ ձեզ մօտ: 19  Բայց շուտով կ’գամ ձեզ մօտ, եթէ Տէրը կամենայ. եւ կ’հասկանամ ոչ թէ հպարտացածների խօսքերը, այլ զօրութիւնը: 20  Որովհետեւ Աստուծոյ արքայութիւնը ոչ թէ խօսքով է՝ այլ զօրութիւնով: 21  Ի՞նչպէս էք կամենում, գաւազանո՞վ գամ ձեզ մօտ, թէ սիրով եւ հեզութեան հոգով:

Ծանոթագրություններ

4։3 Յունարեն՝ օրից։