2 Սամուել 14։1-33
14 Եւ Շարուհեան Յովաբն իմացաւ որ թագաւորի սիրտը Աբիսողոմի վերայ էր։
2 Եւ Յովաբը մարդ ուղարկեց Թեկուէ եւ այնտեղից մի խելօք կին առաւ եւ ասեց նորան. Խնդրեմ՝ քեզ սգաւոր ձեւացրու եւ սուգի հանդերձ հագիր, իւղով օծուիր, եւ եղիր մի այնպիսի կին որ շատ օրերից ի վեր սգաւոր է մեռելի համար։
3 Եւ գնա թագաւոր մօտ եւ նորա հետ այս կերպ խօսքեր խօսիր. եւ Յովաբը խօսքերը նորա բերանը դրաւ։
4 Եւ Թեկուիացի կինը խօսեց թագաւորի հետ եւ ընկաւ իր երեսի վերայ գետինը եւ երկրպագեց եւ ասեց. Օգնիր, արքայ։
5 Եւ թագաւորն ասեց նորան. Ի՞նչ ունես. եւ նա ասեց. Ո՜հ, ես մի որբեւայրի կին եմ, եւ իմ այրը մեռել է։
6 Եւ քո աղախինը երկու որդի ունէր. եւ երկուսը կռիւ արին դաշտումը, եւ նորանց մէջ հաշտեցնող չ’կար, եւ մէկը զարկեց միւսին եւ մեռցրեց նորան։
7 Եւ ահա բոլոր ազգատոհմը վեր է կացել քո աղախնի վերայ եւ ասում են՝ տուր այն եղբօրը զարկողին որ սպանենք նորան իր եղբօր անձի տեղ, որ նա սպանել է, եւ ժառանգն էլ կորցնենք, եւ հանգցնում են իմ այն կայծն էլ, որ մնացել է ինձ համար, չ’թողելով իմ մարդի համար ոչ անուն եւ ոչ մնացորդ երկրի երեսին։
8 Եւ թագաւորն ասեց կնկան. Գնա քո տունը եւ ես կ’պատուիրեմ քո մասին։
9 Եւ Թեկուացի կինն ասեց թագաւորին. Ինձ վերայ, ով տէր թագաւոր, լինի յանցանքը՝ իմ եւ իմ հօր տան վերայ, եւ թագաւորն ու նորա աթոռը անպարտ լինի։
10 Եւ թագաւորն ասեց. Եթէ քեզ հետ խօսող լինի, նորան ինձ մօտ բեր, եւ այլ եւս քեզ չի դպչիլ։
11 Եւ կինն ասեց. Թող թագաւորը յիշէ քո Տէր Աստուծուն, որ չ’շատանան արիւնի վրեժխնդիրները ապականելու համար եւ իմ որդին չ’մեռցնեն։ Եւ նա ասեց. Կենդանի է Տէրը որ քո որդիի մազիցը գետինը չի ընկնիլ։
12 Եւ կինն ասեց. Թող աղախինդ մի խօսք խօսէ իմ տէր թագաւորի հետ. եւ նա ասեց. Խօսիր։
13 Եւ կինն ասեց. Ապա ի՞նչու համար ես այսպիսի բան մտածում Աստուծոյ ժողովրդի վերայ. եւ թագաւորն այս բանը խօսելուց յանցաւորի նման է լինում, քանի որ թագաւորն իր աքսորածը ետ չ’դարձնէ։
14 Որովհետեւ մենք անշուշտ պիտի մեռնենք, եւ գետինը թափուած ջրի նման ենք որ չի ժողովուիլ. եւ Աստուած հոգի չէ առնում, այլ խորհուրդներ է խորհում որ աքսորուածն իրանից աքսորուած չ’մնայ։
15 Եւ հիմա եկա այս խօսքն իմ տէր թագաւորի հետ խօսելու. որովհետեւժողովուրդն ինձ վախեցնում է. եւ աղախինդ ասեց. Խօսեմ թագաւորի հետ, գուցէ թագաւորն անէ իր աղախնի խօսքը։
16 Որովհետեւ թագաւորը լսելու է, որ իր աղախնին ազատէ այն մարդի ձեռքից որ ուզում է կորցնել ինձ, եւ իմ որդիին մէկտեղ Աստուծոյ ժառանգութիւնիցը։
17 Եւ քո աղախինն ասեց. Թող իմ տէր թագաւորի խօսքը մխիթարութիւն լինի. որովհետեւ իմ տէր թագաւորը Աստուծոյ հրեշտակի պէս է՝ որ հասկանայ լաւը եւ չարը. եւ քո Տէր Աստուածը քեզ հետ լինի։
18 Եւ թագաւորը պատասխանեց եւ ասեց այն կնկան. Ինձանից մի բան մի թաքցնիր, որ ես քեզանից հարցնում եմ. եւ կին ասեց. Թող իմ տէր թագաւորն ասէ։
19 Եւ թագաւորն ասեց. Յովաբի ձեռքը քեզ հե՞տ է այս բոլոր բաներումը։ Եւ կինը պատասխանեց եւ ասեց. Կենդանի է քո անձը, ով տէր իմ թագաւոր, որ ոչ ոք չի խոտորիլ աջ կամ ձախ իմ տէր թագաւորի բոլոր ասածիցը. որովհետեւ ծառադ Յովաբն ինքն է ինձ պատուրել, եւ նա է դրել այս բոլոր խօսքերը քո աղախնի բերանը։
20 Բանի կերպարանքը դարձնելու նպատակաւ արաւ ծառադ Յովաբն այս բանը, եւ իմ տէրն իմաստուն է Աստուծոյ հրեշտակի իմաստութեան պէս, որ երկրիս վերայի բոլորն իմանայ։
21 Եւ թագաւորն ասեց Յովաբին. Ահա այս բանը արի. ուրեմն գնա ետ դարձրու Աբիսողոմ պատանին։
22 Եւ Յովաբն ընկաւ իր երեսի վերայ գետինը եւ երկրպագեց եւ օրհնեց թագաւորին, եւ Յովաբն ասեց. Այսօր իմացաւ քո ծառան որ շնորհք եմ գտել քո աչքի առաջին, ով տէր իմ արքայ, որ թագաւորն իր ծառայի խօսքը կատարեց։
23 Եւ Յովաբը վեր կացաւ գնաց Գեսուր եւ Աբիսողոմին բերաւ Երուսաղէմ։
24 Եւ թագաւորն ասեց. Թող նա դառնայ իր տունը եւ իմ երեսը չ’տեսնէ. եւ Աբիսողոմը դարձաւ իր տունը եւ թագաւորի երեսը չ’տեսաւ։
25 Եւ Աբիսողոմի պէս գեղեցիկ մարդ չ’կար բոլոր Իսրայէլի մէջ. որին շատ գովում էին, ոտքի թաթիցը մինչեւ գագաթը նորանում արատ չ’կար։
26 Եւ նա իր գլուխը խուզելիս (եւ լինում էր որ ժամանակից ժամանակ մազերը խուզում էր), որովհետեւ ծանր էր լինում նորա համար եւ նա խուզում էր’, եւ նորա գլխի մազի ծանրութիւնը երկու հարիւր սիկղ էր թագաւորական կշիռքով։
27 Եւ Աբիսողոմի համար ծնուեցան երեք որդի եւ մէկ աղջիկ՝ անունը Թամար, որ տեսքով գեղեցիկ կին էր։
28 Եւ Աբիսողոմը մնաց Երուսաղէմ ամբողջ երկու տարի եւ թագաւորի երեսը չ’տեսաւ։
29 Եւ Աբիսողոմը մարդ ուղարկեց Յովաբին, որ նորան ուղարկէ թագաւորի մօտ, բայց նա չ’ուզեց նորա մօտ գնալ. եւ նա երկրորդ անգամ եւս ուղարկեց, եւ նա չ’ուզեց գալ։
30 Եւ ասեց իր ծառաներին. Տեսէք Յովաբի արտը որ իմ ձեռքին է. եւ նա այնտեղ գարի ունի. գնացէք կրակով այրեցէք այն. եւ Աբիսողոմի ծառաներն արտը կրակով այրեցին։
31 Եւ վեր կացաւ Յովաբը ու գնաց Աբիսողոմի մօտ՝ տունը, եւ ասեց նորան. Ի՞նչու համար են քո ծառաները իմր արտը կրակով այրել։
32 Եւ Աբիսողոմն ասեց Յովաբնին. Ահա քեզ մօտ մարդ ուղարկեցի ասելով, Այստեղ եկ որ քեզ թագաւորի մօտ ուղարկեմ ուր ասես թէ Ես ի՞նչու համար Գեսուրից եկայ. ինձ համար լաւ կ’լինէր որ դեռ այնտեղ լինէի. եւ արդ թող թագաւորի երսը տեսնեմ, եւ եթե ինձ վերայ յանցանք կայ, այն ժամանակ ինձ մեռցրու։
33 Եւ Յովաբը գնաց թագաւորի մօտ եւ նորան պատմեց, եւ նա կանչեց Աբիսողոմին եւ նա եկաւ թագաւորի մօտ, եւ երկրպագեց նորան մինչեւ գետինը թագաւորի առաջին. եւ թագաւորը համբուրեց Աբիսողոմին։
