2 Սամուել 16։1-23

16  Եւ Դաւիթը բլուրի գլխից մի քիչ անցել էր, եւ ահա նորան դիմաւորեց Մեմփիբոսթէի ծառայ Սիբան երկու էշով, եւ նորանց վերայ բեռնած երկու հարիւր հաց, հարիւր ողկոզ չամիչ, եւ հարիւր շարոց չոր թուզ եւ մի տիկ գինի։  Եւ թագաւորն ասեց Սիբային. Այս ի՞նչ ունես. եւ Սիբան ասեց. Էշերը թագաւորի տան համար են որ հեծնեն, եւ հացն ու թուզը պատանիներին որ ուտեն, եւ գինին անապատումը նուաղածների համար է որ խմեն։  Եւ Դաւիթն ասեց. Ո՞ւր է քո տիրոջ որդին։ Եւ Սիբան ասեց թագաւորին. Ահա մնացել է Երուսաղէմումը. որովհետեւ ասեց. Իսրայէլի տունը այսօր իմ հօր թագաւորութիւնը ինձ ետ կ’դարձնէ։  Եւ թագաւորն ասեց Սիբային. Ահա քեզ լինի ամեն ինչ որ Մեմփիբոսթէինն է. եւ Սիբան ասեց. Շնորհակալ եմ*, թող շնորհք գտնեմ քո աչքի առաջին, ով տէր իմ թագաւոր։  Եւ Դաւիթ թագաւորն եկաւ մինչեւ Բաւուրիմ, եւ ահա այնտեղից մի մարդ դուրս եկաւ՝ Սաւուղի ազգականներից՝ անունը Սեմէի՝ Գերայի որդին. դուրս գալով անիծում էր։  Եւ քարեր էր գցում Դաւիթին եւ Դաւիթ թագաւորի բոլոր ծառաներին, եւ բոլոր ժողովուրդն ու բոլոր զօրաւորները նորա աջ եւ նորա ձախ կողմին էին։  Եւ Սեմէին այսպէս էր ասում իր անէծքումը. Դուրս եկ, դուրս եկ, ով արիւնահեղ մարդ, ով անօրէն մարդ։  Տէրը քեզ վերայ դարձրեց Սաւուղի տան բոլոր արիւնները, որի փոխարեն դու թագաւոր եղար. եւ Տէրը թագաւորութիւնը տուաւ քո որդի Աբիսողոմի ձեռքը. եւ ահա դու չարիքի մէջ ես. որովհետեւ դու մի արիւնահեղ մարդ ես։  Եւ Շարուհեայի որդի Աբեսսան ասեց թագաւորին. Ի՞նչու համար է անիծում այս սատկած շունը իմ տէր թագաւորին. թող անցնեմ ու գլուխը կտրեմ։ 10  Եւ թագաւորն ասեց. Դուք ինձ հետ ի՞նչ բան ունէք, ով Շարուհեայի որդիք. թող անիծէ. որովհետեւ Տէրն է ասել նորան՝ Անիծիր Դաւիթին. եւ ո՞վ կ’ասէ նորան. Ի՞նչու համար ես այսպէս անում։ 11  Եւ Դաւիթն ասեց Աբեսսային եւ իր բոլոր ծառաներին. Ահա իմ որդին որ իմ երանքիցն է դուրս եկել, որոնում է իմ անձը, ո՞ւր մնաց հիմա Բենիամինեանը. թող տուէք նորան որ անիծէ. որովհետեւ Տէրն է ասել նորան։ 12  Գուցէ Տէրը նայէ իմ նեղութեանը եւ Տէրն ինձ բարիք հատուցանէ այսօր նորա անէծքի փոխարէն։ 13  Եւ Դաւիթն ու իր մարդիկը գնացին ճանապարհովը. բայց Սեմէին գնում էր սարի կողքովը նորա մօտից, գնում էր եւ անիծում, եւ քարեր էր գցում նորա մօտից եւ հող էր ցանում նորա վերայ։ 14  Եւ եկաւ թագաւորը եւ նորա հետ եղող բոլոր ժողովուրդը յոգնած, եւ այնտեղ հանգստացան։ 15  Եւ Աբիսողոմն ու բոլոր ժողովուրդը՝ ամեն Իսրայէլացիներն եկան Երուսաղէմ, եւ Աքիտոփէլը նորանց հետ։ 16  Եւ եղաւ որ երբ Արաքացի Քուսին՝ Դաւիթի բարեկամը եկաւ Աբիսողոմի մօտ, Քուսին ասեց Աբիսողոմին. Կեցցէ՜ արքայ, կեցցէ՜ արքայ։ 17  Եւ Աբիսողոմն ասեց Քուսիին. Դա՞ է քո բարեկամի վերայ ունեցած սերդ, ի՞նչու համար չես գնացել քո բարեկամի հետ։ 18  Եւ Քուսին ասեց Աբիսողոմին. Ոչ, այլ որին որ հաւանէ Տէրը եւ այս ժողովուրդը եւ Իսրայէլի բոլոր մարդիկը, ես նորանը կ’լինեմ եւ նորա հետ կ’մնամ։ 19  Եւ երկրորդ՝ ես ո՞ւմ պիտի ծառայեմ, չէ՞ որ նորա որդիին, ինչպէս որ ծառայել եմ քո հօր առաջին, այնպէս կ’լինեմ եւ քո առաջին։ 20  Եւ Աբիսողոմն ասեց Աքիտոփէլին. Խորհուրդ տուէք թէ ինչ անենք։ 21  Եւ Աքիտոփէլն ասեց Աբիսողոմին. Մտիր քո հօր հարճերի մօտ, որոնց նա թողեց տունը պահելու. եւ բոլոր Իսրայէլը կ’լսէ որ քո հօրն ատելի ես, եւ բոլոր քեզ հետ եղողների ձեռքերը կ’ուժովանան։ 22  Եւ Աբիսողոմի համար վրան շինեցին կտուրի վերայ, եւ Աբիսողոմը մտաւ իր հօր հարճերի մօտ բոլոր Իսրայէլի աչքի առաջին։ 23  Եւ Աքիտոփէլի խորհուրդը, որ այն օրերը նա տալիս էր, նման էր նորան որ մէկը Աստուծոյ խօսքը հարցնէր. այսպէս էր Աքիտոփէլի ամեն խորհուրդը թէ Դաւիթի թէ Աբիսողոմի համար։

Ծանոթագրություններ

16։4 Խոնարհութիւն եմ անում։