2 Սամուել 24։1-25
24 Եւ դարձեալ բորբոքուեց տիրոջ բարակութիւնը Իսրայէլի վերայ. եւ Դաւիթին գրգռեց նորանց դէմ՝ ասելով. Գնա հաշուիր Իսրայէլն եւ Յուդան։
2 Եւ թագաւորն ասեց Յովաբին՝ իր հետ եղող զօրագլխին. շրջիր Իսրայէլի բոլոր ցեղերի մէջ Դանիծ մինչեւ Բերսաբէէ եւ համարեցէք ժողովուրդը որ ժողովրդի թիւն իմանամ։
3 Եւ Յովաբն ասեց թագաւորին. քո Տէր Աստուածը աւելացնէ ժողովրդի վերայ այսչափ եւ այսչափ հարիւրապատիկ, եւ իմ տէր թագաւորի աչքերը տեսնեն. բայց իմ տէր թագաւորի ի՞նչու համար է փափաքում այդ բանը։
4 Սակայն թագավորի խօսքը սաստկացաւ Յովաբի եւ զօրավարները դուրս գնացին թագաւորի առաջից Իսրայէլ ժողովուրդը համարելու։
5 Եւ անց կացան Յորդանանով եւ բանակ տուին Արոէրում՝ Գադ ձորում եղող քաղաքի աջ կողմին ու դէպի Յազեր։
6 Եւ եկան Գաղաադ եւ Թահթիմադասէի երկիրը, յոտոյ եկան Դանաեաան եւ Սիդոնի շրջակայքը։
7 Յետոյ եկան Տիւրոսի ամրոցը ու Խեւացիների եւ Քանանացիների բոլոր քաղաքները. յետոյ դուրս ելան դէպի Յուդայի հարաւը՝ Բերսաբէէ։
8 Եւ շրջեցին բոլոր երկիրը եւ ինը ամսից ու քսան օրից յետոյ եկան Երուսաղէմ։
9 Եւ Յովաբը ժողովրդի համարանքի թիւը տուաւ թագաւորին, եւ Իսրայէլն էր ութը հարիւր հազար պատերազմի սուր քաշող մարդ, բայց Յուդայեանները՝ հինգ հարիւր հազար մարդ։
10 Եւ Դաւիթի խղճմտանքը իրան ծակեց, երբոր ժողովուրդը համարել էր. եւ Դաւիթն ասեց Տիրոջը. Շատ մեղանչեցի որ այս արի. հիմա, ով Տէր, աղաչում եմ՝ ներիր ծառայիդ մեղքին. որովհետեւ շատ յիմարութիւն արի։
11 Եւ Դաւիթն առաւօտը վեր էր կացել. եւ Տիրոջ խօսքը եղաւ Գադ մարգարէին՝ Դաւիթի տեսանողին ասելով.
12 Գնա եւ ասիր Դաւիթին. Այսպէս է ասում Տէրը՝ Երեք բան եմ դնում քո առաջին, ընտրիր քեզ համար նորանցից մէկը որ քեզ համար անեմ։
13 Եւ Գադը եկաւ Դաւիթի մօտ եւ պատմեց նորան եւ ասեց նորան. Ա՞րդեօք քո երկրի մէջ եօթը տարի սով գայ, կամ երեք ամիս դու փախչիս քո թշնամիների առաջից եւ նորանք քեզ հալածե՞ն, կամ թէ երեք որ ժանտախտ լինի՞ քո երկրումը. հիմա իմացիր ու տես՝ ի՞նչ խօսք տանեմ ինձ ուղարկողին։
14 Եւ Դաւիթն ասեց Գադին. Ես շատ նեղութեան մէջ եմ, թող Տիրոջ ձեռքն ընկնենք, որովհետեւ շատ է նորա ողորմութիւնը. ես մարդի ձեռք թող չ’ընկնեմ։
15 Եւ Տէրը ժատախտ ուղարկեց Իսրայէլի մէջ առաւօտից մինչեւ որոշեալ ժամանակը եւ ժողովրդիցը մեռաւ Դանից մինչեւ Բերսաբէէ եօթանասուն հազար մարդ։
16 Եւ հրեշտակն իր ձեռքը մեկնեց Երուսաղէմի վերայ որ փչացնէ նորան, եւ Տէրը ստրջեցաւ այս չարիքի վերայ, եւ ասեց հրեշտակին որ փչացնում էր ժողովրդին՝ Բաւական է. հիմա ձեռքդ ետ քաշիր։ Եւ Տիրոջ հրեշտակը Յեբուսացի Ոռնայի կալի մօտ էր։
17 Դաւիթն ասեց Տիրոջը, երբոր տեսաւ որ հրեշտակը կոտորում է ժողովրդին, Ահա ես եմ մեղանչել եւ ես եմ յանցանք գործել, իսկ այս ոչխարներն ի՞նչ են արել. աղաչում եմ թող ձեռքդ ինձ վերայ եւ իմ հօր տան վերայ լինի։
18 Աւ նոյն օրը Գադը գնաց Դաւիթի մօտ եւ ասեց նրան. Վեր գնա, Տիրոջ համար սեղան շինիր Յեբուսացի Ոռնայի կալումը։
19 Եւ Դաւիթը գնաց Գադի խօսքի համեմատ, ինչպէս որ Տէրը հրամայել էր։
20 Եւ Ոռնան նայեց եւ տեսաւ թագաւորին եւ նորա ծառաներին, որ գալիս էին իր մօտը. եւ Ոռնան դուրս ելաւ ու երկրպագեց թագաւորին իր երեսի վերայ մինչեւ գետինը։
21 Եւ Ոռնան ասեց. Ի՞նչու համար է եկել իմ տէր թագաւորը իր ծառայի մօտ. եւ Դաւիթը ասեց. Որ կալը քեզանից ծախու առնեմ որ Տիրոջ համար սեղան շինեմ, որ հարուածը դադարէ ժողովրդիցը։
22 Եւ Ոռնան ասեց Դաւիթին. Թող թագաւորը վեր առնէ եւ զոհ մատուցանէ ինչ որ հաճոյ է իր աչքին. ահա եզները ողջակէզի համար, եւ կամնասայլերը եւ եզների գործիքը փայտի համար։
23 Այս բոլորը Ոռնան թագաւորին տուաւ թագաւորաբար. եւ Ոռնան ասեց թագաւորին. Քո տէր Աստուածը քեզ ընդունէ։
24 Եւ թագաւորն ասեց Ոռնային. Ոչ, այլ քեզանից պիտի ծախու առնեմ, եւ ես ձրի զոհ պիտի չ’մատուցանեմ Տէր Աստուծուն. եւ Դաւիթը ծախու առաւ կալը եւ եզները յիսուն արծաթ սիկղի։
25 Եւ Դաւիթն այնտեղ սեղան շինեց Տիրոջ համար եւ ողջակէզ ու խաղաղութեան զոհեր մատուցրեց. եւ Տէրը աղօթքը լսեց երկրի մասին, եւ հարուածը դադարեց Իսրայէլի վերայից։
