Առակներ 23։1-35

23  Եթե թագավորի հետ նստես հաց ուտելու, ուշադիր քննիր, թե ինչ է դրված քո առաջ+,  և եթե հոգիդ շատ է ցանկանում, ապա կոկորդիդ դանակ դիր+։  Նրա համեղ ուտեստները փափագող մի՛ եղիր, որովհետև դրանք ստության կերակուրներ են+։  Հարստություն ձեռք բերելու համար տքնաջան մի՛ աշխատիր+։ Դադարիր քո հասկացողության վրա հիմնվելուց+։  Մի՞թե աչքերդ հարստության վրա ես հառում, չնայած որ այն ոչինչ է+։ Այն անպայման արծվի թևերի պես թևեր կշինի իր համար և դեպի երկինք կթռչի+։  Ժլատ աչքեր+ ունեցողի կերակուրը մի՛ կեր, ոչ էլ նրա համեղ ուտեստները փափագող եղիր+,  որովհետև նա իր հոգում հաշվարկներ անող է+։ Նա քեզ ասում է՝ «կե՛ր ու խմի՛ր», բայց նրա սիրտը քեզ հետ չէ+։  Քո կերած պատառը կփսխես և վայելուչ խոսքերդ վատնած կլինես+։  Հիմարի ականջին մի՛ խոսիր+, որովհետև նա կարհամարհի քո խոհեմ խոսքերը+։ 10  Տեղից մի՛ շարժիր վաղեմի սահմանագիծը+ և որբերի* արտը մի՛ մտիր+, 11  որովհետև նրանց Փրկիչը զորեղ է. նա ինքը կմիջամտի նրանց դատական գործին ընդդեմ քեզ+։ 12  Սիրտդ խրատին* դարձրու և ականջդ՝ իմացության խոսքերին+։ 13  Երեխայից խրատը* հետ մի՛ պահիր+։ Եթե գավազանով ծեծես նրան, նա չի մեռնի։ 14  Գավազանով ծեծիր նրան, որ նրա հոգին ազատես գերեզմանից*+։ 15  Որդի՛ս, եթե սիրտդ իմաստուն դառնա+, իմ սիրտն էլ կուրախանա+, 16  ու երբ քո շուրթերը ազնվություն խոսեն+, երիկամներս* կցնծան։ 17  Թող քո սիրտը մեղավորներին չնախանձի+, այլ ամբողջ օրը վախենա Եհովայից+, 18  որովհետև այդ դեպքում լավ ապագա կլինի+, և քո հույսը չի կտրվի+։ 19  Որդի՛ս, լսիր ու իմաստուն դարձիր և սիրտդ ճիշտ ճանապարհին ուղղիր+։ 20  Մի՛ եղիր գինով հարբողների մեջ+, ինչպես նաև որկրամոլությամբ միս ուտողների մեջ+, 21  որովհետև հարբեցողն ու որկրամոլը կաղքատանան+, և քնկոտությունը մարդուն ցնցոտիներ կհագցնի+։ 22  Լսիր քո հորը, որը կյանք է տվել քեզ+, և մի՛ արհամարհիր քո մորը այն պատճառով, որ նա ծերացել է+։ 23  Ճշմարտությունը գնիր+ և մի՛ վաճառիր, գնիր նաև իմաստություն, խրատ* և հասկացողություն+։ 24  Արդարի հայրը անշուշտ պիտի ցնծա+, և իմաստունի հայրը պիտի ուրախանա+։ 25  Քո հայրն ու մայրը պիտի ուրախանան, և քեզ ծնողը պիտի ցնծա+։ 26  Որդի՛ս, սիրտդ ինձ տուր, և թող իմ ճանապարհները հաճելի լինեն քո աչքերին+։ 27  Մարմնավաճառը խոր փոս է+, և օտար կինը՝ նեղ ջրհոր։ 28  Նա ավազակի նման դարանամուտ է լինում+ և տղամարդկանց մեջ շատացնում է դավաճաններին+։ 29  Ո՞ւմն է վայը։ Ո՞ւմն է անհանգստությունը։ Ո՞ւմն են կռիվները+։ Ո՞ւմն են հոգսերը։ Ո՞ւմն են առանց պատճառի ստացված վերքերը։ Ո՞ւմն են խամրած աչքերը։ 30  Նրանցն են, ովքեր երկար ժամանակ գինու մոտ են մնում+, նրանցն են, ովքեր գնում են խառնած գինի փնտրելու+։ 31  Մի՛ նայիր գինուն, թե ինչպես է կարմրում, ինչպես է գավաթի մեջ պսպղում և թե ինչպես է հաճելիորեն խմվում։ 32  Վերջում այն օձի պես կխայթի+ և իժի պես թույն կարձակի+։ 33  Աչքերդ տարօրինակ բաներ կտեսնեն, և սիրտդ այլասերված բաներ կխոսի+։ 34  Եվ դու ծովի սրտում պառկողի պես կլինես ու կայմի վերևում պառկողի պես+։ 35  Դու կասես. «Ինձ խփել են, բայց ցավ չեմ զգացել, հարվածել են, բայց չեմ իմացել։ Ե՞րբ եմ զարթնելու+։ Դարձյալ գինի եմ փնտրելու»+։

Ծանոթագրություններ

Բռց.՝ «անհայր տղաների»։
Տե՛ս 1։2-ի ծնթ.։
Տե՛ս 1։2-ի ծնթ.։
Եբր.՝ շեոլ։ Տե՛ս հավելված 11։
Կամ՝ «խոր զգացմունքներս»։
Տե՛ս 1։2-ի ծնթ.։