Ելք 32։1-35
32 Այդ ընթացքում ժողովուրդը տեսավ, որ Մովսեսը երկար ժամանակ չի իջնում լեռան վրայից+, ուստի ժողովուրդը հավաքվեց Ահարոնի շուրջը և ասաց. «Վե՛ր կաց, մեզ համար մի աստվա՛ծ շինիր, որ մեր առջևից գնա+, որովհետև մենք չգիտենք, թե ինչ է պատահել այս Մովսեսին՝ այն մարդուն, որը հանեց մեզ Եգիպտոսից»+։
2 Ահարոնն էլ ասաց նրանց. «Ձեր կանանց, ձեր որդիների ու աղջիկների ականջներից հանեք ոսկե օղերը+ ու բերեք ինձ մոտ»։
3 Եվ ամբողջ ժողովուրդն իր ականջներից հանեց ոսկե օղերը ու բերեց Ահարոնի մոտ։
4 Նա ոսկին վերցրեց նրանց ձեռքից ու քանդակելու գործիքով ձև տվեց+ և հորթի ձուլածո արձան շինեց+։ Եվ նրանք ասացին. «Ո՛վ Իսրայել, սա է քո Աստվածը, որը հանեց քեզ Եգիպտոսից»+։
5 Սա տեսնելով՝ Ահարոնը դրա առաջ մի զոհասեղան շինեց։ Հետո ասաց. «Վաղը տոն է Եհովայի պատվին»։
6 Հաջորդ օրը նրանք վաղ արթնացան ու սկսեցին ողջակեզներ և խաղաղության զոհեր մատուցել։ Դրանից հետո ժողովուրդը նստեց ուտելու և խմելու։ Այնուհետև վեր կացավ, որ զվարճանա+։
7 Այդ ժամանակ Եհովան ասաց Մովսեսին. «Գնա՛, իջի՛ր, որովհետև քո ժողովուրդը, որին հանեցիր Եգիպտոսից, կործանարար գործեր է անում+։
8 Նրանք արագ շեղվեցին այն ճանապարհից, որով պատվիրեցի, որ գնան+։ Իրենց համար ձուլածո հորթի արձան են շինել ու խոնարհվում են դրա առաջ, դրան զոհեր են մատուցում և ասում. «Ո՛վ Իսրայել, սա է քո Աստվածը, որը հանեց քեզ Եգիպտոսից»»+։
9 Ապա Եհովան ասաց Մովսեսին. «Ես նայեցի այս ժողովրդին ու տեսա, որ նա համառ*+ ժողովուրդ է։
10 Ուստի թո՛ղ ինձ, որ բարկությունս բորբոքվի նրանց դեմ, ու ես ոչնչացնեմ նրանց+, իսկ քեզ մեծ ազգ դարձնեմ»+։
11 Մովսեսը սկսեց մեղմացնել իր Աստված Եհովայի բարկությունը*+՝ ասելով. «Ո՛վ Եհովա, ինչի՞ համար քո բարկությունը+ բորբոքվի քո ժողովրդի դեմ, որին Եգիպտոսից հանեցիր մեծ զորությամբ ու զորավոր ձեռքով։
12 Ինչո՞ւ եգիպտացիները+ ասեն. «Նա չար միտումով հանեց նրանց, որպեսզի սպանի լեռներում ու բնաջնջի երկրի երեսից»+։ Զսպիր քո բորբոքված բարկությունը+ և մի՛ պատժիր+ քո ժողովրդին*։
13 Հիշիր Աբրահամին, Իսահակին, Իսրայելին՝ քո ծառաներին, որոնց քո անձով երդվեցիր+ ու ասացիր. «Ես կշատացնեմ ձեր սերունդը երկնքի աստղերի չափ+ և այս ամբողջ երկիրը, որը ցույց տվեցի, ձեր սերնդին+ կտամ, որպեսզի նա դարեդար տիրի դրան»»+։
14 Այդ ժամանակ Եհովան ափսոսաց, որ մտադրվել էր չարիք բերել իր ժողովրդի վրա+, ինչի մասին ասել էր։
15 Այնուհետև Մովսեսը շրջվեց ու իջավ լեռան վրայից+՝ Վկայության երկու տախտակները+ ձեռքին, այն տախտակները, որոնց վրա երկու կողմից գրված էր։ Թե՛ մի կողմից և թե՛ մյուս կողմից դրանց վրա գրված էր։
16 Տախտակները Աստված էր պատրաստել, և գրվածը Աստծու գիրն էր՝ տախտակների վրա փորագրված+։
17 Հեսուն լսեց ժողովրդի աղմուկը, քանի որ նրանք բղավում էին, և ասաց Մովսեսին. «Ճամբարում պատերազմի աղմուկ+ կա»։
18 Բայց նա ասաց.
«Դա հաղթանակի երգի ձայն չէ+,
Ոչ էլ պարտության երգի ձայն է։
Ես ուրիշ երգի ձայն եմ լսում»։
19 Հենց որ Մովսեսը մոտեցավ ճամբարին և տեսավ հորթն+ ու պարերը, նրա բարկությունը բորբոքվեց, և նա իսկույն իր ձեռքից շպրտեց տախտակներն ու դրանք կոտրեց+ լեռան ստորոտի մոտ։
20 Հետո վերցրեց նրանց շինած հորթը, կրակով այրեց և փշրելով՝ փոշու վերածեց+, ապա փոշին շաղ տվեց ջրի+ երեսին ու ստիպեց, որ Իսրայելի որդիները խմեն+։
21 Դրանից հետո Մովսեսն ասաց Ահարոնին. «Ի՞նչ արեց քեզ այս ժողովուրդը, որ նրա վրա մեծ մեղք բերեցիր»։
22 Ահարոնը պատասխանեց. «Թող իմ տիրոջ բարկությունը չբորբոքվի։ Դու ինքդ էլ գիտես, որ այս ժողովուրդը դեպի չարն է հակված+։
23 Նրանք ինձ ասացին. «Մեզ համար մի աստվա՛ծ շինիր, որ մեր առջևից գնա+, որովհետև մենք չգիտենք, թե ինչ է պատահել այս Մովսեսին՝ այն մարդուն, որը հանեց մեզ Եգիպտոսից»։
24 Ուստի ես ասացի. «Ո՞վ ոսկի ունի։ Հանեք ձեր վրայից և ինձ տվեք»։ Ես այն կրակի մեջ նետեցի, և այս հորթը դուրս եկավ»։
25 Մովսեսը տեսավ, որ ժողովուրդն անկառավարելի է, քանի որ Ահարոնն էր թույլ տվել, որ անկառավարելի դառնա+ իր հակառակորդների մեջ խայտառակ լինելու համար+։
26 Այդ ժամանակ Մովսեսը կանգնեց ճամբարի մուտքի մոտ ու ասաց. «Ո՞վ է Եհովայի կողմը։ Ինձ մո՛տ թող գա»+։ Եվ Ղևիի բոլոր որդիները հավաքվեցին նրա մոտ։
27 Նա ասաց նրանց. «Այսպես է ասում Եհովան՝ Իսրայելի Աստվածը. «Ձեզնից ամեն մեկը թող իր սուրը իր կողքին կապի։ Անցե՛ք ճամբարի միջով, մի մուտքից մյուսը գնացեք-եկեք, և ամեն մեկն իր եղբորը, ամեն մեկն իր մերձավորին և ամեն մեկն իր ընկերոջը թող սպանի»»+։
28 Ղևիի+ որդիներն արեցին այնպես, ինչպես Մովսեսն ասել էր, և այդ օրը ժողովրդից մոտ երեք հազար մարդ ընկավ։
29 Մովսեսն ասաց. «Այսօր զորացե՛ք Եհովային ծառայելու համար*+, որովհետև ձեզնից ամեն մեկն իր որդու և իր եղբոր դեմ է+, ու Նա օրհնություն կբերի ձեզ վրա այսօր»+։
30 Հաջորդ օրը Մովսեսը ժողովրդին ասաց. «Դուք մեծ մեղք եք գործել+, և հիմա ես կբարձրանամ Եհովայի մոտ։ Գուցե կարողանամ քավություն անել ձեր մեղքի համար»+։
31 Մովսեսը վերադարձավ Եհովայի մոտ ու ասաց. «Ա՜խ, այս ժողովուրդը մեծ մեղք է գործել՝ իր համար ոսկե աստված շինելով+։
32 Կներե՞ս արդյոք նրանց մեղքը+։ Եթե ոչ, ապա խնդրում եմ, ջնջիր+ ինձ քո գրած գրքից»+։
33 Սակայն Եհովան Մովսեսին ասաց. «Ով մեղք է գործել իմ դեմ, ես նրան կջնջեմ իմ գրքից+։
34 Այժմ գնա, առաջնորդիր ժողովրդին այն տեղը, որի մասին ասել եմ քեզ։ Իմ հրեշտակը կգնա քո առջևից+, և պատժելու օրը ես անպայման կպատժեմ նրանց իրենց մեղքի համար»+։
35 Եվ Եհովան պատուհասեց ժողովրդին իրենց շինած հորթի համար, այն հորթի, որը Ահարոնն էր շինել+։
Ծանոթագրություններ
^ Բռց.՝ «խստապարանոց»։
^ Բռց.՝ «երեսը փափկացնել»։
^ Բռց.՝ «ափսոսա այն չարիքի համար, որ բերելու ես քո ժողովրդի վրա»։
^ Տե՛ս 28։41-ի ծնթ.։
