Ելք 8։1-32
8 Այնուհետև Եհովան ասաց Մովսեսին. «Գնա փարավոնի մոտ և ասա նրան. «Այսպես է ասում Եհովան. «Արձակի՛ր իմ ժողովրդին, որ ծառայի ինձ+։
2 Բայց եթե չուզես արձակել նրան, ես քո ամբողջ տարածքը գորտերով կպատուհասեմ+։
3 Նեղոս գետը գորտերով կվխտա, և դրանք դուրս կգան ու կմտնեն քո տունը, քո ննջասենյակը, քո անկողինը, քո ծառաների տները և կլինեն քո ժողովրդի վրա ու քո վառարանների և քո խմորատաշտերի մեջ+։
4 Գորտերը կելնեն քեզ վրա, քո ժողովրդի և քո բոլոր ծառաների վրա»»»+։
5 Հետո Եհովան ասաց Մովսեսին. «Ահարոնին ասա. «Ձեռքովդ մեկնիր քո գավազանը+ գետերի, Նեղոսի ջրանցքների ու եղեգնաշատ լճերի վրա և Եգիպտոսի վրա գորտեր դուրս բեր»»։
6 Այդժամ Ահարոնը մեկնեց ձեռքը Եգիպտոսի ջրերի վրա, և գորտեր սկսեցին դուրս գալ ու ծածկել Եգիպտոսը։
7 Սակայն մոգությամբ զբաղվող քրմերն իրենց կախարդությամբ նույն բանն արեցին և գորտեր դուրս բերեցին Եգիպտոսի վրա+։
8 Որոշ ժամանակ անց փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին և ասաց. «Աղաչե՛ք Եհովային+, որ իմ ու իմ ժողովրդի վրայից հեռացնի գորտերը, քանի որ հիմա պատրաստ եմ արձակելու ժողովրդին, որ զոհ մատուցի Եհովային»+։
9 Մովսեսն էլ ասաց փարավոնին. «Խնդրում եմ, դու ինքդ որոշիր, թե երբ աղաչեմ քեզ համար, քո ծառաների ու քո ժողովրդի համար, որ գորտերը վերանան քո մոտից և քո տներից։ Դրանք միայն Նեղոս գետում կմնան»։
10 Նա էլ ասաց՝ վաղը։ Եվ Մովսեսն ասաց. «Թող քո ասածով լինի, որպեսզի իմանաս, որ մեր Աստված Եհովայի պես ուրիշը չկա+։
11 Գորտերը կհեռանան քեզնից ու քո տներից, քո ծառաներից ու քո ժողովրդից։ Դրանք միայն Նեղոս գետում կմնան»+։
12 Մովսեսն ու Ահարոնը դուրս եկան փարավոնի մոտից, և Մովսեսը աղերսեց Եհովային+, որ վերացնի այն գորտերին, որոնք Նա բերել էր փարավոնի վրա։
13 Եհովան արեց Մովսեսի խոսքի համաձայն+, և գորտերը սկսեցին սատկել ու վերանալ տներից, բակերից ու դաշտերից։
14 Եվ մարդիկ կույտ-կույտ հավաքեցին դրանք, ու երկիրը սկսեց գարշահոտել+։
15 Երբ փարավոնը տեսավ, որ երկրի վրա թեթևացում եղավ, կարծրացրեց իր սիրտը+. նա չլսեց նրանց, ինչպես որ Եհովան ասել էր+։
16 Եհովան ասաց Մովսեսին. «Ահարոնին ասա. «Գավազանդ+ մեկնիր ու հարվածիր հողի փոշուն, և այն մժեղների կվերածվի ողջ Եգիպտոսով մեկ»»։
17 Նրանք այդպես էլ արեցին։ Ահարոնն իր ձեռքով մեկնեց գավազանը, հարվածեց հողի փոշուն, և մարդկանց ու անասունների վրա մժեղներ եղան։ Ամբողջ հողի փոշին մժեղների վերածվեց ողջ Եգիպտոսով մեկ+։
18 Մոգությամբ զբաղվող քրմերը փորձեցին իրենց կախարդությամբ նույն բանն անել+, որ մժեղներ առաջ բերեն, սակայն չկարողացան+։ Այդպես՝ մարդկանց ու անասունների վրա մժեղներ եղան։
19 Ուստի քրմերն ասացին փարավոնին. «Դա Աստծո՛ւ մատն է»+։ Սակայն փարավոնի սիրտը համառ մնաց+, և նա չլսեց նրանց, ինչպես որ Եհովան ասել էր։
20 Հետո Եհովան ասաց Մովսեսին. «Վաղ առավոտյան վեր կաց ու կանգնիր փարավոնի առաջ+։ Նա դուրս կգա ջրի մոտ, և դու կասես նրան. «Այսպես է ասում Եհովան. «Արձակի՛ր իմ ժողովրդին, որ ծառայի ինձ+։
21 Բայց եթե չարձակես իմ ժողովրդին, քեզ վրա, քո ծառաների, քո ժողովրդի և քո տների վրա խայթող ճանճեր*+ կուղարկեմ։ Եվ Եգիպտոսի տները, ինչպես նաև հողը, որի վրա նրանք ապրում են, լեփ-լեցուն կլինեն խայթող ճանճերով։
22 Այդ օրը ես կառանձնացնեմ Գեսեմ երկիրը, որում ապրում է իմ ժողովուրդը, այնպես որ ոչ մի խայթող ճանճ չի լինի այնտեղ+, որպեսզի իմանաս, որ ես Եհովան եմ ողջ երկրով մեկ+։
23 Ես սահմանագիծ կդնեմ իմ ժողովրդի ու քո ժողովրդի միջև+։ Վաղը այս նշանը կկատարվի»»»։
24 Եհովան այդպես էլ արեց։ Խայթող ճանճերի խիտ պարսերը ներխուժեցին փարավոնի ու նրա ծառաների տները և լցրին ողջ Եգիպտոսը+։ Այդ խայթող ճանճերի պատճառով երկիրն ավերվեց+։
25 Ի վերջո, փարավոնը կանչեց Մովսեսին ու Ահարոնին և ասաց. «Գնացե՛ք ու զո՛հ մատուցեք ձեր Աստծուն այս երկրում»+։
26 Բայց Մովսեսն ասաց. «Դա անհնար է, քանի որ մենք մեր Աստված Եհովային զոհաբերելու ենք մի բան, որը գարշելի է եգիպտացիների համար+։ Եթե եգիպտացիների աչքի առաջ զոհաբերենք նրանց համար գարշելի մի բան, մի՞թե մեզ չեն քարկոծի։
27 Մենք պիտի երեք օրով* անապատ գնանք և մեր Աստված Եհովային զոհ մատուցենք, ինչպես որ նա ասել է մեզ»+։
28 Փարավոնն ասաց. «Ես կարձակեմ ձեզ+, և դուք անապատում զոհ կմատուցեք ձեր Աստված Եհովային+։ Միայն թե այդքան հեռու մի՛ գնացեք։ Ինձ համար աղաչա՛նք արեք»+։
29 Իսկ Մովսեսն ասաց. «Ահա ես գնում եմ քո մոտից և աղաչանք կանեմ Եհովային, ու վաղը խայթող ճանճերը կհեռանան փարավոնից, նրա ծառաներից ու նրա ժողովրդից։ Միայն թե փարավոնը թող նորից չխաբի և չարգելի ժողովրդին գնալ ու Եհովային զոհ մատուցել»+։
30 Դրանից հետո Մովսեսը գնաց փարավոնի մոտից և աղաչեց Եհովային+։
31 Եհովան արեց Մովսեսի խոսքի համաձայն+, և խայթող ճանճերը հեռացան փարավոնից, նրա ծառաներից ու նրա ժողովրդից+։ Մի ճանճ անգամ չմնաց։
32 Բայց փարավոնն այս անգամ էլ կարծրացրեց իր սիրտը ու ժողովրդին չարձակեց+։
