Եսայիա 1։1-31
1 Ամոզի որդի Եսայիայի+ տեսիլքը+, որը նա տեսավ Հուդայի ու Երուսաղեմի վերաբերյալ Հուդայի թագավորներ+ Օզիայի+, Հովաթամի+, Աքազի+ ու Եզեկիայի+ օրերում։
2 Լսի՛ր+, ո՛վ երկինք, և ակա՛նջ դիր, ո՛վ երկիր, որովհետև Եհովան է խոսում. «Ես որդիներ դաստիարակեցի ու մեծացրի+, բայց նրանք ապստամբեցին իմ դեմ+։
3 Եզը ճանաչում է իր տիրոջը, և էշը՝ իր տիրոջ մսուրը, իսկ Իսրայելը չի ճանաչում ինձ+, իմ ժողովուրդը հասկացողությամբ չի վարվում»+։
4 Վա՜յ մեղավոր ազգին+, հանցանքներով ծանրացած ժողովրդին, չարագործ սերնդին+ և ապականող որդիներին+։ Նրանք թողեցին Եհովային+, անհարգալից կերպով վարվեցին Իսրայելի Սրբի հետ+, թիկունք դարձրին նրան+։
5 Ձեր էլ ո՞ր տեղին կարելի է հարվածել+, համա՛ռ ապստամբներ+։ Ձեր գլուխն ամբողջությամբ վերքերի մեջ է, և ձեր ողջ սիրտը տկարացել է+։
6 Ոտքի թաթից մինչև գլուխը ոչ մի առողջ տեղ չկա+։ Վերքեր, կապտուկներ ու բաց խոցեր. դրանք չեն մաքրվել, դրանց վրա վիրակապ չի դրվել, և դրանք յուղով չեն փափկացվել+։
7 Ձեր երկիրը ամայացել է+, ձեր քաղաքները կրակով են այրվել+։ Օտարները+ խժռում են ձեր երկրի բերքը+, ամեն ինչ ավերված է, կարծես օտարներն են տակնուվրա արել+։
8 Սիոնի դուստրը+ թողնվել է, ինչպես մի տաղավար խաղողի այգում, ինչպես մի հյուղ վարունգի արտում, ինչպես մի պաշարված քաղաք+։
9 Եթե Զորքերի Տեր Եհովան մեզ համար մի քանի վերապրածներ չթողներ+, մենք Սոդոմի պես կդառնայինք, Գոմորին կնմանվեինք+։
10 Լսեցե՛ք Եհովայի խոսքը+, ո՛վ Սոդոմի+ բռնակալներ+, ակա՛նջ դրեք մեր Աստծու օրենքին, ո՛վ Գոմորի ժողովուրդ։
11 «Ինձ ի՞նչ օգուտ ձեր զոհերի շատությունից,– ասում է Եհովան։– Ես կշտացել եմ ձեր խոյերի+ ողջակեզներից+, ձեր պարարտ կենդանիների ճարպից+, ինձ հաճելի չէ+ ձեր մատղաշ ցլերի, արու+ գառների և նոխազների արյունը+։
12 Ո՞վ է ձեզնից պահանջում, որ գաք իմ երեսը տեսնելու+, որ իմ գավիթները կոխկռտեք+։
13 Այլևս հացի անարժեք ընծաներ մի՛ բերեք+։ Խունկը գարշելի է ինձ համար+։ Դուք նորալուսին+ ու շաբաթ+ եք նշում և հավաքույթ+ եք հայտարարում։ Հանդիսավոր հավաքույթ եք անում, բայց միևնույն ժամանակ մոգական ուժեր+ եք օգտագործում. ես չեմ կարող հանդուրժել դա։
14 Իմ հոգին ատում է ձեր նորալուսիններն ու տոները+։ Ինձ համար դրանք բեռ են դարձել+, ես հոգնել եմ դրանք կրելուց+։
15 Երբ դուք տարածում եք ձեր ձեռքի ափերը+, ես փակում եմ իմ աչքերը+։ Թեև շատ աղոթքներ+ եք անում, ես չեմ լսում+. ձեր ձեռքերը լիքն են արյունով+։
16 Լվացվե՛ք+, մաքրվե՛ք+, ձեր չար գործերը հեռացրե՛ք իմ աչքերի առաջից+, դադարե՛ք չարիք գործելուց+։
17 Սովորեք բարությո՛ւն անել+, արդարությո՛ւն որոնեք+, ուղղե՛ք հարստահարողին+, որբին* արդարությա՛մբ դատեք+ և թիկո՛ւնք կանգնեք որբևայրու դատական գործին»+։
18 «Եկեք պարզենք մեր հարաբերությունները,– ասում է Եհովան+։– Նույնիսկ եթե ձեր մեղքերը որդան կարմիրի պես լինեն, ձյան պես սպիտակ կդառնան+, նույնիսկ եթե մուգ կարմիր կտորի պես լինեն, բրդի պես սպիտակ կդառնան։
19 Եթե պատրաստակամորեն լսեք, երկրի բարիքը կուտեք+։
20 Իսկ եթե հրաժարվեք+ ու ապստամբեք, սուրը կխժռի ձեզ, քանի որ դա Եհովայի բերանով է ասվել»+։
21 Ա՜խ, ինչպե՜ս հավատարիմ քաղաքը+ մարմնավաճառ դարձավ+։ Նա լի էր արդարությամբ+։ Նրանում արդարադատություն էր բնակվում+, իսկ հիմա մարդասպաններ են ապրում+։
22 Քո արծաթը խարամ է դարձել+, քո գարեջրին ջուր է խառնվել+։
23 Քո իշխանները կամակոր են և ընկերակից են գողերին+։ Նրանցից յուրաքանչյուրը կաշառք+ է սիրում և նվերների+ հետևից է ընկնում։ Որբին արդարությամբ չեն դատում, որբևայրու դատական գործը չի հասնում նրանց+։
24 Ուստի այսպես է ասում ճշմարիտ Տերը՝ Զորքերի Տեր Եհովան՝ Իսրայելի Հզորը+. «Ա՜հ, ես կազատվեմ իմ հակառակորդներից և վրեժխնդիր կլինեմ+ իմ թշնամիներից+։
25 Իմ ձեռքը քո դեմ կուղղեմ և ասես մոխրաջրով կզտեմ քեզ խարամից և կհեռացնեմ քո ողջ թափոնը+։
26 Ես կրկին դատավորներ կտամ քեզ, ինչպես որ առաջ էր, և խորհրդականներ, ինչպես որ սկզբում էր+։ Դրանից հետո դու Արդարության քաղաք, Հավատարիմ քաղաք կկոչվես+։
27 Սիոնը արդարությամբ կփրկագնվի+, և նրա վերադարձողները՝ արդարադատությամբ+։
28 Ապստամբներն ու մեղավորները միաժամանակ կջախջախվեն+, և նրանք, ովքեր թողնում են Եհովային, կկորչեն+։
29 Դուք կամաչեք այն հզոր ծառերից, որոնք ցանկացաք+, և ամոթահար կլինեք ձեր ընտրած պարտեզների պատճառով+։
30 Դուք կդառնաք մեծ ծառի պես, որի տերևները թառամել են+, անջուր պարտեզի պես կդառնաք։
31 Զորեղ մարդը խծուծ կդառնա+, և նրա գործի արդյունքը՝ կայծ։ Դրանք երկուսը միաժամանակ կբոցավառվեն, ու ոչ ոք չի կարողանա հանգցնել»+։
Ծանոթագրություններ
^ Բռց.՝ «անհայր տղային»։
