Եսայիա 48։1-22
48 Լսիր, ո՛վ Հակոբի տուն, դուք, որ ձեզ կոչում եք Իսրայելի անունով+ և առաջ եք եկել Հուդայի աղբյուրից+, դուք, որ երդվում եք Եհովայի անունով+ և հիշատակում եք Իսրայելի Աստծուն+, բայց դա չեք անում ճշմարտությամբ ու արդարությամբ+։
2 Նրանք իրենց կոչում են սուրբ քաղաքից սերվածներ+ և ապավինում են Իսրայելի Աստծուն+, որի անունը Զորքերի Տեր Եհովա է+։
3 «Նախկին բաների մասին ես հայտնել եմ նախքան դրանց կատարվելը, իմ բերանից են դուրս եկել, ու ես լսել եմ տվել դրանց մասին+։ Ես հանկարծակի եմ գործել, և դրանք կատարվել են+։
4 Եվ քանի որ գիտեի, որ դու համառ ես+, քո պարանոցը երկաթե ջլերից է+, իսկ ճակատդ՝ պղնձից+,
5 դրա համար էլ նախօրոք էի հայտնում քեզ։ Մինչ կատարվելը քեզ լսել էի տալիս+, որ չասեիր. «Իմ կուռքն է արել դա, իմ քանդակված պատկերն ու ձուլածո պատկերն է հրամայել, որ կատարվի»+։
6 Դու լսել ես+։ Նայիր այդ ամենին+։ Մի՞թե դուք չեք պատմի այդ մասին+։ Այսուհետև ես նոր բաներ եմ լսել տալիս քեզ, այն, ինչ պահված էր, և այն, ինչի մասին դու չգիտեիր+։
7 Դրանք ոչ թե նախկինում են կատարվել, այլ հիմա են կատարվելու՝ բաներ, որոնց մասին դու մինչ օրս չես լսել, դրա համար էլ չես կարող ասել. «Ես արդեն գիտեմ դրանց մասին»+։
8 Ավելին, դու չես լսել+ ու չես իմացել, ոչ էլ քո ականջն է բաց եղել այն ժամանակվանից ի վեր։ Ես գիտեմ, որ դու միշտ անհավատարմությամբ ես վարվել+, դու կոչվել ես «օրինազանց՝ մոր որովայնից»+։
9 Հանուն իմ անվան ես կզսպեմ իմ բարկությունը+ և հանուն այն բանի, որ գովաբանվեմ, կզսպեմ ինձ ու չեմ կործանի քեզ+։
10 Ահա ես զտեցի քեզ, բայց ոչ արծաթի պես+։ Ես ընտրեցի քեզ, երբ դու հարստահարության հալոցում էիր+։
11 Հանուն ինձ, հանուն ինձ ես պիտի գործեմ+, որովհետև ինչպե՞ս կարող եմ թույլ տալ, որ իմ անունը պղծվի+։ Իմ փառքը ուրիշին չեմ տա+։
12 Լսիր ինձ, ո՛վ Հակոբ, և դու, ո՛վ Իսրայել, որին ես կանչել եմ։ Ես նույնն եմ+։ Ես առաջինն եմ+, ավելին, նաև վերջինն եմ+։
13 Իմ ձեռքն է դրել երկրի հիմքը+, ու իմ աջ ձեռքն է տարածել երկինքը+։ Ես կանչում եմ նրանց, և միասին ներկայանում են+։
14 Միասին հավաքվեք ու լսեցեք+, ո՛վ բոլոր մարդիկ։ Նրանցից ո՞վ է պատմել այս բաների մասին։ Եհովան սիրեց նրան+, և նա Բաբելոնին կանի այն, ինչ Նա է ուզում+, և նրա բազուկը քաղդեացիների վրա կլինի+։
15 Ես, ես եմ խոսել։ Ես կանչել+ ու բերել եմ նրան, և նրա ճանապարհը հաջողակ կլինի+։
16 Մոտեցեք ինձ ու լսեցեք։ Հենց սկզբից ես ծածուկ տեղում չեմ խոսել+, այն կատարվելուց ի վեր այնտեղ եմ եղել»։
Եվ հիմա Գերիշխան Տեր Եհովան ուղարկել է ինձ և իր ոգին+։
17 Այսպես է ասում Եհովան՝ քեզ Փրկագնողը+՝ Իսրայելի Սուրբը+. «Ես՝ Եհովաս, քո Աստվածն եմ, Նա, ով օգտակար բաներ է սովորեցնում քեզ+, տանում է այն ճանապարհով, որով դու պիտի գնաս+։
18 Երանի՜ թե ուշադրություն դարձնեիր իմ պատվիրաններին+. այդ ժամանակ քո խաղաղությունը գետի պես+, ու քո արդարությունը ծովի ալիքների պես կլիներ+։
19 Քո սերունդը ավազի պես շատ կդառնար, և քո հետնորդները, որոնք առաջ կգան քեզանից*, ավազահատիկների պես շատ կլինեին+։ Քո անունը չէր վերանա ու բնաջինջ չէր լինի իմ առաջից»+։
20 Դո՛ւրս եկեք Բաբելոնից+, փախե՛ք քաղդեացիներից+, հայտնե՛ք ուրախ բացականչությամբ ու լսե՛լ տվեք այդ մասին+։ Հռչակե՛ք մինչև երկրի ծայրերը+ ու ասացե՛ք. «Եհովան փրկագնել է իր ծառա Հակոբին+։
21 Նրանք ծարավից չէին տանջվում+, երբ նա ամայի տեղերով տանում էր նրանց+։ Նա այնպես արեց, որ ապառաժից ջուր հոսի նրանց համար, ճեղքեց ժայռը, որ ջուր բխի այնտեղից»+։
22 «Ամբարիշտների համար խաղաղություն չկա»,– ասում է Եհովան+։
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «քո ընդերքից»։
