Երեմիա 7։1-34
7 Ահա Եհովայի խոսքը, որ եղավ Երեմիային.
2 «Կանգնիր Եհովայի տան դռների մոտ, ազդարարիր այնտեղ այս խոսքը+ ու ասա. «Լսեցե՛ք Եհովայի խոսքը, Հուդայի բոլո՛ր բնակիչներ, որ այս դռներով մտնում եք՝ Եհովայի առաջ խոնարհվելու։
3 Այսպես է ասում Զորքերի Տեր Եհովան՝ Իսրայելի Աստվածը. «Բարի դարձրեք ձեր ճանապարհներն ու ձեր գործերը, և ես թույլ կտամ ձեզ բնակվել այս վայրում+։
4 Մի՛ ապավինեք մոլորեցնող խոսքերի+՝ ասելով. «Եհովայի տաճարը, Եհովայի տաճարը, այս ամենը Եհովայի տաճարն է»։
5 Եթե դուք բարի դարձնեք ձեր ճանապարհներն ու ձեր գործերը, եթե արդարություն գործադրեք մարդու ու նրա ընկերոջ միջև+,
6 եթե չճնշեք պանդուխտին, որբին և այրուն+ ու այս վայրում անմեղ արյուն չթափեք+, եթե չգնաք ուրիշ աստվածների հետևից, որպեսզի ձեզ վրա չարիք չբերեք+,
7 այդ ժամանակ թույլ կտամ, որ բնակվեք այս վայրում, այն երկրում, որը հավիտյանս հավիտենից* ձեր նախահայրերին եմ տվել»»»+։
8 «Ահա դուք մոլորեցնող խոսքերին եք ապավինում, ինչը ձեզ ոչ մի օգուտ չի տալու+։
9 Կարելի՞ է արդյոք գողանալ+, սպանել+, շնություն գործել+, սուտ երդում տալ+, զոհերի ծուխը վեր հանել Բահաղի համար+, գնալ ուրիշ աստվածների հետևից, որոնց դուք չէիք ճանաչում+,
10 և միևնույն ժամանակ գալ ու իմ առաջ կանգնել այս տան մեջ, որն իմ անունով է կոչված+, և ասել, թե՝ «մենք կփրկվենք», չնայած որ այս բոլոր գարշելի բաներն եք անում։
11 Մի՞թե այս տունը, որն իմ անունով է կոչված+, ձեր աչքում ավազակների որջ չի դարձել+։ Ահա ես տեսա այդ ամենը»,– ասում է Եհովան+։
12 ««Իսկ հիմա գնացեք իմ այն տեղը, որ Սելովում էր+, ուր առաջ իմ անունը բնակեցնել տվեցի+, և տեսեք, թե ինչպես վարվեցի նրա հետ իմ Իսրայել ժողովրդի չարության պատճառով+։
13 Եվ հիմա, քանի որ դուք անում էիք այս բոլոր գործերը,– ասում է Եհովան,– թեև ես խոսում էի ձեզ հետ, կանուխ վեր էի կենում ու խոսում էի+, բայց դուք չէիք լսում+, կանչում էի ձեզ, բայց դուք չէիք պատասխանում+,
14 ես էլ այս տան հետ, որն իմ անունով է կոչված+, և որին դուք ապավինում եք+, և այն վայրի հետ, որը ձեզ ու ձեր հայրերին եմ տվել, կվարվեմ այնպես, ինչպես վարվեցի Սելովի հետ+։
15 Իմ երեսի առաջից ձեզ պիտի դեն նետեմ+, ինչպես որ դեն նետեցի ձեր բոլոր եղբայրներին՝ Եփրեմի ամբողջ սերնդին»+։
16 Ուստի այս ժողովրդի համար դու մի՛ աղոթիր, նրանց համար մի՛ աղերսիր ու աղոթքի մեջ մի՛ պաղատիր նրանց համար+, որովհետև ես քեզ չեմ լսելու+։
17 Մի՞թե դու չես տեսնում, թե նրանք ինչ են անում Հուդայի քաղաքներում ու Երուսաղեմի փողոցներում+։
18 Որդիները փայտ են հավաքում, հայրերը կրակ են վառում, իսկ կանայք խմոր են հունցում, որ զոհաբերության բլիթներ թխեն «երկնքի թագուհու» համար+, ըմպելիքի ընծաներ են թափում+ ուրիշ աստվածների համար, որպեսզի վիրավորեն ինձ+։
19 «Մի՞թե ինձ են վիրավորում,– ասում է Եհովան+,– չէ՞ որ իրենք իրենց, որ ամոթահար անեն իրենց երեսը»+։
20 Դրա համար էլ այսպես է ասում Գերիշխան Տեր Եհովան. «Ահա այս վայրի, մարդկանց, անասունների, դաշտի ծառի+ ու երկրի պտղի վրա պիտի թափեմ իմ բարկությունն ու զայրույթը+. այն պիտի վառվի ու չհանգչի»+։
21 Այսպես է ասում Զորքերի Տեր Եհովան՝ Իսրայելի Աստվածը. «Ձեր այս բոլոր ողջակեզները ձեր զոհերի վրա ավելացրեք ու միս կերեք+։
22 Ձեր հայրերի հետ ոչինչ չխոսեցի, ոչ էլ ողջակեզների ու զոհերի+ մասին պատվիրեցի նրանց այն օրը, երբ հանեցի Եգիպտոսի երկրից։
23 Այլ այս պատվերը նրանց տվեցի՝ ասելով. «Հնազանդվեք իմ ձայնին+, և ես ձեր Աստվածը կլինեմ+, իսկ դուք իմ ժողովուրդը կլինեք։ Քայլեք բոլոր այն ճանապարհներով+, որ ձեզ պատվիրում եմ, որպեսզի լավ լինի ձեզ համար»»+։
24 Բայց նրանք չլսեցին ու իրենց ականջը չխոնարհեցրին+, այլ իրենց չար սրտերի համառությամբ շարունակեցին իրենց որոշումներին հետևել+, այնպես որ նրանք հետ գնացին և ոչ թե առաջ+՝
25 այն օրից սկսած, երբ ձեր հայրերը դուրս եկան Եգիպտոսից, մինչև այս օրը+։ Ես ձեզ մոտ էի ուղարկում իմ բոլոր ծառաներին՝ մարգարեներին, ամեն օր կանուխ վեր էի կենում և ուղարկում էի նրանց+։
26 Բայց նրանք չլսեցին ինձ ու իրենց ականջը չխոնարհեցրին+, այլ համառություն արեցին*+ և իրենց հայրերից ավելի վատ վարվեցին+։
27 Այս բոլոր խոսքերը դու ասա նրանց+, թեև նրանք քեզ չեն լսի, դու կանչիր նրանց, թեև նրանք քեզ պատասխան չեն տա+։
28 Ասա նրանց. «Սա այն ազգն է, որը չհնազանդվեց իր Աստված Եհովայի ձայնին+ և խրատ* չընդունեց+։ Հավատարմությունն անհայտացել է և կտրվել է նրանց բերանից»+։
29 Կտրիր քո չկտրված մազերն ու դեն նետիր+ և մերկ բլուրների վրա ողբերգ երգիր+, որովհետև Եհովան մերժել է+ այն սերունդը, որի վրա նա սաստիկ բարկացած է, և լքելու է նրան+։
30 «Հուդայի որդիները չարիք են գործել իմ աչքում,– ասում է Եհովան։– Իրենց գարշելի կուռքերը իմ անունով կոչված տան մեջ են դրել, որ պղծեն այն+։
31 Տոֆեթի+ բարձունքներն են կառուցել, որը Հիննոմի որդու հովտում է+, որպեսզի այնտեղ իրենց որդիներին ու դուստրերին կրակի մեջ այրեն+, ինչը ես նրանց չէի պատվիրել և մտքովս էլ չէր անցել»+։
32 «Ահա օրեր են գալիս,– ասում է Եհովան,– երբ այլևս չեն ասի Տոֆեթ ու Հիննոմի որդու հովիտ, այլ կասեն սպանության հովիտ+, և Տոֆեթում կթաղեն, մինչև որ տեղ էլ չլինի այնտեղ+։
33 Այդ մարդկանց մեռած մարմինները կերակուր կդառնան երկնքի թռչունների ու երկրի գազանների համար, և ոչ ոք չի վախեցնի նրանց+։
34 Հուդայի քաղաքներից ու Երուսաղեմի փողոցներից կվերացնեմ ցնծության ձայնը և ուրախության ձայնը, փեսայի ձայնը ու հարսի ձայնը+, որովհետև երկիրը ամայի վայր պիտի դառնա»»+։
