Մատթեոս 15։1-39
15 Ապա Երուսաղեմից+ փարիսեցիներ ու դպիրներ եկան Հիսուսի մոտ և ասացին.
2 «Ինչո՞ւ են քո աշակերտները խախտում նախնիների ավանդույթը. ուտելուց առաջ նրանք չեն լվանում իրենց ձեռքերը»+։
3 Նա էլ պատասխանեց. «Իսկ դուք ինչո՞ւ եք Աստծու պատվիրանը խախտում ձեր ավանդույթի պատճառով+։
4 Օրինակ՝ Աստված ասաց՝ «պատվիր քո հորը և մորը»+ և «իր հորը կամ մորը չարախոսողը պիտի մեռնի»+։
5 Բայց դուք ասում եք. «Ով իր հորը կամ մորը ասի՝ «այն, ինչ ես ունեմ, որից դու կարող էիր օգտվել, Աստծուն նվիրված ընծա է»,
6 նա ընդհանրապես պարտավոր չէ պատվել իր հորը»+։ Այդպես Աստծու խոսքը անվավեր եք դարձրել ձեր ավանդույթի պատճառով+։
7 Կեղծավորնե՛ր+, Եսայիան+ շատ տեղին մարգարեացավ ձեր մասին, երբ ասաց.
8 «Այս ժողովուրդը իր շուրթերով է պատվում ինձ, մինչդեռ նրա սիրտը հեռացած է ինձանից+։
9 Իզուր են երկրպագում ինձ, որովհետև նրանց ուսմունքները լոկ մարդկային պատվիրաններ են»»+։
10 Եվ ժողովրդին իր մոտ կանչելով՝ ասաց. «Լսեք և հասկացեք իմաստը+։
11 Ոչ թե բերանը մտածն է պղծում մարդուն, այլ բերանից դուրս եկածը»+։
12 Այնուհետև աշակերտները եկան ու հարցրին նրան. «Գիտե՞ս, որ փարիսեցիները գայթակղվեցին՝ լսելով քո ասած խոսքերը»+։
13 Նա պատասխանեց. «Ամեն տունկ, որ իմ երկնային Հայրը չի տնկել, արմատախիլ կարվի+։
14 Թողե՛ք նրանց։ Նրանք կույր առաջնորդներ են։ Եթե կույրը կույրին առաջնորդի, երկուսն էլ փոսը կընկնեն»+։
15 Պետրոսն ասաց. «Բացատրիր մեզ այն առակը»+։
16 Նա էլ ասաց. «Մի՞թե մինչև հիմա դուք էլ չեք հասկանում+։
17 Մի՞թե չգիտեք, որ ամեն ինչ, որ մտնում է բերանը, որովայնն է իջնում և ապա արտաքնոցն է գնում։
18 Մինչդեռ բերանից դուրս եկած բաները սրտից են դուրս գալիս, և հենց դրանք են պղծում մարդուն+։
19 Սրտից են դուրս գալիս չար մտքերը+, սպանությունները, շնությունները, պոռնկությունները, գողությունները, սուտ վկայությունները, հայհոյանքները+։
20 Այս բաներն են պղծում մարդուն, բայց անլվա ձեռքերով հաց ուտելը չի պղծում մարդուն»+։
21 Հեռանալով այդտեղից՝ Հիսուսը գնաց Տյուրոսի և Սիդոնի կողմերը+։
22 Այդ կողմերում ապրող մի փյունիկեցի*+ կին դուրս եկավ ու բարձր ձայնով ասաց. «Ողորմի՛ր ինձ+, Տե՛ր, Դավթի՛ Որդի։ Աղջիկս դիվահար է և սաստիկ տանջվում է»։
23 Բայց նա մի բառ անգամ չպատասխանեց նրան։ Նրա աշակերտները եկան նրա մոտ ու խնդրեցին. «Արձակի՛ր նրան, որովհետև շարունակ աղաղակում է մեր հետևից»։
24 Նա էլ ասաց. «Իսրայելի տան կորած ոչխարներից բացի, ես ուրիշ ոչ ոքի մոտ չեմ ուղարկվել»+։
25 Կինը մոտենալով խոնարհվեց նրա առաջ և ասաց. «Տե՛ր, օգնի՛ր ինձ»+։
26 Իսկ նա ասաց. «Ճիշտ չէ երեխաների հացը վերցնել և շնիկների առաջ գցել»։
27 Կինն էլ ասաց. «Այո՛, Տե՛ր, բայց շնիկներն էլ իրենց տերերի սեղանից թափվող փշրանքներն են ուտում»+։
28 Հիսուսն ասաց նրան. «Ո՛վ կին, մեծ է քո հավատը։ Թող լինի այնպես, ինչպես որ դու ես ուզում»։ Եվ այդ պահին նրա աղջիկը բուժվեց+։
29 Այնտեղից հեռանալով՝ Հիսուսը եկավ Գալիլեայի ծովի մոտակայքը+ և բարձրանալով սարը+՝ նստեց այնտեղ։
30 Նրան մոտեցավ մարդկանց մի մեծ բազմություն։ Նրանց մեջ կային կաղեր, խեղանդամներ, կույրեր, համրեր և ուրիշ շատ հիվանդներ, որոնց բերեցին ու դրեցին Հիսուսի ոտքերի մոտ, և նա բուժեց նրանց+։
31 Ժողովուրդը ապշում էր՝ տեսնելով համրերին խոսելիս, կաղերին քայլելիս և կույրերին տեսնելիս, ու փառաբանում էր Իսրայելի Աստծուն+։
32 Հիսուսը աշակերտներին իր մոտ կանչեց ու ասաց+. «Խղճում եմ+ այս ժողովրդին, որովհետև արդեն երեք օր է՝ ինձ հետ են ու ոչինչ չունեն ուտելու։ Չեմ ուզում նրանց քաղցած արձակել, միգուցե ճանապարհին ուժասպառ լինեն»։
33 Իսկ աշակերտներն ասացին նրան. «Այս ամայի վայրում որտեղի՞ց բավականաչափ հաց գտնենք այսքան մեծ բազմությանը կշտացնելու համար»+։
34 Հիսուսը հարցրեց նրանց. «Քանի՞ հաց ունեք»։ Նրանք պատասխանեցին. «Յոթ հաց և մի քանի փոքր ձուկ»։
35 Ուստի ժողովրդին պատվիրելով, որ գետնին նստեն՝
36 նա վերցրեց յոթ հացն ու մի քանի ձուկը և Աստծուն շնորհակալություն հայտնելուց հետո կոտրեց հացերը և դրանք բաժանեց աշակերտներին, աշակերտներն էլ բաժանեցին ժողովրդին+։
37 Բոլորը կերան ու կշտացան և հետո վերցրին ավելացած կտորտանքները՝ յոթ լիքը կողով+։
38 Եվ ուտողները չորս հազար հոգի* էին՝ չհաշված կանանց ու երեխաներին։
39 Վերջապես, ժողովրդին արձակելուց հետո նա նավ նստեց ու եկավ Մագդաղեի կողմերը+։
