Մատթեոս 27։1-66
27 Առավոտյան բոլոր ավագ քահանաներն ու ժողովրդի երեցները խորհուրդ արին, թե ինչպես սպանեն Հիսուսին+։
2 Նրան կապեցին ու տարան հանձնեցին Պիղատոս կուսակալի ձեռքը+։
3 Հուդան, որը մատնել էր նրան, տեսնելով, որ նա դատապարտվեց, խղճի խայթ զգաց և երեսուն+ կտոր արծաթը վերադարձրեց ավագ քահանաներին ու երեցներին՝
4 ասելով. «Ես մեղք գործեցի, արդար արյուն+ մատնեցի»։ Իսկ նրանք ասացին. «Մե՞զ ինչ։ Դո՛ւ տես»+։
5 Եվ նա արծաթե դրամները շպրտեց տաճարի մեջ ու հեռացավ այնտեղից և իրեն կախեց+։
6 Իսկ ավագ քահանաները վերցրին արծաթե դրամներն ու ասացին. «Օրենքով թույլատրելի չէ դրանք գցել սուրբ գանձարանը, որովհետև դրանք արյան գին են»։
7 Եվ իրար հետ խորհրդակցելուց հետո դրանցով բրուտի արտը գնեցին, որպեսզի օտարներին թաղեն այնտեղ։
8 Դրա համար էլ այդ արտը մինչև այսօր «Արյան արտ»+ է կոչվում։
9 Այդ ժամանակ կատարվեցին Երեմիա* մարգարեի միջոցով ասված խոսքերը. «Նրանք վերցրին երեսուն կտոր արծաթը+՝ այն մարդու գինը, որին Իսրայելի որդիներից ոմանք այդքան էին գնահատել,
10 և արծաթե դրամները տվեցին բրուտի+ արտի դիմաց, ինչպես որ Եհովան պատվիրել էր ինձ»։
11 Հիսուսը կանգնեց կուսակալի առաջ։ Կուսակալը հարցրեց նրան. «Դո՞ւ ես հրեաների թագավորը»+։ Հիսուսը պատասխանեց. «Դո՛ւ ես ասում»+։
12 Իսկ երբ ավագ քահանաներն ու երեցներն էին մեղադրում+ նրան, նա պատասխան չէր տալիս+։
13 Այդ ժամանակ Պիղատոսը նրան ասաց. «Չե՞ս լսում, թե որքան շատ բաներ են նրանք վկայում քո դեմ»+։
14 Սակայն նա մի բառ անգամ չպատասխանեց նրան, այնպես որ կուսակալը շատ զարմացավ+։
15 Յուրաքանչյուր տոնի ժամանակ կուսակալը սովորություն ուներ մի բանտարկյալի ազատ արձակելու ժողովրդի համար, նրան, ում որ ժողովուրդը ցանկանար+։
16 Հենց այդ ժամանակ Բարաբբա+ անունով մի հայտնի բանտարկյալ կար։
17 Երբ ժողովուրդը հավաքվեց, Պիղատոսը հարցրեց նրանց. «Ո՞ր մեկին եք ուզում, որ ազատ արձակեմ ձեզ համար՝ Բարաբբայի՞ն, թե՞ Հիսուսին՝ այսպես կոչված Քրիստոսին»+։
18 Նա գիտեր, որ նախանձից+ դրդված էին նրան իր ձեռքը հանձնել+։
19 Բացի այդ, երբ նա նստած էր դատավորական աթոռին, նրա կինը մարդ ուղարկեց նրա մոտ՝ ասելով. «Հանգիստ թող այդ արդար+ մարդուն, որովհետև այսօր երազումս+ շատ տանջվեցի նրա պատճառով»։
20 Սակայն ավագ քահանաներն ու երեցները ամբոխին համոզեցին, որ խնդրեն Բարաբբային ազատ արձակել+, իսկ Հիսուսին՝ սպանել։
21 Կուսակալն ասաց նրանց. «Այս երկուսից ո՞ր մեկին եք ուզում, որ ազատ արձակեմ ձեզ համար»։ Նրանք ասացին. «Բարաբբայի՛ն»+։
22 Պիղատոսն էլ ասաց. «Այդ դեպքում ի՞նչ անեմ Հիսուսին՝ Քրիստոս կոչվածին»։ Եվ բոլորն ասացին. «Թող ցցի՛ն գամվի»+։
23 Նա էլ ասաց. «Ինչի՞ համար, ի՞նչ վատ բան է արել»։ Բայց նրանք ավելի բարձր էին բղավում. «Թող ցցի՛ն գամվի»+։
24 Տեսնելով, որ օգուտ չկա, այլ հակառակը՝ խռովություն է բարձրանում՝ Պիղատոսը ջուր վերցրեց+, ժողովրդի առաջ իր ձեռքերը լվաց ու ասաց. «Ես անմեղ եմ այս մարդու արյունից։ Դո՛ւք տեսեք»։
25 Ողջ ժողովուրդը պատասխանեց. «Նրա արյունը մեզ ու մեր երեխաների վրա թող լինի»+։
26 Այնուհետև նրանց համար նա Բարաբբային ազատ արձակեց, իսկ Հիսուսին մտրակել+ տվեց ու հանձնեց նրանց ձեռքը, որ ցցին գամեն+։
27 Այդ ժամանակ կուսակալի զինվորները Հիսուսին տարան կուսակալի պալատ և ամբողջ զորագունդը նրա մոտ հավաքեցին+։
28 Մերկացնելով նրան՝ մի ալ կարմիր թիկնոց+ գցեցին վրան,
29 ապա փշերից մի պսակ հյուսեցին, դրեցին նրա գլխին և աջ ձեռքը մի եղեգ տվեցին։ Ծնկի գալով նրա առաջ՝ ծաղրում էին+ ու ասում. «Ողջո՜ւյն, ո՛վ հրեաների Թագավոր»+։
30 Ապա թքեցին+ նրա վրա, վերցրին եղեգը և սկսեցին խփել նրա գլխին։
31 Ծաղրուծանակի+ ենթարկելուց հետո թիկնոցը հանեցին և իր վերնազգեստը հագցրին ու տարան, որ ցցին գամեն+։
32 Երբ նրանք դուրս էին գալիս, Սիմոն+ անունով մի մարդու գտան՝ ծնունդով Կյուրենիայից։ Այս մարդուն պարտադրեցին*, որ վերցնի նրա տանջանքի ցիցը։
33 Ու երբ եկան Գողգոթա+ կոչված տեղը, այսինքն՝ Գանգի վայրը,
34 նրան լեղիի+ հետ խառնած գինի տվեցին, որ խմի, բայց երբ համն առավ, հրաժարվեց խմելուց+։
35 Երբ նրան արդեն ցցին էին գամել+, վիճակ գցեցին+, որ նրա վերնազգեստները բաժանեն+ իրար մեջ,
36 և նստած հսկում էին նրան։
37 Գլխավերևում նրա դեմ ուղղված մեղադրանքը փակցրին, որտեղ գրված էր. «Սա է Հիսուսը՝ հրեաների Թագավորը»+։
38 Նրա հետ միասին երկու ավազակների էլ ցիցը հանեցին, մեկին՝ աջ կողմը, իսկ մյուսին՝ ձախ կողմը+։
39 Եվ անցնող-դարձողները անպատվում էին+ նրան ու գլուխները շարժելով+՝
40 ասում. «Ո՛վ տաճարը քանդող+ ու երեք օրում կառուցող, փրկի՛ր քեզ։ Եթե Աստծու որդի ես, ցա՛ծ իջիր տանջանքի ցցից»+։
41 Նույնպես էլ ավագ քահանաները դպիրների և երեցների հետ ծաղրում էին նրան ու ասում+.
42 «Ուրիշներին փրկեց, իսկ իրեն չի կարողանում փրկել։ Նա Իսրայելի Թագավորն է+. դե թող ցած իջնի տանջանքի ցցից, ու մենք կհավատանք նրան+։
43 Իր վստահությունը Աստծու վրա էր դրել. դե թող հիմա նա ազատի+, եթե հավանել է նրան, քանի որ սա ասում էր. «Ես Աստծու Որդին եմ»»+։
44 Նույն ձևով էլ նրա հետ ցիցը հանված ավազակներն էին նախատում նրան+։
45 Վեցերորդ ժամին* խավար իջավ+ ամբողջ երկրի վրա և տևեց մինչև իններորդ ժամը*+։
46 Մոտ իններորդ ժամին Հիսուսը բարձր ձայնով աղաղակեց ու ասաց՝ «Էլի՛, Էլի՛, լա՞մա սաբաքթանի», այսինքն՝ «Աստվա՛ծ իմ, Աստվա՛ծ իմ, ինչո՞ւ ինձ թողեցիր»+։
47 Սա լսելով՝ այնտեղ կանգնածներից ոմանք ասացին. «Այս մարդը Եղիային է կանչում»+։
48 Նրանցից մեկը անմիջապես վազեց, մի սպունգ վերցրեց, թաթախեց թթված+ գինու մեջ ու եղեգի վրա դնելով՝ տվեց նրան, որ խմի+։
49 Իսկ մյուսներն ասում էին. «Թո՛ղ դրան։ Տեսնենք՝ Եղիան կգա՞ նրան փրկելու»+։ [Մեկ ուրիշն էլ նիզակը վերցրեց ու նրա կողը խոցեց, և արյուն ու ջուր դուրս եկավ]*+։
50 Հիսուսը դարձյալ բարձր ձայնով աղաղակեց ու իր ոգին տվեց+։
51 Եվ ահա սրբարանի վարագույրը+ վերից վար պատռվեց+ ու երկու մասի բաժանվեց, երկիրը շարժվեց, և ժայռերը ճեղքվեցին+։
52 Գերեզմանները բացվեցին, և ննջեցյալ սրբերից շատերի մարմինները դուրս ելան,
53 ու շատերը տեսան դրանք (և մարդիկ, որոնք նրա հարություն առնելուց հետո գերեզմաններից եկան, սուրբ քաղաքը+ մտան)։
54 Իսկ հարյուրապետը և նրանք, ովքեր նրա հետ հսկում էին Հիսուսին, երբ երկրաշարժը և ամեն պատահածը տեսան, շատ վախեցան ու ասացին. «Իսկապես որ, սա Աստծու Որդի էր»+։
55 Այնտեղ շատ կանայք կային, որոնք հեռվում կանգնած նայում էին+։ Նրանք Գալիլեայից ուղեկցել էին Հիսուսին՝ նրան ծառայելու համար+։
56 Նրանց մեջ էին Մարիամ Մագդաղենացին, Հակոբոսի և Հովսեսի մայր Մարիամը և Զեբեդեոսի որդիների մայրը+։
57 Երեկոյան մոտ Հովսեփ անունով արիմաթեացի մի հարուստ մարդ եկավ, որը նույնպես Հիսուսի աշակերտն էր դարձել+։
58 Նա գնաց Պիղատոսի մոտ և նրանից խնդրեց Հիսուսի մարմինը+։ Պիղատոսն էլ հրամայեց, որ այն տրվի+։
59 Հովսեփը վերցրեց մարմինը, փաթաթեց բարձրորակ մաքուր կտավով+
60 և դրեց ժայռի մեջ փորված իր նոր գերեզմանում+։ Ապա մի մեծ քար գլորեց գերեզմանի մուտքին ու հեռացավ+։
61 Իսկ Մարիամ Մագդաղենացին և մյուս Մարիամը նստած մնացին գերեզմանի դիմաց+։
62 Հաջորդ օրը՝ պատրաստության օրից*+ հետո, ավագ քահանաներն ու փարիսեցիները հավաքվեցին Պիղատոսի մոտ
63 և ասացին. «Տե՛ր, մենք հիշեցինք, որ այդ մոլորեցնողը, երբ դեռ ողջ էր, ասում էր. «Երեք օր+ հետո հարություն կառնեմ»։
64 Ուստի հրաման տուր, որ գերեզմանը հսկեն մինչև երրորդ օրը, որպեսզի նրա աշակերտները հանկարծ չգան ու գողանան+ նրան և մարդկանց ասեն, թե՝ «նա հարություն է առել», և այս վերջին մոլորությունը ավելի վատ լինի, քան առաջինը»։
65 Պիղատոսն էլ ասաց նրանց. «Դուք պահապան զինվորներ+ ունեք, գնացեք հսկեք, ինչպես որ գիտեք»։
66 Նրանք էլ գնացին ու հսկեցին գերեզմանը՝ քարի վրա կնիք դնելով+ և պահապան զինվորներ կանգնեցնելով։
Ծանոթագրություններ
^ Իրականում մեջբերումը հիմնված է Զք 11։12, 13-ի վրա։ Մատթեոսի ժմնկ-ներում «Երեմիա» գիրքը մարգարեական գրքերի շարքում առաջինն էր, և բոլոր մարգարեական գրքերի համար «Երեմիա» անվանումը կարող էր ընդհանուր լինել, այդ թվում նաև «Զաքարիա» գրքի համար։ Հմմտ. Ղկ 24։44։
^ Կամ՝ «այս մարդուն պարտադրեցին հարկադրական աշխատանք կատարել»։
^ Մոտ կեսօրվա ժ. 12։00։
^ Մոտ ժ. 15։00։
^ Ուղիղ փակագծերի բացատրության համար տե՛ս 16։3-ի ծնթ.։
