Մարկոս 2։1-28
2 Մի քանի օր հետո նա նորից եկավ Կափառնայում, և լուր տարածվեց, որ նա տանն է+։
2 Ուստի շատ մարդիկ հավաքվեցին, այնքան շատ, որ տեղ չկար, նույնիսկ դռան մոտ չկար, և նա սկսեց Աստծու խոսքը+ քարոզել նրանց։
3 Չորս հոգի եկան՝ բերելով մի անդամալույծի+։
4 Բայց ամբոխի պատճառով չկարողացան նրան Հիսուսի մոտ բերել, ուստի քանդեցին տանիքի այն մասը, որի տակ նա էր գտնվում, և անցք բացելով՝ անդամալույծին պատգարակի վրա պառկած իջեցրին+։
5 Նրանց հավատը+ տեսնելով՝ Հիսուսն ասաց անդամալույծին. «Զավա՛կս, քո մեղքերը ներված են»+։
6 Այնտեղ նստած դպիրներից մի քանիսը իրենց սրտերում խորհում էին+.
7 «Ինչո՞ւ է այս մարդը այսպես խոսում։ Նա հայհոյում է։ Աստծուց բացի ո՞վ կարող է մեղքեր ներել»+։
8 Բայց Հիսուսը անմիջապես հասկացավ, որ նրանք իրենց մեջ այդպես են խորհում, և ասաց նրանց. «Ինչո՞ւ եք այդ բաները խորհում ձեր սրտերում+։
9 Ո՞րն է ավելի հեշտ. անդամալույծին ասել՝ «քո մեղքերը ներված են», թե՞ ասել՝ «վեր կաց, վերցրու պատգարակդ ու քայլիր»+։
10 Սակայն որպեսզի իմանաք, որ մարդու Որդին+ երկրի վրա իշխանություն ունի մեղքեր ներելու+...– դիմելով անդամալույծին՝ ասաց,–
11 ասում եմ քեզ, վե՛ր կաց, վերցրո՛ւ պատգարակդ և տո՛ւն գնա»+։
12 Եվ նա վեր կացավ, իսկույն վերցրեց իր պատգարակը ու բոլորի առաջ դուրս եկավ+, այնպես որ ամենքը ապշած մնացին ու փառավորեցին Աստծուն՝ ասելով. «Այսպիսի բան երբեք չենք տեսել»+։
13 Դարձյալ նա ծովեզերք դուրս եկավ։ Ամբողջ ժողովուրդը նրա մոտ էր գալիս, և նա սովորեցնում էր նրանց։
14 Այնտեղից գնալիս նա տեսավ Ղևիին+՝ Ալփեոսի որդուն՝ մաքսատանը նստած, և ասաց նրան. «Իմ հետևո՛րդը դարձիր»+։ Նա էլ վեր կացավ ու գնաց նրա հետևից։
15 Ավելի ուշ Հիսուսը նրա տանը թիկնել էր սեղանի շուրջ, և շատ հարկահավաքներ+ ու մեղավորներ էլ էին թիկնել Հիսուսի ու նրա աշակերտների հետ, որովհետև նրանցից շատերը սկսել էին հետևել նրան+։
16 Բայց երբ փարիսեցիներից եղող դպիրները տեսան, որ նա ուտում է մեղավորների ու հարկահավաքների հետ, ասացին նրա աշակերտներին. «Նա հարկահավաքների ու մեղավորների հե՞տ է հաց ուտում»+։
17 Լսելով դա՝ Հիսուսն ասաց նրանց. «Ոչ թե առողջները բժշկի կարիք ունեն, այլ հիվանդները։ Ես եկա ոչ թե արդարներին կանչելու, այլ մեղավորներին»+։
18 Հովհաննեսի աշակերտներն ու փարիսեցիները ծոմ էին պահում։ Ուստի նրա մոտ եկան ու հարցրին. «Ինչո՞ւ Հովհաննեսի և փարիսեցիների աշակերտները ծոմ են պահում, իսկ քո աշակերտները չեն պահում»+։
19 Հիսուսն էլ նրանց ասաց. «Մի՞թե փեսայի ընկերները պետք է ծոմ պահեն, քանի դեռ փեսան իրենց հետ է+։ Քանի դեռ փեսան իրենց հետ է, պետք չէ, որ նրանք ծոմ պահեն+։
20 Սակայն օրեր կգան, երբ փեսան կվերցվի նրանցից, և այդ ժամանակ նրանք ծոմ կպահեն+։
21 Ոչ ոք նոր կտորից* կարկատան չի դնում հին վերնահագուստի վրա, այլապես կարկատանը կմտնի, այսինքն՝ նոր կտորը կմտնի ու հինը կպատռի, և պատռվածքը ավելի մեծ կլինի+։
22 Եվ ոչ ոք նոր գինին չի լցնում հին տիկերի մեջ, այլապես գինին տիկերը կպատռի, և ինչպես գինին, այնպես էլ տիկերը կկորչեն+։ Այլ նոր գինին նոր տիկերի մեջ են լցնում»+։
23 Մի շաբաթ օր Հիսուսը անցնում էր ցորենի արտերի միջով, և նրա աշակերտները ճանապարհին սկսեցին ցորենի հասկեր+ պոկել+։
24 Ուստի փարիսեցիներն ասացին նրան. «Նայի՛ր, ինչո՞ւ են նրանք շաբաթ օրով անում այն, ինչը օրենքով անթույլատրելի է»+։
25 Բայց նա ասաց նրանց. «Երբևէ չե՞ք կարդացել, թե ինչ արեց Դավիթը+, երբ նա և իր հետ եղող մարդիկ կարիքի մեջ հայտնվեցին և սովածացան+.
26 թե ինչպես նա Աստծու տուն մտավ (ինչպես որ գրված է ավագ քահանա Աբիաթարի+ մասին պատմության մեջ) և կերավ ընծայված հացերը+, որոնք, բացի քահանաներից, ոչ մեկին օրենքով չէր թույլատրվում ուտել+, ու իր հետ եղողներին էլ տվեց»+։
27 Ապա ավելացրեց. «Շաբաթը մարդու համար առաջ եկավ+, և ոչ թե մարդը՝ շաբաթի+։
28 Ուրեմն մարդու Որդին նաև շաբաթի Տերն է»+։
Ծանոթագրություններ
^ Այսինքն՝ «դեռ չլվացած, չմտած կտորից»։
