Ողբ 5։1-22
5 Հիշի՛ր, ո՛վ Եհովա, թե ինչ պատահեց մեզ+։ Նայի՛ր և տե՛ս մեր նախատինքը+։
2 Մեր ժառանգական կալվածքը անցավ օտարներին, մեր տները՝ օտարականներին+։
3 Որբեր դարձանք, հայր չունենք+։ Մեր մայրերը նման են այրիների+։
4 Մեր ջուրը փողով ենք խմում+։ Մեր փայտը վճարի դիմաց ենք ստանում։
5 Մինչև մեր պարանոցը մենք հալածվեցինք+։ Ուժասպառ եղանք և հանգստություն չունենք+։
6 Հացով կշտանալու համար ձեռքներս Եգիպտոսին+ ու Ասորեստանին+ մեկնեցինք+։
7 Մեր հայրերը մեղք գործեցին+։ Նրանք արդեն չկան, բայց նրանց անօրենության պատիժը մենք ենք կրում+։
8 Մեզ վրա ծառաներ իշխեցին+։ Նրանց ձեռքից մեզ ազատող չկա+։
9 Անապատի սրի պատճառով մեր հացը ձեռք ենք բերում մեր հոգիները վտանգի ենթարկելով+։
10 Սովի տանջանքներից մեր մաշկը փռի պես տաքացավ+։
11 Կանանց նվաստացրին+ Սիոնի վրա, կույսերին՝ Հուդայի քաղաքներում։
12 Իշխաններին կախեցին իրենց ձեռքից+։ Նույնիսկ ծերերին չհարգեցին+։
13 Երիտասարդները երկանաքար բարձրացրին+, տղաները փայտի ծանրության տակ ընկան+։
14 Ծերերը այլևս չեն նստում դարպասների մոտ+, երիտասարդները չեն նվագում+։
15 Մեր սրտի ուրախությունը դադարեց։ Մեր պարը սգի փոխվեց+։
16 Մեր գլխի պսակն ընկավ+։ Վա՜յ մեզ, քանի որ մեղք գործեցինք+։
17 Դրա համար մեր սրտերը հիվանդացան+։ Այս ամենի պատճառով մեր աչքերը խավարեցին+,
18 Քանի որ Սիոն լեռը ամայի դարձավ+։ Աղվեսներ են թափառում նրա վրա+։
19 Բայց դու, ո՛վ Եհովա, հավիտյան կնստես քո գահին+։ Քո գահը սերնդից սերունդ է+։
20 Ինչո՞ւ ես հավիտյան մոռանում մեզ+, թողնում ես երկար օրերով+։
21 Մեզ հե՛տ բեր+ քեզ մոտ, ո՛վ Եհովա, և մենք իսկույն հետ կգանք։ Թող ամեն ինչ լինի առաջվա պես+։
22 Բայց դու բոլորովին մերժել ես մեզ+։ Խիստ բարկացած ես մեզ վրա+։
