Սաղմոս 14։1-7

Նվագավարին։ Դավթի սաղմոսը։ 14  Անմիտն ասաց իր սրտում.«Եհովա չկա»+։Նրանց գործերը կործանարար են+, նրանց արարքները՝ նողկալի։Չկա մեկը, որ բարին գործի+։   Եհովան երկնքից նայեց մարդկանց որդիներին+՝Տեսնելու, թե արդյոք կա՞ մեկը, որ հասկացողություն ունենա, մեկը, որ Եհովային փնտրի+։   Բոլորն էլ խոտորվեցին ճանապարհից+, բոլորն էլ միասին ապականվեցին+։Չկա մեկը, որ բարին գործի+,Նույնիսկ մեկը չկա+։   Մի՞թե չարիք գործողների մեջ չկա մեկը, որ հասկացողություն ունենա+։Նրանք հացի պես խժռում են իմ ժողովրդին+։Նրանք չեն կանչում Եհովային+։   Մեծ սարսափով լցվեցին այնտեղ+,Քանի որ Եհովան արդարների սերնդի մեջ է+։   Կեղեքվածի խորհուրդը դուք ծաղրում եք,Որովհետև Եհովան է նրա ապաստանը+։   Երանի՜ թե Սիոնից գար Իսրայելի փրկությունը+։Երբ Եհովան հետ դարձնի իր գերեվարված ժողովրդին+,Թող Հակոբը ուրախանա, թող Իսրայելը ցնծա+։

Ծանոթագրություններ