1 Կորնթացիներ 12։1-31
12 Ինչ վերաբերում է հոգևոր պարգևներին+, եղբայրնե՛ր, չեմ ուզում, որ անտեղյակ լինեք։
2 Դուք գիտեք, որ երբ դեռ քրիստոնյա չէիք+, տարբեր կերպերով համր+ կուռքերի+ էիք երկրպագում։
3 Ուստի հայտնում եմ ձեզ, որ Աստծու ոգով խոսող ոչ մի մարդ չի ասում՝ «Հիսուսն անիծվա՛ծ է»+, և ոչ մի մարդ չի կարող ասել՝ «Հիսուսը Տե՛ր է», եթե ոչ սուրբ ոգով+։
4 Պարգևները զանազան են+, բայց ոգին մեկն է+,
5 ծառայությունները զանազան են+, մինչդեռ Տերը մեկն է+,
6 և զորությունը զանազան կերպերով է դրսևորվում+, բայց մեկն է Աստված+, որի միջոցով այդ զորությունը բոլոր մարդկանց մեջ տարբեր կերպերով է դրսևորվում+։
7 Սակայն ոգու դրսևորումը յուրաքանչյուրին տրվում է օգտակար նպատակի համար+։
8 Օրինակ՝ մեկին ոգու միջոցով իմաստուն խոսքեր են տրվում+, մյուսին՝ իմացության խոսքեր+՝ այդ նույն ոգու համաձայն,
9 մյուսին՝ հավատ+՝ այդ նույն ոգով, մյուսին՝ բուժելու պարգևներ+՝ հենց այդ մեկ ոգով,
10 մյուսին՝ զորավոր գործեր կատարել+, մյուսին՝ մարգարեանալ+, մյուսին՝ ներշնչյալ խոսքերի+ ըմբռնողություն+, մյուսին՝ տարբեր լեզուներ+, մյուսին էլ լեզուների թարգմանություն+։
11 Սակայն այս բոլորը միևնույն ոգին է անում+՝ ամեն մեկին անհատապես բաժանելով+ այնպես, ինչպես որ կամենում է+։
12 Ինչպես որ մեկ մարմինը ունի շատ անդամներ, և այդ մարմնի բոլոր անդամները, թեպետև շատ են, բայց մեկ մարմին են+, այնպես էլ Քրիստոսն է+։
13 Մենք բոլորս մեկ ոգով մկրտվեցինք+ մեկ մարմնի մեջ՝ լինենք հրեա թե հույն, ծառա թե ազատ, և մեզ բոլորիս մեկ ոգի տրվեց խմելու+։
14 Մարմինը կազմված է ոչ թե մեկ, այլ շատ անդամներից+։
15 Եթե ոտքն ասի՝ «քանի որ ես ձեռք չեմ, ուրեմն մարմնի մաս չեմ», չի նշանակում, որ նա մարմնի մաս չէ+։
16 Եվ եթե ականջն ասի՝ «քանի որ ես աչք չեմ, ուրեմն մարմնի մաս չեմ», չի նշանակում, որ նա մարմնի մաս չէ+։
17 Եթե ամբողջ մարմինը աչք լիներ, որտե՞ղ կլիներ լսողության զգայարանը։ Եթե այն ամբողջովին լսողություն լիներ, որտե՞ղ կլիներ հոտառությունը։
18 Սակայն Աստված անդամներից յուրաքանչյուրին մարմնի մեջ դրեց այնպես, ինչպես իրեն էր հաճելի+։
19 Եթե դրանք բոլորը մեկ անդամ լինեին+, որտե՞ղ կլիներ մարմինը։
20 Ուրեմն անդամները շատ են+, բայց մարմինը մեկն է։
21 Աչքը չի կարող ձեռքին ասել՝ «դու ինձ պետք չես», և գլուխը չի կարող ոտքերին ասել՝ «դուք ինձ պետք չեք»։
22 Ընդհակառակը՝ մարմնի այն անդամները, որոնք թույլ են թվում+, կարևոր են,
23 և մարմնի այն մասերը, որոնք, մեր կարծիքով, անպատիվ են, մենք դրանց ավելի շատ ենք պատվում+. այդպես էլ մեր անվայելուչ մասերը ավելի շատ վայելչություն ունեն,
24 մինչդեռ մեր վայելուչ մասերը ոչնչի կարիք չունեն։ Այնուամենայնիվ, Աստված կազմեց մարմինը՝ առավել պատիվ տալով մարմնի այն մասին, որը քիչ պատիվ ունի,
25 որպեսզի բաժանություն չլինի մարմնի մեջ, այլ որ նրա անդամները նույն հոգածությունն ունենան իրար նկատմամբ+։
26 Եվ եթե մեկ անդամը տառապում է, մյուս բոլոր անդամներն էլ են տառապում նրա հետ+, կամ եթե մեկ անդամը փառավորվում է+, մյուս բոլոր անդամներն էլ են ուրախանում նրա հետ+։
27 Այսպիսով՝ դուք Քրիստոսի մարմինն եք և առանձին-առանձին՝ նրա անդամները+։
28 Եվ Աստված տարբեր անդամների կարգեց ժողովում+. առաջինը՝ առաքյալներին+, երկրորդը՝ մարգարեներին+, երրորդը՝ ուսուցիչներին+, հետո՝ զորավոր գործեր անողներին+, ապա՝ բուժելու պարգև ունեցողներին+, ուրիշներին օգնություն ցույց տվողներին+, ղեկավարելու կարողություն ունեցողներին+, տարբեր լեզուներով խոսողներին+։
29 Մի՞թե բոլորը առաքյալներ են։ Մի՞թե բոլորը մարգարեներ են։ Մի՞թե բոլորը ուսուցիչներ են։ Մի՞թե բոլորը զորավոր գործեր են անում։
30 Մի՞թե բոլորը բուժելու պարգևներ ունեն։ Մի՞թե բոլորը լեզուներով են խոսում+։ Մի՞թե բոլորը թարգմանիչներ+ են։
31 Սակայն դուք շարունակեք նախանձախնդրաբար ձգտել ավելի մեծ պարգևների+։ Իսկ ես ձեզ մի գերազանց ճանապարհ ցույց տամ+։
