1 Սամուել 19։1-24
19 Ի վերջո, Սավուղը խոսեց իր որդի Հովնաթանի և իր բոլոր ծառաների հետ Դավթին սպանելու մասին+։
2 Մինչդեռ Սավուղի որդի Հովնաթանը շատ էր սիրում Դավթին+, այդ պատճառով էլ ասաց նրան. «Իմ հայր Սավուղը ուզում է քեզ սպանել։ Խնդրում եմ, առավոտյան զգույշ եղիր, թաքնվիր մի ծածուկ տեղում և մնա այնտեղ+։
3 Իսկ ես դուրս կգամ ու կկանգնեմ հորս կողքին այն դաշտում, որտեղ դու կլինես, հորս հետ քեզ համար կխոսեմ ու կտեսնեմ, թե ինչ կլինի, և հետո կտեղեկացնեմ քեզ»+։
4 Ուստի Հովնաթանը Սավուղի մոտ լավը+ խոսեց Դավթի մասին՝ ասելով. «Թող թագավորը իր ծառա Դավթի դեմ մեղք չգործի+, քանի որ նա քո դեմ մեղք չի գործել և քեզ համար շատ բարի գործեր է արել+։
5 Իր հոգին վտանգի ենթարկելով+՝ նա սպանեց փղշտացուն+, ու Եհովան մեծ փրկություն+ տվեց ողջ Իսրայելին։ Դու տեսար դա և ուրախացար։ Ուրեմն ինչո՞ւ մեղք գործես անմեղ արյան դեմ և զուր տեղը+ սպանես Դավթին»+։
6 Սավուղը հնազանդվեց Հովնաթանի ձայնին ու երդվեց. «Կենդանի՛ է Եհովան+. նա չի՛ սպանվի»։
7 Դրանից հետո Հովնաթանը կանչեց Դավթին ու պատմեց նրան այս բոլոր խոսքերը։ Ապա Հովնաթանը Դավթին բերեց Սավուղի մոտ, և նա առաջվա պես նրա մոտ մնաց+։
8 Որոշ ժամանակ անց նորից պատերազմ բռնկվեց, և Դավիթը դուրս եկավ փղշտացիների դեմ կռվելու։ Նա մեծ կոտորածով ջարդեց նրանց+, և նրանք փախան նրա առաջից+։
9 Մի անգամ, երբ Սավուղը նիզակը ձեռքին իր տանը նստած էր, Եհովայից չար ոգի+ եկավ նրա վրա։ Այդ ժամանակ Դավիթը քնար էր նվագում։
10 Սավուղը փորձեց Դավթին նիզակով պատին գամել+, բայց նա խույս տվեց+ Սավուղից, այնպես որ նիզակը պատի մեջ խրվեց։ Դավիթը փախուստի դիմեց, որ ազատվի այդ գիշեր+։
11 Ավելի ուշ Սավուղը մարդիկ ուղարկեց+ Դավթի տուն, որպեսզի հսկեն տունը և առավոտյան սպանեն նրան+։ Սակայն Դավթի կին Մեղքողը ասաց իր ամուսնուն. «Եթե այս գիշեր դու չազատես քո հոգին, վաղը քեզ կսպանեն»։
12 Մեղքողը շտապեց օգնել Դավթին, որպեսզի նա իջնի պատուհանից և կարողանա փախչել ու ազատվել+։
13 Ապա Մեղքողը մի թերափիմ+ վերցրեց, դրեց մահճակալի վրա և նրա գլխի տեղը այծի մազից գործած ծածկոց դնելով՝ վրան հանդերձ գցեց։
14 Սավուղը մարդիկ ուղարկեց Դավթին բռնելու, բայց Մեղքողն ասաց. «Նա հիվանդ է»+։
15 Այդ ժամանակ Սավուղը մարդիկ ուղարկեց՝ Դավթին տեսնելու և նրանց պատվիրեց. «Մահճակալով հանդերձ նրան ինձ մոտ բերեք, որ սպանեմ»+։
16 Երբ ուղարկվածները եկան, տեսան, որ անկողնու վրա թերափիմ է դրված, իսկ գլխի տեղը՝ այծի մազից գործած ծածկոց։
17 Սավուղն ասաց Մեղքողին. «Ինչո՞ւ ինձ այսպես խաբեցիր+ ու իմ թշնամուն+ բաց թողեցիր, և նա կարողացավ ազատվել»։ Իսկ Մեղքողը պատասխանեց Սավուղին. «Նա ինձ ասաց. «Բա՛ց թող ինձ։ Ինչի՞ համար քեզ սպանեմ»»։
18 Դավիթը փախավ ու ազատվեց+։ Նա եկավ Սամուելի մոտ՝ Ռամա+, և պատմեց նրան այն ամենը, ինչ որ Սավուղն արել էր իրեն։ Դրանից հետո ինքը և Սամուելը գնացին ու բնակվեցին Նավաթում+։
19 Որոշ ժամանակ անց լուրը հասցրին Սավուղին. «Դավիթը Նավաթում է՝ Ռամայում»։
20 Սավուղն իսկույն մարդիկ ուղարկեց, որ բռնեն Դավթին։ Երբ նրանք տեսան մարգարեներից տարեցներին մարգարեություն անելիս, և Սամուելին, որ գլխավորում էր նրանց, Աստծու ոգին+ եկավ Սավուղի մարդկանց վրա, և նրանք էլ սկսեցին իրենց մարգարեների պես պահել+։
21 Երբ այդ մասին հաղորդեցին Սավուղին, անմիջապես ուրիշ մարդիկ ուղարկեց, և նրանք էլ սկսեցին իրենց մարգարեների պես պահել։ Այդ ժամանակ Սավուղը երրորդ անգամ մարդիկ ուղարկեց, բայց սրանք էլ սկսեցին իրենց մարգարեների պես պահել։
22 Ի վերջո, նա ինքը գնաց Ռամա ու հասնելով մինչև Սոկքովի մեծ ջրամբարը՝ հարցրեց. «Ո՞ւր են Սամուելն ու Դավիթը»։ Նրան պատասխանեցին. «Նավաթում+ են՝ Ռամայում»։
23 Այնտեղից նա գնաց Նավաթ, որ Ռամայում է, և Աստծու ոգին+ նրա վրա եկավ։ Ճանապարհին՝ մինչև Ռամայի Նավաթ հասնելը, նա իրեն մարգարեի պես էր պահում։
24 Նա էլ իր վրայից հանելով հանդերձները՝ Սամուելի առաջ իրեն մարգարեի պես պահեց և այդ ամբողջ օրն ու ամբողջ գիշերը մերկ վիճակում ընկած մնաց գետնին+։ Ահա թե ինչու սկսեցին ասել. «Մի՞թե Սավուղն էլ է մարգարեների մեջ»+։
