1 Սամուել 23։1-29
23 Որոշ ժամանակ անց Դավթին տեղեկացրին՝ ասելով. «Փղշտացիները պատերազմում են Կեիլայի+ դեմ, նրանք կողոպտում են կալերը»+։
2 Դավիթը հարցրեց+ Եհովային. «Գնա՞մ ջարդեմ այդ փղշտացիներին»։ Եհովան պատասխանեց. «Գնա ու ջարդիր փղշտացիներին և փրկիր Կեիլան»։
3 Մինչդեռ Դավթի մարդիկ ասացին նրան. «Ահա մենք այստեղ՝ Հուդայի+ մեջ ենք վախենում, ուր մնաց թե Կեիլա գնանք՝ փղշտացիների+ զորքերի դեմ»։
4 Ուստի Դավիթը նորից հարցրեց Եհովային+։ Եհովան էլ պատասխանեց նրան՝ ասելով. «Վեր կաց ու իջիր Կեիլա, քանի որ փղշտացիներին քո ձեռքն եմ հանձնում»+։
5 Դավիթն ու իր մարդիկ գնացին Կեիլա և պատերազմեցին փղշտացիների դեմ, քշեցին տարան նրանց անասուններին, իսկ նրանց մեծ կոտորածով ջարդեցին. Դավիթը այսպես փրկեց Կեիլայի բնակիչներին+։
6 Երբ Աքիմելեքի որդի Աբիաթարը+ փախավ Դավթի մոտ՝ Կեիլա, նրա մոտ իջավ՝ եփուդը+ ձեռքին։
7 Որոշ ժամանակ անց լուրը հասցրին Սավուղին. «Դավիթը Կեիլա է եկել»+։ Սավուղն էլ ասաց. «Աստված նրան իմ ձեռքն է մատնել*+, որովհետև նա մտել ու փակվել է դռներ ու նիգեր ունեցող քաղաքում»։
8 Ուստի Սավուղն ամբողջ ժողովրդին պատերազմի կանչեց, որպեսզի Կեիլա իջնեն և շրջապատեն Դավթին ու նրա մարդկանց։
9 Երբ Դավիթն իմացավ, որ Սավուղը չարիք+ է նյութել իր դեմ, Աբիաթար քահանային ասաց. «Եփուդը մո՛տ բեր»+։
10 Դավիթն ասաց. «Ո՜վ Եհովա, Իսրայելի՛ Աստված+, քո ծառան լսեց, որ Սավուղն ուզում է գալ Կեիլա և իմ պատճառով քաղաքն ավերակների վերածել+։
11 Արդյոք Կեիլայի բնակիչները ինձ նրա ձեռքը կմատնե՞ն։ Սավուղը կիջնի՞ այստեղ, ինչպես որ քո ծառան լսեց։ Ո՜վ Եհովա, Իսրայելի՛ Աստված, հայտնիր քո ծառային, խնդրում եմ»։ Եհովան պատասխանեց՝ կիջնի+։
12 Դավիթը շարունակեց հարցնել. «Արդյոք Կեիլայի բնակիչները ինձ և իմ մարդկանց կմատնե՞ն Սավուղի ձեռքը»։ Եհովան պատասխանեց՝ կմատնեն+։
13 Դավիթն ու իր հետ եղողները՝ մոտավորապես վեց հարյուր մարդ+, անմիջապես դուրս եկան Կեիլայից ու գնացին ուր որ կարող էին գնալ։ Երբ Սավուղին հայտնեցին, որ Դավիթը փախել է Կեիլայից, նա չգնաց այնտեղ։
14 Դավիթը մնաց անապատի անառիկ վայրերում՝ Զիփ+ անապատի լեռնային մասերում։ Սավուղն անդադար փնտրում էր Դավթին+, բայց Աստված նրան չէր մատնում Սավուղի ձեռքը+։
15 Դավիթը վախենում էր Սավուղից, որովհետև նա դուրս էր եկել նրա հոգին որոնելու։ Այդ ժամանակ Դավիթը Զիփ անապատում էր՝ Հորեշում*+։
16 Սավուղի որդի Հովնաթանը վեր կացավ ու գնաց Դավթի մոտ՝ Հորեշ, որ նրան Աստծով+ զորացնի+։
17 Նա ասաց Դավթին. «Մի՛ վախեցիր+, իմ հայր Սավուղի ձեռքը քեզ չի գտնի։ Դու թագավոր կդառնաս+ Իսրայելի վրա, և ես քեզանից հետո երկրորդը կլինեմ։ Իմ հայր Սավուղն էլ գիտի այդ մասին»+։
18 Այնուհետև նրանք երկուսով ուխտ կապեցին+ Եհովայի առաջ։ Դավիթը մնաց Հորեշում, իսկ Հովնաթանը գնաց իր տուն։
19 Մի որոշ ժամանակ անց Զիփի+ բնակիչները վեր ելան Սավուղի մոտ՝ Գաբաա+, ու ասացին. «Չէ՞ որ Դավիթը մեզանից հեռու չի թաքնված+, Հորեշի+ անառիկ վայրերում է՝ Եքելայի բլրի վրա+, որ Եսիմոնի+ աջ կողմում է։
20 Եվ հիմա, ո՛վ թագավոր, եթե քո հոգին իջնել է ցանկանում+, իջի՛ր, իսկ մեր գործը նրան թագավորի ձեռքը հանձնելն է»+։
21 Սավուղը պատասխանեց. «Օրհնյալ եք Եհովայից+, որ կարեկից եղաք իմ հանդեպ։
22 Խնդրում եմ, գնացեք ու շարունակեք հետևել նրան, պարզեք ու տեսեք, թե նա ուր է ոտք դնում, և ով է նրան այնտեղ տեսել, որովհետև ինձ ասել են, որ նա շատ խորամանկ է+։
23 Տեսեք ու հայտնաբերեք բոլոր այն տեղերը, որտեղ նա թաքնվում է, վերադարձեք ինձ մոտ ստույգ տեղեկություններով, և այդ ժամանակ ես ձեզ հետ կգամ։ Եվ եթե նա այս երկրում է, ապա ես էլ կփնտրեմ նրան Հուդայի հազարավորների+ մեջ»։
24 Ուստի նրանք վեր կացան ու Սավուղի առջևից գնացին Զիփ+, իսկ այդ ժամանակ Դավիթն իր մարդկանց հետ Մաոնի+ անապատում էր՝ Արաբայում+՝ Եսիմոնից հարավ։
25 Սավուղն ու իր մարդիկ գնացին նրան փնտրելու+։ Երբ այդ մասին տեղեկացրին Դավթին, նա անմիջապես իջավ ժայռի+ մոտ ու շարունակեց մնալ Մաոնի անապատում։ Լսելով այդ մասին՝ Սավուղը սկսեց Մաոնի անապատում հետապնդել+ Դավթին։
26 Ի վերջո, Սավուղը եկավ լեռան այս կողմը, իսկ Դավիթն ու իր մարդիկ լեռան մյուս կողմում էին։ Դավիթը շտապեց փախչել+ Սավուղից, սակայն Սավուղն ու իր մարդիկ շրջապատեցին Դավթին ու նրա մարդկանց, որ բռնեն+։
27 Եվ ահա մի լրաբեր եկավ Սավուղի մոտ ու ասաց. «Շտապի՛ր, ե՛կ, փղշտացիները հարձակվել են երկրի վրա»։
28 Սավուղը դադարեցրեց Դավթին հետապնդելն+ ու գնաց, որ դուրս գա փղշտացիների դեմ։ Դրա համար էլ այդ վայրը կոչեցին Բաժանումների ժայռ։
29 Այնտեղից Դավիթը բարձրացավ Ենգադիի+ անառիկ վայրերն ու մնաց այնտեղ։
