Գործեր 28։1-31
28 Երբ հասանք ցամաք, իմացանք, որ այդ կղզու անունը Մալթա է:+
2 Տեղացիները* մեր հանդեպ բացառիկ մարդասիրություն ցուցաբերեցին: Քանի որ անձրև էր գալիս ու ցուրտ էր, նրանք կրակ վառեցին և սրտանց կանչեցին մեզ իրենց մոտ:
3 Երբ Պողոսը ճյուղերի մի խուրձ հավաքեց ու գցեց խարույկի մեջ, տաքության պատճառով մի իժ դուրս եկավ խրձի միջից ու խայթեց նրա ձեռքը՝ ամուր կպչելով դրան:
4 Թունավոր օձին նրա ձեռքից կախված տեսնելով՝ տեղացիները սկսեցին իրար ասել. «Նա հաստատ մարդասպան է. թեև ծովից փրկվեց, սակայն Արդարությունը* թույլ չտվեց, որ նա ապրի»:
5 Բայց Պողոսը, օձին թափ տալով, գցեց կրակի մեջ, և իրեն ոչ մի վնաս չեղավ:
6 Նրանք մտածում էին, որ նրա մարմինը կուռչի, կամ էլ նա տեղնուտեղը մեռած վայր կընկնի: Երկար սպասելուց հետո, երբ տեսան, որ նրան ոչ մի բան չի պատահում, իրենց կարծիքը փոխեցին ու սկսեցին ասել, թե նա աստված է:
7 Այդ վայրից ոչ հեռու ագարակներ կային, որոնք պատկանում էին Պոպլիոս անունով մի մարդու, ով կղզու գլխավորն էր: Նա ուրախությամբ ընդունեց մեզ ու երեք օր սրտանց հյուրընկալեց:
8 Պոպլիոսի հայրը ջերմությամբ պառկած էր և տառապում էր դիզենտերիայով: Պողոսը մտավ նրա մոտ, աղոթեց, ձեռքերը դրեց նրա վրա ու բուժեց նրան:+
9 Այս դեպքից հետո կղզում ապրող մյուս մարդիկ, ովքեր հիվանդություններ ունեին, սկսեցին գալ նրա մոտ ու բուժվել:+
10 Նրանք, շատ նվերներ տալով, մեզ պատվեցին, ու երբ մեկնում էինք, նավը բեռնեցին այն ամենով, ինչ անհրաժեշտ էր մեզ:
11 Երեք ամիս հետո նավարկեցինք Ալեքսանդրիայից եկած մի նավով, որը ձմեռը կղզում էր մնացել, և որի նավաքթին Զևսի որդիների քանդակն էր:
12 Մենք կանգ առանք Սիրակուզայի նավահանգստում ու երեք օր այնտեղ մնացինք,
13 ապա շարունակեցինք ճանապարհը ու գնացինք Հռեգիոն: Մեկ օր անց հարավային քամի բարձրացավ, և հաջորդ օրն արդեն Պատիողոսում էինք:
14 Այնտեղ եղբայրների գտանք, ու նրանք խնդրեցին մեզ յոթ օր իրենց մոտ մնալ: Դրանից հետո ուղևորվեցինք դեպի Հռոմ:
15 Երբ այնտեղի եղբայրները լսեցին մեր գալու մասին, եկան մինչև Ապիոսի շուկա և Երեք իջևաններ, որպեսզի դիմավորեն մեզ: Նրանց տեսնելուն պես Պողոսը շնորհակալություն հայտնեց Աստծուն և քաջալերվեց:+
16 Երբ վերջապես մտանք Հռոմ, Պողոսին թույլ տրվեց առանձին ապրել՝ զինվորի հսկողության տակ:
17 Երեք օր հետո նա իր մոտ կանչեց ազդեցիկ հրեաներին: Երբ նրանք հավաքվեցին, նրանց ասաց. «Եղբայրնե՛ր, թեև մեր ժողովրդի և նախահայրերի սովորույթների դեմ ոչ մի բան չեմ արել,+ սակայն Երուսաղեմում ինձ բռնեցին ու որպես բանտարկյալի՝ հանձնեցին հռոմեացիների ձեռքը:+
18 Հարցաքննելուց հետո+ նրանք ուզում էին ազատ արձակել ինձ, քանի որ մահվան դատապարտելու ոչ մի հիմք չգտան:+
19 Բայց երբ հրեաները առարկեցին, ստիպված եղա կայսրին բողոքել,+ սակայն ոչ այն պատճառով, որ ուզում էի ինչ-որ բանում մեղադրել իմ ազգին:
20 Եվ հենց դրա համար էլ ես ցանկացա տեսնել ձեզ ու խոսել ձեզ հետ, որովհետև Իսրայելի ունեցած հույսի համար եմ շղթայված»:+
21 Նրանք էլ ասացին նրան. «Հրեաստանից քո մասին նամակներ չենք ստացել, ոչ էլ այնտեղից եկած եղբայրներից մեկն է որևէ վատ բան ասել քո մասին:
22 Բայց կարծում ենք՝ տեղին է քեզնից լսել, թե դու ինչ կասես, որովհետև գիտենք, որ այս աղանդի+ մասին ամեն տեղ վատն են խոսում»:+
23 Նրանք օր որոշեցին, որ հանդիպեն Պողոսի հետ, ու այդ անգամ նրա կացարան ավելի շատ մարդ եկավ: Առավոտից մինչև երեկո նա խոսում էր նրանց հետ և հիմնովին քարոզում* Աստծու թագավորության մասին՝ Հիսուսի հետ կապված համոզիչ փաստարկներ բերելով+ թե՛ Մովսեսի օրենքից+ և թե՛ մարգարեների գրվածքներից:+
24 Ոմանք սկսեցին հավատալ Պողոսի խոսքերին, իսկ ուրիշները չհավատացին:
25 Ուստի քանի որ տարակարծիք էին, սկսեցին հեռանալ, և այդ ժամանակ նա ասաց.
«Շատ ճիշտ են այն խոսքերը, որ սուրբ ոգին Եսայիա մարգարեի միջոցով ասել է ձեր նախահայրերին.
26 «Գնա այս ժողովրդի մոտ և ասա. «Կլսեք, բայց չեք հասկանա, կնայեք, բայց չեք տեսնի:+
27 Այս ժողովրդի սիրտն անզգայացել է: Իրենց ականջներով լսում են, բայց չեն արձագանքում: Փակում են իրենց աչքերն ու ականջները՝ չցանկանալով տեսնել, լսել և սրտով հասկանալ ու հետ դառնալ ինձ մոտ, որ ես բուժեմ նրանց»»:+
28 Ուրեմն իմացեք, որ Աստծու տված փրկության մասին լուրը ուղարկվել է այլազգիներին,+ և նրանք անկասկած կարձագանքեն»:+
29 ....*
30 Ամբողջ երկու տարի Պողոսն իր վարձված տանն էր մնում+ և սրտաբաց ընդունում էր բոլոր իր մոտ եկողներին:
31 Նա, առանց որևէ արգելքի, համարձակորեն քարոզում ու սովորեցնում էր Աստծու թագավորության և Տեր Հիսուս Քրիստոսի մասին:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «Օտարախոս մարդիկ»:
^ Հուն.՝ Դիկե: Հնարավոր է՝ խոսքը վրեժխնդրության աստվածուհու մասին է կամ արդարության՝ որպես վերացական հասկացություն:
^ Բռց.՝ «վկայություն տալիս»:
^ Տես հավելված Ա3:
