Դատավորներ 21։1-25
-
Բենիամինը որպես ցեղ չի վերանում (1-25)
21 Իսրայելացիները երդվել էին Մասփայում՝+ ասելով. «Մեզնից ոչ ոք իր աղջկան կնության չի տա Բենիամինի ցեղից որևէ մեկին»:+
2 Ուստի նրանք եկան Բեթել,+ մինչև երեկո նստեցին ճշմարիտ Աստծու առաջ, դառնագին լաց եղան ու ողբացին:
3 Նրանք ասում էին. «Ո՜վ Եհովա, Իսրայելի՛ Աստված, ինչի՞ համար այս բանը եղավ Իսրայելում: Ինչո՞ւ այսօր Իսրայելից մի ցեղ պետք է պակասեր»:
4 Հաջորդ օրը ժողովուրդը վաղ առավոտյան վեր կացավ, այնտեղ զոհասեղան շինեց, որ ողջակեզներ ու խաղաղության զոհեր+ մատուցի:
5 Իսրայելացիներն ասացին. «Իսրայելի ցեղերից ովքե՞ր չէին եկել Մասփա, երբ բոլորս հավաքվել էինք Եհովայի առաջ»: Նրանք մեծ երդում էին տվել, որ եթե որևէ մեկը չգար Եհովայի առաջ՝ Մասփա, անպատճառ մահվան էր մատնվելու:
6 Իսրայելացիները վիշտ ապրեցին այն բանի համար, ինչ պատահել էր իրենց եղբայրներին՝ Բենիամինյաններին: Նրանք ասացին. «Այսօր Իսրայելից մի ցեղ վերացավ:
7 Ողջ մնացած Բենիամինյանների համար ինչպե՞ս կանայք գտնենք. չէ՞ որ երդվել ենք Եհովայով,+ որ մեր աղջիկներին նրանց կնության չենք տալու»:+
8 Նրանք հարցրին. «Իսրայելի ցեղերից ովքե՞ր չէին եկել Եհովայի առաջ՝ Մասփա»:+ Պարզվեց, որ Հաբիս-Գաղաադից ոչ մեկը չէր գնացել բանակատեղի, որտեղ հավաքվել էր ժողովուրդը:
9 Երբ ժողովրդին հաշվեցին, տեսան, որ Հաբիս-Գաղաադից ոչ ոք չկա այնտեղ:
10 Ուստի ժողովուրդը ամենաուժեղ մարդկանցից 12 000 ռազմիկ ուղարկեց այնտեղ և նրանց պատվիրեց. «Գնացե՛ք ու սրի՛ քաշեք Հաբիս-Գաղաադի բնակիչներին, նույնիսկ կանանց ու երեխաներին:+
11 Ահա թե ինչ պիտի անեք. պետք է սպանեք ամեն տղամարդու, ինչպես նաև յուրաքանչյուր կնոջ, ով հարաբերություն է ունեցել տղամարդու հետ»:
12 Հաբիս-Գաղաադի բնակիչների մեջ նրանք գտան 400 աղջիկների, որոնք կույս էին՝ տղամարդու հետ երբևէ հարաբերություն չէին ունեցել: Նրանց բերեցին բանակատեղի՝ Սելով,+ որը Քանանում է:
13 Ժողովուրդը պատգամաբերներ ուղարկեց Բենիամինյանների մոտ, որոնք Ռեմոնի ժայռի վրա էին,+ և նրանց խաղաղության առաջարկ արեց:
14 Այդ ժամանակ Բենիամինյանները հետ դարձան իրենց տարածք: Իսրայելացիները Հաբիս-Գաղաադի+ այն աղջիկներին, որոնց ողջ էին թողել, կնության տվեցին նրանց, բայց ոչ բոլորի համար կին գտան:
15 Ժողովուրդը վիշտ ապրեց այն բանի համար, ինչ պատահել էր Բենիամինյաններին,+ որովհետև Եհովան բաժանում էր մտցրել Իսրայելի ցեղերի միջև:
16 Ժողովրդի երեցներն ասացին. «Ինչպե՞ս կին գտնենք մյուսների համար, քանի որ Բենիամինի ցեղի բոլոր կանայք սպանվել են»:
17 Նրանք ասացին. «Որպեսզի Իսրայելից ցեղ չբնաջնջվի, ողջ մնացած Բենիամինյանները պետք է պահպանեն իրենց ժառանգությունը:
18 Բայց մենք չենք կարող մեր աղջիկներին նրանց կնության տալ, որովհետև Իսրայելի ժողովուրդը երդվել է՝ ասելով. «Անիծյա՛լ լինի նա, ով Բենիամինի ցեղից որևէ մեկին աղջիկ տա կնության»»:+
19 Հետո նրանք ասացին. «Ամեն տարի Եհովայի պատվին տոն է լինում Սելովում,+ որը Բեթելից դեպի հյուսիս է գտնվում՝ Բեթելից Սյուքեմ տանող մեծ ճանապարհի արևելյան կողմում և Լեբոնայից հարավ»:
20 Ուստի Բենիամինյաններին պատվիրեցին. «Գնացե՛ք ու խաղողի այգիներում դարա՛ն մտեք:
21 Եվ երբ տեսնեք, որ Սելովի աղջիկները գալիս են շուրջպար բռնելու, դո՛ւրս եկեք այգիներից, և թող ձեզնից յուրաքանչյուրը Սելովի աղջիկներից մեկին փախցնի, որ ամուսնանա նրա հետ: Ապա վերադարձե՛ք Բենիամինի տարածք:
22 Եթե նրանց հայրերն ու եղբայրները գան մեր դեմ բողոքելու, կասենք նրանց. «Հանուն Բենիամինյանների՝ փորձեք հասկանալ մեզ. պատերազմում չկարողացանք բոլորի համար կին գտնել,+ և դուք էլ չէիք կարող նրանց կին տալ, քանի որ այդ դեպքում հանցավոր կլինեիք»»:+
23 Բենիամինյանները այդպես էլ արեցին. նրանցից յուրաքանչյուրը շուրջպար բռնած աղջիկներից մեկին փախցրեց, որ ամուսնանա նրա հետ: Դրանից հետո նրանք վերադարձան իրենց ժառանգած տարածքները, վերակառուցեցին քաղաքներն+ ու բնակվեցին դրանցում:
24 Իսրայելացիներից ամեն մեկն այնտեղից վերադարձավ իր ցեղ և իր տոհմ. ամեն մեկը գնաց իր ժառանգած տարածքը:
25 Այդ օրերին թագավոր չկար Իսրայելում:+ Ամեն մարդ անում էր այն, ինչը ճիշտ էր իր աչքին:
