Եսայիա 63։1-19
63 Այս ո՞վ է, որ գալիս է Եդոմից,+Վառ, գունագեղ* հագուստով գալիս է Բոսրայից,+Ո՞վ է այս շքեղ հանդերձ հագածը, որ գալիս է մեծ զորությամբ:
«Այդ ես եմ՝ Նա, ով արդար բաներ է խոսում,Նա, ով ունի փրկելու մեծ զորություն»:
2 Բայց ինչո՞ւ է քո հագուստը կարմիր,Ինչո՞ւ շորերդ ասես հնձանում խաղող ճմլողի շորեր լինեն:+
3 «Ես հնձանում մեն-մենակ խաղող էի ճմլում,Ոչ մի մարդ չկար ինձ հետ:
Բարկությամբ ճմլում էի թշնամիներիս,Ցասումով լցված՝ նրանց կոխկրտում:+
Նրանց արյունն է հագուստիս վրա ցայտել,Շորերս ամբողջությամբ կեղտոտել:
4 Վճռել եմ վրեժխնդրության օր բերել,+Եկել է իմ ժողովրդին փրկագնելու տարին:
5 Ես նայում էի, բայց ինձ աջակից չկար,Զարմացա, որ ինձ թիկունք կանգնող չկար:
Ուստի ես իմ բազկով փրկություն բերեցի,*+Եվ իմ իսկ ցասումը ինձ գործելու մղեց:
6 Բարկությամբ կոխկրտեցի ժողովուրդներին,Իմ ցասումով նրանց հարբեցրի,+Նրանց արյունը գետնին թափեցի»:
7 Ես կխոսեմ Եհովայի՝ հավատարիմ սիրով արված գործերի մասին,Եհովայի՝ գովաբանության արժանի գործերի մասին,Քանի որ գթասրտությունից ու մեծ հավատարիմ սիրուց մղված՝Եհովան շատ բաներ է արել մեզ համար,+Բազում լավ բաներ է արել Իսրայելի տան համար:
8 Նա ասաց. «Նրանք, անկասկած, իմ ժողովուրդն են՝
Իմ որդիները, որոնք անհավատարիմ չեն լինի»:+
Ուստի նա դարձավ նրանց Փրկիչը:+
9 Ամեն անգամ, երբ նրանք ցավ ու տառապանք էին կրում, դա նրան էլ էր ցավ պատճառում,+Եվ նրա անձնական պատգամաբերը* նրանց փրկում էր:+
Սիրուց ու կարեկցանքից մղված՝ նա փրկագնում էր նրանց,+Բարձրացնում ու տանում էր վաղեմի բոլոր օրերում:+
10 Բայց նրանք ապստամբում էին,+ տրտմեցնում էին նրա սուրբ ոգին,+Ուստի նա դարձավ նրանց թշնամին+ ու պատերազմեց նրանց դեմ:+
11 Նրանց միտքը եկան վաղեմի օրերը, նրա ծառա Մովսեսի ժամանակները:
Նրանք ասացին. «Ո՞ւր է Նա, ով ծովից հանեց+ իր ժողովրդին նրա հովիվների հետ,+Ո՞ւր է Նա, ով իր սուրբ ոգին դրեց Մովսեսի* մեջ,+
12 Նա, ով իր փառահեղ բազկով աջակցում էր Մովսեսին,*+Ով բաժանեց ջրերը նրանց առաջ,+Որ հավիտենական անուն ստեղծի իր համար,+
13 Ով տարավ նրանց ալեկոծ* ջրերի միջով,Եվ նրանք անցան առանց սայթաքելու,Ինչպես որ ձին՝ բաց դաշտում:*
14 Եհովայի ոգին նրանց առաջնորդում է դեպի հանգիստ,+Ինչպես որ հոտն է իջնում հովիտ, որ հանգիստ առնի»:
Դու այդպես առաջնորդում էիր քո ժողովրդին,Որ քո վեհ անունը փառավորես:+
15 Նայիր երկնքից ու տես,Նայիր քո սուրբ ու փառահեղ* բարձր բնակավայրից:
Ո՞ւր է քո ջերմ հոգատարությունը մեր հանդեպ,Ո՞ւր է քո զորությունը, ներսդ տակնուվրա անող կարեկցանքն+ ու գութը:+
Դրանք այլևս չես դրսևորում մեր հանդեպ:
16 Չէ՞ որ դու մեր Հայրն ես:+
Նույնիսկ եթե Աբրահամը մեզ չճանաչի,Իսրայելը մեզ չընդունի,Միևնույն է, ո՛վ Եհովա, դու մեր Հայրն ես:
Հնուց ի վեր մեր Փրկագնողն ես կոչվել:+
17 Ո՛վ Եհովա, ինչո՞ւ ես թողնում, որ շեղվենք քո ճանապարհներից:
Ինչո՞ւ ես թողնում, որ մեր սիրտը կարծրանա, ու չվախենանք քեզնից:+
Հանուն քո ծառաների, հանուն այն ցեղերի, որ քոնն են՝Կրկին բարեհաճ եղիր մեր հանդեպ:+
18 Քո սուրբ ժողովուրդը միայն կարճ ժամանակ սեփականություն ունեցավ:
Մեր հակառակորդները կոխկրտեցին քո սրբարանը:+
19 Արդեն շատ վաղուց է, որ այնպիսին ենք, ասես դու մեզ վրա երբեք էլ չես իշխել,Ասես երբեք էլ քո անունը չենք կրել:
Ծանոթագրություններ
^ Կամ հնարավոր է՝ «Վառ կարմիր»:
^ Կամ՝ «ինձ հաղթանակ բերեցի»:
^ Կամ՝ «նրա առաջ եղող հրեշտակը»:
^ Բռց.՝ «նրա»:
^ Բռց.՝ «Մովսեսի աջ ձեռքը»:
^ Կամ՝ «անապատում», «տափաստանում»:
^ Կամ՝ «խոր»:
^ Կամ՝ «գեղեցիկ»:
