Եսայիա 64։1-12

  • Զղջման աղոթքի շարունակությունը (1-12)

    • Եհովան «մեր Բրուտն է» (8)

64  Երանի՜ պատռեիր երկինքն ու ցած իջնեիր,Այնպես որ քո գալուց լեռները ցնցվեին:   Երանի՜ գայիր ինչպես կրակ, որ վառում է ցախը ու եռացնում ջուրը,Այդժամ քո անունը հայտնի կդառնար հակառակորդներիդ,Քո ահից ազգերը տագնապահար կլինեին:   Երբ դու ակնածանք ներշնչող բաներ էիր անում(Բաներ, որ չէինք համարձակվի ակնկալել),+Դու իջնում էիր, և քո ներկայությունից լեռները ցնցվում էին:+   Հնուց ի վեր ոչ ոք չի լսել, ոչ ոքի ականջին չի հասել,Եվ ոչ մի աչք չի տեսել, որ քեզնից բացի ուրիշ Աստված լինի,Ով գործում է հօգուտ իրեն հույսով սպասողների:*+   Դու ընդառաջ ես գնում նրանց, ովքեր ուրախությամբ ճիշտն են անում,+Ովքեր հիշում են քեզ ու քո ճանապարհներով են գնում: Բայց ահա դու բարկացար, քանի որ մենք շարունակ մեղք էինք գործում,+Երկար ժամանակ էինք այդպես վարվում: Ուրեմն մի՞թե հիմա կփրկվենք:   Բոլորս անմաքուր ենք դարձել,Մեր բոլոր արդար գործերը ասես դաշտանի լաթ լինեն:+ Բոլորս կթառամենք տերևների պես,Մեր հանցանքները քամու պես կքշեն-կտանեն մեզ:   Չկա մեկը, որ քո անունը կանչի,Չկա մեկը, որ ձգտի կառչած մնալ քեզնից: Դու մեզնից երես ես թեքել,+Այնպես ես անում, որ մեր հանցանքների պատճառով հալումաշ լինենք:   Բայց, ո՛վ Եհովա, դու մեր Հայրն ես,+Մենք կավ ենք, դու էլ մեր Բրուտն ես,+Մենք բոլորս քո ձեռքի գործն ենք:   Չափազանց մի՛ բարկացիր, ո՛վ Եհովա,+Մեր հանցանքը առհավետ մտքումդ մի՛ պահիր: Խնդրում ենք, ուշադրություն դարձրու մեզ,Չէ՞ որ մենք բոլորս քո ժողովուրդն ենք: 10  Անապատ են դարձել քո սուրբ քաղաքները,Անապատի է վերածվել Սիոնը,Ամայավայր է դարձել Երուսաղեմը:+ 11  Հրկիզվել է մեր սուրբ ու փառահեղ տաճարը,*+Որտեղ մեր նախահայրերը գովաբանում էին քեզ: Մեզ համար թանկ ամեն բան ավերվել է: 12  Ո՛վ Եհովա, այս ամենը տեսնելով՝ մի՞թե կշարունակես ոչինչ չձեռնարկել: Մի՞թե լուռ կմնաս և թույլ կտաս, որ մեզ այս աստիճան կեղեքեն:+

Ծանոթագրություններ

Կամ՝ «համբերությամբ սպասողների»:
Բռց.՝ «տունը»: