Եսայիա 65։1-25
65 «Ես ինձ հայտնի դարձրի նրանց, ովքեր իմ մասին չեն հարցրել:
Թույլ տվեցի, որ ինձ գտնեն նրանք, ովքեր ինձ չեն փնտրել:+
Մի ազգի, որը չի կանչել իմ անունը, ասացի. «Ահա ես, ահա ես»:+
2 Ամեն օր, ձեռքերս տարածած, ինձ մոտ եմ կանչել մի համառ ժողովրդի,+Նրանց, ովքեր քայլում են չար ճանապարհով,+Շարժվում են իրենց ցանկություններով,+
3 Մի ժողովրդի, որն անընդհատ առերես վիրավորում է ինձ,+Պարտեզներում զոհ է մատուցում,+Աղյուսների վրա ընծաներ է մատուցում՝ այրելով դրանք:
4 Նրանք նստում են գերեզմանոցում,+Գիշերն անցկացնում են գաղտնի տեղերում,*Խոզի միս են ուտում,+Գարշելի* բաների մսաջուր է նրանց ամաններում:+
5 Նրանք ասում են. «Հեռո՛ւ մնա ինձնից, մի՛ մոտեցիր,Ես քեզնից սուրբ եմ»:*
Նրանք ասես ծուխ լինեն իմ քթանցքներում,Օրնիբուն այրվող կրակ:
6 Այս ամենը գրված է իմ առաջ,Եվ ես ձեռքերս ծալած չեմ մնա:
Ես նրանց կհատուցեմ,+Նրանց լիարժեք հատուցում կտամ*
7 Թե՛ իրենց, թե՛ իրենց նախահայրերի հանցանքների համար,+– ասում է Եհովան:–
Քանի որ լեռների վրա ընծաներ են մատուցում՝ այրելով դրանք,Բլուրների վրա անարգում են ինձ,+Առաջին բանը, որ կանեմ, նրանց լիարժեք հատուցում տալը կլինի»:
8 Եհովան ասում է. «Երբ ողկույզի մեջ դեռ հյութ է լինում մաճարի համար,Մարդիկ ասում են՝ «Դեն մի՛ գցիր, որովհետև մեջը դեռ լավ բան կա»:
Այդպես էլ ես, հանուն իմ ծառաների, չեմ կործանի բոլորին:+
9 Հակոբից սերունդ առաջ կբերեմԵվ Հուդայից՝ ժառանգ, որ տիրանա իմ լեռներին:+
Իմ ընտրյալները կստանան այդ երկիրը,Ու իմ ծառաները կբնակվեն այնտեղ:+
10 Սարոնը+ կդառնա արոտավայր՝ ոչխարների համար,Աքորի հովիտը՝*+ հանգիստ առնելու վայր՝ անասունների համար:
Դա կանեմ հանուն իմ ժողովրդի, որը իմ բարեհաճությունը կփնտրի:
11 Բայց դուք թողնում եք ինձ՝ Եհովայիս,+Ու մոռանում իմ սուրբ լեռը:+
Սեղան եք գցում Բախտի աստծու համարԵվ բաժակները համեմված գինով եք լցնում Ճակատագրի աստծու համար:
12 Ես սրի բերան կտամ ձեզ,+Եվ դուք բոլորդ ծնկի կգաք, որ մորթվեք,+Քանի որ ես կանչում էի, բայց դուք չէիք պատասխանում,Խոսում էի, բայց դուք չէիք լսում:+
Շարունակ անում էիք այն, ինչը չար է իմ աչքին,Ընտրում էիք այն, ինչը տհաճ է ինձ»:+
13 Ուստի Գերիշխան Տեր Եհովան ասում է.
«Իմ ծառաները կուտեն, իսկ դուք սոված կմնաք:+
Իմ ծառաները կխմեն,+ իսկ դուք ծարավ կմնաք:
Իմ ծառաները կուրախանան,+ իսկ դուք ամոթահար կլինեք:+
14 Իմ ծառաները սրտի բերկրանքից ուրախ կբացականչեն,Իսկ դուք սրտի ցավից կաղաղակեք ու վհատությունից կոռնաք:
15 Ձեզնից հետո դուք մի անուն կթողնեք, որն ընտրյալներս կհիշատակեն անեծք ասելիս:
Ես՝ Գերիշխան Տեր Եհովաս, յուրաքանչյուրիդ մահվան կմատնեմ,Իսկ իմ* ծառաներին ուրիշ անունով կկոչեմ:+
16 Երկրի վրա ամեն ոք, ով ցանկանա օրհնվել,Օրհնություն կստանա ինձնից՝ ճշմարտության* Աստծուց,Երկրի վրա ամեն ոք, ով երդում տալու լինի,Ճշմարտության Աստծով կերդվի,+Որովհետև նախկին նեղությունները մոռացված կլինեն,Իմ աչքի առաջից վերացած կլինեն:+
17 Ահա ես նոր երկինք ու նոր երկիր եմ ստեղծում:+
Նախկին բաներն այլևս մտքում չեն լինի,* ոչ էլ սիրտը կճնշեն:+
18 Ուստի ցնծացեք ու առհավետ ուրախացեք այն ամենով, ինչ արարում եմ,Որովհետև վերստին ստեղծում եմ Երուսաղեմը, որ ուրախության պատճառ լինի,Ստեղծում եմ նրա ժողովրդին, որ ցնծության պատճառ լինի:+
19 Ես կուրախանամ Երուսաղեմով ու կցնծամ իմ ժողովրդով,+Նրա մեջ լացի ձայն և ողբագին աղաղակ այլևս չի լսվի»:+
20 «Այնտեղ այլևս չի լինի այնպես, որ նորածին երեխան ընդամենը մի քանի օր ապրի,Կամ որ տարեց մարդը, իր կյանքի բոլոր օրերը չապրած, մեռնի:
Հարյուր տարեկանում մահացողի մասին կասեն, թե ընդամենը պատանի էր,Եվ մեղսագործը կանիծվի ու կմեռնի, նույնիսկ եթե հարյուր տարեկան լինի:*
21 Մարդիկ տներ կշինեն ու կբնակվեն դրանց մեջ,+Խաղողի այգիներ կտնկեն ու դրանց պտուղը կուտեն:+
22 Նրանք չեն շինի, որ ուրիշը բնակվի,Ու չեն տնկի, որ ուրիշը ուտի:
Իմ ժողովրդի կյանքը ծառերի կյանքի պես երկար կլինի,+Եվ իմ ընտրյալները լիովին կվայելեն իրենց աշխատանքի արդյունքը:
23 Նրանց տքնաջան աշխատանքը ապարդյուն չի լինի,+Երեխաները, որ նրանք կունենան, տառապանք չեն կրի,Որովհետև նրանք մի սերունդ են, որ օրհնված է Եհովայի կողմից,+Իրենց զավակներն էլ՝ իրենց հետ:+
24 Նրանք դեռ չկանչած՝ ես կպատասխանեմ,Դեռ խոսելիս կլինեն, ու ես կարձագանքեմ:
25 Գայլն ու գառը միասին կարածեն,Առյուծը ցլի պես հարդ կուտի,+Եվ օձի կերակուրը հողը կլինի:
Իմ ողջ սուրբ լեռան վրա նրանք ոչ ոքի չեն վնասի ու ոչինչ չեն ավերի»,+– ասում է Եհովան:
Ծանոթագրություններ
^ Կամ հնարավոր է՝ «պահակների հյուղերում»:
^ Կամ՝ «Անմաքուր»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Այլապես իմ սրբությունը քեզ կանցնի»:
^ Կամ՝ «Հատուցումը նրանց ծոցը կդնեմ»:
^ Կամ՝ «հարթավայրը»:
^ Բռց.՝ «իր»:
^ Կամ՝ «չեն հիշվի»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Եվ նա, ով մահանա՝ դեռ հարյուր տարեկան չդարձած, անիծված կհամարվի»:
