Երեմիա 20։1-18
20 Երբ Երեմիան ասում էր մարգարեական այս խոսքերը, Եմմերի որդի Փասուր քահանան, որը նաև Եհովայի տան գլխավոր վերակացուն էր, լսում էր նրան:
2 Փասուրը հարվածեց Երեմիա մարգարեին և նրան դրեց կոճղի* մեջ,+ որը Եհովայի տուն տանող Բենիամինի վերին դարպասի մոտ էր:
3 Սակայն հաջորդ օրը, երբ Փասուրը Երեմիային հանեց կոճղի միջից, Երեմիան ասաց նրան.
«Եհովան փոխել է քո անունը. այն ոչ թե Փասուր է, այլ՝ Սարսափ Շուրջբոլորը:+
4 Սա է ասում Եհովան. «Ես այնպես կանեմ, որ թե՛ դու սարսափես ինքդ քեզնից, թե՛ քո բոլոր ընկերները: Նրանք քո աչքի առաջ թշնամու սրով կընկնեն:+ Ողջ Հուդան կմատնեմ Բաբելոնի թագավորի ձեռքը, որը նրանց գերի կտանի Բաբելոն ու սրի կքաշի:+
5 Այս քաղաքի ողջ հարստությունը, պաշարները, թանկարժեք իրերը և Հուդայի թագավորների բոլոր գանձերը նրանց թշնամիների ձեռքը կհանձնեմ:+ Նրանք կկողոպտեն դրանք և կտանեն Բաբելոն:+
6 Իսկ դու, Փասո՛ւր, քո տան բոլոր բնակիչների հետ կգերեվարվես Բաբելոն: Դու կգնաս Բաբելոն, այնտեղ կմեռնես և բոլոր ընկերներիդ հետ այնտեղ էլ կթաղվես, որովհետև նրանց համար սուտ բաներ մարգարեացար»»:+
7 Դու ինձ խաբեցիր, ո՛վ Եհովա, և ես խաբվեցի:
Դու փաստեցիր, որ ինձնից զորավոր ես, և հաղթեցիր:+
Ողջ օրը մարդիկ ծիծաղում են ինձ վրա.
Բոլորի համար դարձել եմ ծաղրի առարկա:+
8 Ամեն անգամ խոսելիս ես աղաղակում եմ ու հայտարարում.
«Բռնությո՜ւն, ավերո՜ւմ»:
Եհովայի խոսքը ինձ համար ամեն օր անարգանքի ու ծաղրուծանակի պատճառ է դարձել:+
9 Ես ասացի. «Չեմ հիշատակելու նրանԵվ այլևս նրա անունով չեմ խոսելու»:+
Բայց իմ սրտում նրա խոսքը բոցավառվող կրակի պես դարձավ: Այն ասես ոսկորներիս մեջ կողպված հուր լիներ:
Ես հոգնեցի այն իմ մեջ պահելուցՈւ էլ չկարողացա լռել:+
10 Ես շատ չարախոսություններ լսեցի,Շուրջբոլորս ամեն բան սարսափեցնում էր:+
«Դատապարտե՛ք նրան: Եկեք դատապարտե՛նք նրան»:
Ովքեր ասում էին, թե խաղաղություն են ցանկանում ինձ, սպասում էին, թե երբ եմ ընկնելու:+
Նրանք ասում էին. «Գուցե նա անմիտ սխալ անի,Այդ ժամանակ մենք նրա հախից կգանք ու վրեժ կառնենք»:
11 Բայց Եհովան ինձ հետ էր ինչպես ահարկու մի ռազմիկ:+
Ահա թե ինչու ինձ հալածողները կսայթաքեն ու չեն հաղթի:+
Նրանք խայտառակ կլինեն, որովհետև հաջողություն չեն ունենա:
Նրանք առհավետ կնվաստացվեն, և դա երբեք չի մոռացվի:+
12 Բայց դու, ո՛վ Զորքերի տեր Եհովա, քննում ես արդարին,Տեսնում ես խորունկ մտքերն* ու սիրտը:+
Թույլ տուր՝ տեսնեմ, թե ինչպես ես վրեժ առնում նրանցից,+Որովհետև իմ դատական գործը քեզ եմ հանձնել:+
13 Գովերգեք Եհովային, գովաբանեք Եհովային,Որովհետև նա աղքատին ազատեց չարագործների ձեռքից:
14 Անիծյալ լինի այն օրը, երբ ես ծնվեցի:
Թող օրհնյալ չլինի այն օրը, երբ մայրս լույս աշխարհ բերեց ինձ:+
15 Անիծյալ լինի այն մարդը, ով հորս լավ լուր բերեց՝ ասելով՝«Դու որդի ես ունեցել»,Եվ դրանով նրան ուրախացրեց:
16 Թող այդ մարդը դառնա այն քաղաքների պես, որոնք Եհովան առանց խնայելու կործանեց:
Թող նա առավոտները աղաղակ լսի, իսկ կեսօրին՝ մարտագոչ:
17 Ինչո՞ւ նա ինձ չսպանեց իմ մոր արգանդում,Որ մայրս ինձ համար գերեզման դառնարԵվ երբեք ինձ չծներ:*+
18 Ինչո՞ւ դուրս եկա արգանդից.
Որ վիշտ ու տառապա՞նք տեսնեմ,Եվ որ իմ օրերն ամոթալի վախճա՞ն ունենան:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «ամենախոր զգացմունքները»: Բռց.՝ «երիկամները»:
^ Բռց.՝ «նրա արգանդը հավիտյան հղի մնար»:
