Ծննդոց 22։1-24
22 Դրանից հետո ճշմարիտ Աստված ստուգեց Աբրահամին:+ Նա ասաց. «Աբրահա՛մ»: Աբրահամն էլ պատասխանեց. «Այո՛, Տե՛ր»:
2 Աստված ասաց. «Վերցրու, խնդրեմ, քո որդուն՝ քո մինուճար որդուն՝ Իսահակին,+ որին այդքան սիրում ես,+ գնա Մորիա+ երկիր ու նրան մատուցիր որպես ողջակեզ այն լեռներից մեկի վրա, որ քեզ ցույց կտամ»:
3 Աբրահամը վաղ առավոտյան վեր կացավ ու թամբեց էշը: Նա իր հետ վերցրեց իր ծառաներից երկուսին և իր որդի Իսահակին: Ողջակեզի համար փայտ կոտրեց, իսկ հետո ճանապարհ ընկավ դեպի ճշմարիտ Աստծու ասած վայրը:
4 Երրորդ օրը Աբրահամը, վեր նայելով, հեռվում տեսավ այդ վայրը:
5 Նա իր ծառաներին ասաց. «Դուք այստեղ էշի մոտ մնացեք, իսկ ես ու տղան գնանք այնտեղ, երկրպագություն անենք ու վերադառնանք»:
6 Աբրահամը վերցրեց ողջակեզի փայտը, դրեց իր որդի Իսահակի ուսին, իսկ ինքը վերցրեց կրակն* ու դանակը, և երկուսով շարունակեցին ճանապարհը:
7 Հետո Իսահակը իր հորը՝ Աբրահամին, ասաց. «Հա՛յր իմ»: «Լսում եմ, որդի՛ս»,– պատասխանեց Աբրահամը: Իսահակը շարունակեց. «Կրակ ու փայտ ունենք, բայց ո՞ւր է ողջակեզի ոչխարը»:
8 Աբրահամը պատասխանեց. «Աստված ինքը ոչխար կտա ողջակեզի համար,+ որդի՛ս»: Եվ երկուսով շարունակեցին ճանապարհը:
9 Վերջապես նրանք հասան այն տեղը, որ ճշմարիտ Աստված ցույց էր տվել Աբրահամին: Աբրահամը մի զոհասեղան շինեց այնտեղ և փայտերը շարեց դրա վրա: Ապա կապեց իր որդի Իսահակի ձեռքերն ու ոտքերը և պառկեցրեց զոհասեղանին՝ փայտերի վրա:+
10 Հետո վերցրեց դանակը, որ սպանի իր որդուն,+
11 բայց Եհովայի հրեշտակը երկնքից ձայն տվեց նրան. «Աբրահա՛մ, Աբրահա՛մ»: Նա պատասխանեց. «Այո՛, լսում եմ»:
12 Հրեշտակն* ասաց. «Մի՛ վնասիր տղային, նրան ոչինչ մի՛ արա. հիմա գիտեմ, որ աստվածավախ* ես, քանի որ չհրաժարվեցիր ինձ համար զոհել քո մինուճար որդուն»:+
13 Այդ ժամանակ Աբրահամը վեր նայեց ու քիչ այն կողմ մի արու ոչխար տեսավ, որը եղջյուրներով խճճվել էր մացառների մեջ: Նա գնաց բերեց ոչխարը և իր որդու փոխարեն այն մատուցեց որպես ողջակեզ:
14 Աբրահամն այդ վայրը կոչեց Եհովա-Յիրե:* Ահա թե ինչու մինչ օրս ժողովրդի մեջ այսպիսի խոսք կա. «Իր լեռան+ վրա Եհովան կտա, ինչ անհրաժեշտ է»:
15 Եհովայի հրեշտակը երկնքից կրկին ձայն տվեց Աբրահամին՝
16 ասելով. «Երդվում եմ ինձանով,– ասում է Եհովան:+– Քանի որ արեցիր իմ ասածը և չխնայեցիր քո որդուն՝ քո մինուճարին,+
17 քեզ անշուշտ կօրհնեմ և քո սերունդը երկնքի աստղերի ու ծովափի ավազահատիկների չափ կշատացնեմ:+ Քո սերունդը կտիրի իր թշնամիների քաղաքներին:*+
18 Եվ քո սերնդի+ միջոցով երկրի բոլոր ազգերը կօրհնվեն,* քանի որ հնազանդվեցիր ինձ»:+
19 Այնուհետև Աբրահամը վերադարձավ իր ծառաների մոտ, և նրանք միասին հետ գնացին Բերսաբեե:+ Աբրահամը շարունակեց այնտեղ ապրել:
20 Որոշ ժամանակ անց Աբրահամին տեղեկացրին. «Մելքան քո եղբայր Նաքորի+ համար որդիներ է ծնել:
21 Առաջնեկը Հուսն է, նրա եղբայրներն են Բուզը, Կամուելը (Արամի հայրը),
22 Քազադը, Ազավը, Փալդասը, Հետլափն ու Բաթուելը»:+
23 Հետագայում Բաթուելը ունեցավ Ռեբեկային:+ Ահա այս ութ որդիներին էր, որ լույս աշխարհ բերեց Մելքան՝ Աբրահամի եղբայր Նաքորի կինը:
24 Նաքորի հարճը,* որի անունը Ռեումա էր, նույնպես որդիներ ունեցավ. նրանք էին Տեբաքը, Գաամը, Թաքասն ու Մաաքան:
Ծանոթագրություններ
^ Հավանաբար, խոսքը այրվող ածուխների մասին է:
^ Այսինքն՝ Եհովային ներկայացնող հրեշտակը:
^ Բառարանում տես «Աստվածավախություն»:
^ Նշանակում է «Եհովան կհոգա», «Եհովան կտա»:
^ Բռց.՝ «դարպասին»:
^ Եբր. բայաձևը ցույց է տալիս, որ օրհնվելու համար հարկավոր էր լինելու ջանք թափել:
