Հոբ 3։1-26
3 Դրանից հետո Հոբը սկսեց խոսել և անիծել իր ծնված օրը:+
2 Նա ասաց.
3 «Կորչի այն օրը, երբ ես ծնվեցի,+Այն գիշերը, երբ ասացին. «Արու զավակ է լույս աշխարհ եկել»:
4 Թող այդ օրը խավարի,Աստծու կողմից մոռացվի,Թող այդ օրը լույսը չծագի:
5 Թող ամենաթանձր խավարի* մեջ ընկղմվի,Անձրևաբեր ամպերով պարուրվի,Թող ահազդու խավարածին բաները մթագնեն այդ օրվա լույսը:
6 Թող այդ գիշերը մռայլվի,+Ի տարբերություն տարվա մյուս օրերի՝ ուրախություն չտեսնի,Ամիսներից և ոչ մեկի մեջ թող տեղ չգտնի:
7 Թող այդ գիշերը անպտուղ լինի,Այդ գիշերվա մեջ ուրախության ճիչ թող չլսվի:
8 Թող անիծողները այն անիծեն՝Նրանք, ովքեր գիտեն՝ ինչպես լևիաթանին*+ արթնացնեն:
9 Թող մթնշաղի աստղերը խավարեն:
Գիշերը թող ապարդյուն սպասի լույսին,Թող արևածագի շողերը չտեսնի,
10 Որովհետև մորս արգանդի դռները չփակեց,+Տառապանք տեսնելուց ինձ հետ չպահեց:
11 Ինչո՞ւ ծնվելիս չմահացա,Ինչո՞ւ արգանդից դուրս գալիս չմեռա:+
12 Ինչո՞ւ մայրս ինձ իր ծնկներին դրեց,Իր կրծքով կերակրեց:
13 Հիմա ես անվրդով պառկած կլինեի,+Հանգիստ քնած կլինեի+
14 Երկրի թագավորների ու խորհրդականների հետ,Ովքեր իրենց համար կառուցել էին շինություններ, որ հիմա ավերակ են,*
15 Իշխանների հետ, որ ոսկի ունեին,Որոնց տները արծաթով լեփ-լեցուն էին:
16 Ինչո՞ւ ես չմեռա մորս արգանդումԱյն երեխաների պես, որոնք այդպես էլ լույսը չեն տեսնում:
17 Գերեզմանում նույնիսկ անօրենների մոլեգնությունն է հանդարտվում,Այնտեղ ուժասպառները հանգիստ են առնում:+
18 Անազատության մեջ եղողները բոլորն էլ այնտեղ թեթևացում են գտնում,Բռնի ուժով իրենց աշխատեցնողի ձայնը նրանք չեն լսում:
19 Մեծամեծ թե աննշան նույնն են այնտեղ,+Եվ ստրուկն իր տիրոջ իշխանությունից ազատված է:
20 Ինչո՞ւ է նա թողնում, որ տառապյալի համար լույսը բացվի,Եվ դառնակսկիծ ցավ ունեցողների կյանքը շարունակվի:+
21 Ինչո՞ւ մահը վրա չի հասնում նրանց, ովքեր մահ են տենչում,+Ովքեր ավելի ջանադրաբար դա են փնտրում, քան թաքցված գանձերը,
22 Ովքեր գերեզման իջնելու մեջ ուրախություն են գտնում,Դրանից մեծ հրճվանք են ապրում:
23 Ինչո՞ւ է նա թողնում, որ լույսը բացվի նրա համար, ով չի գտնում ոչ մի ելք,Ում Աստված դրել է փակուղու մեջ:+
24 Հառաչանքս է իմ ուտելիքը,+Հեկեկանքներս+ հորդում են, ինչպես ջրերը,
25 Քանի որ ինչից սարսափում էի, իմ գլխին եկավ,Ինչից վախենում էի, ինձ վրա հասավ:
26 Անհոգ, անվրդով ու խաղաղ չի եղել կյանքս,Եվ հիմա էլ վերջ չունեն արհավիրքներս»:
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «խավարի ու մահվան ստվերի»:
^ Համարվում է, որ խոսքը կոկորդիլոսի կամ մեկ այլ խոշոր և մեծ ուժի տեր ջրային կենդանու մասին է:
^ Կամ հնարավոր է՝ «կառուցել էին ամայի վայրեր»:
