Հոբ 41։1-34
-
Աստված նկարագրում է զարմանահրաշ լևիաթանին (1-34)
41 «Կարո՞ղ ես լևիաթանին*+ բռնել կարթովԿամ նրա բերանը* սանձել պարանով:
2 Կարո՞ղ ես պարան* անցկացնել նրա քթանցքների մեջԿամ նրա ծնոտին կեռ* անցկացնել:
3 Մի՞թե նա քեզ աղաչանքներ կուղղի, որ կարեկցես,Կամ մի՞թե մեղմորեն կխոսի քեզ հետ:
4 Մի՞թե նա ուխտ կկապի քեզ հետ,Որ նրան ընդմիշտ ստրուկդ դարձնես:
5 Մի՞թե կխաղաս նրա հետ, ինչպես թռչնի հետ,Կամ կկապե՞ս նրան, որ քո փոքրիկ աղջիկներին զվարճացնես:
6 Մի՞թե որս անողները նրանով առևտուր կանեն,Մի՞թե նրան կբաժանեն վաճառականների մեջ:
7 Մի՞թե կարող ես նրա կաշվի մեջ որսատեգեր խրել+Կամ նրա գլուխը ձկնորսական նիզակներով խոցել:
8 Փորձիր նրա վրա դնել քո ձեռքըՈւ էլ երբեք չես մոռանա նրա հետ պայքարը,Էլ երբեք չես անի այդ բանը:
9 Նրան ենթարկեցնելու ցանկացած հույս զուր է,Նրա տեսքն արդեն իսկ սարսափազդու է:*
10 Ոչ ոք չի համարձակվի նրան վրդովեցնել:
Ուրեմն առավել ևս ինձ ո՞վ կարող է դիմակայել:+
11 Ո՞վ է երբևէ* ինձ մի բան տվել, որ ես էլ փոխհատուցեմ:+
Երկնքի տակ ինչ որ կա իմն է:+
12 Ավելին կասեմ այդ արարածի մասին՝Նրա վերջույթների, ուժի և վայելչակազմ մարմնի մասին:
13 Ո՞վ կարող է հանել նրան ծածկող վերնահագուստը,Ո՞վ կմտնի նրա բաց ծնոտների արանքը:
14 Ո՞վ կարող է բացել նրա երախի դռները,Ահազդու են ամեն կողմից դուրս ցցված նրա ատամները:
15 Նրա մեջքը պատված է շարք-շարք դասավորված եղջերային վահանիկներով,*Որոնք պինդ ամրացված են իրար, ասես կնիքով:
16 Այնքան սեղմ են հպված մեկը մյուսին,Որ դրանց միջով նույնիսկ օդ չի անցնի:
17 Դրանք ամուր սեղմված են,Կպած են մեկը մյուսին, այնպես որ իրարից անջատել անհնար է:
18 Նրա փռնչոցից լույս է առկայծում,Նրա աչքերը արշալույսի շողեր են հիշեցնում:
19 Նրա բերանից կայծակի շանթեր են դուրս թռչում,Հրե կայծեր են ժայթքում:
20 Նրա քթանցքներից ծուխ է դուրս գալիս,Ինչպես կնյունով բոցավառված հնոցից:
21 Ածուխները թեժանում են նրա շնչից,Բոց է ցայտում նրա երախից:
22 Ահռելի ուժ կա նրա պարանոցում,Նա իր առջևից ահ ու սարսափ է տարածում:
23 Նրա մաշկի շերտերը սերտ միահյուսված են,Ասես ձուլված լինեն նրա վրա, ամուր և անշարժելի են:
24 Նրա սիրտը քարի պես պինդ է,Այո՛, ստորին աղացքարի պես պինդ:
25 Երբ նա վեր է կենում, անգամ զորեղներն են սարսափում,Երբ ուժգին թափ է տալիս իր մարմինը, խուճապ է տարածում:
26 Նրան չի հաղթի սուրը,Ոչ էլ նիզակը, տեգը կամ նետը:+
27 Երկաթը նրա համար ասես ծղոտ լինի,Պղինձը՝ փտած փայտ:
28 Նետը փախուստի չի մատնում նրան,Նրա վրա թափվող պարսատիկի քարերը ասես հարդ լինեն նրա համար:
29 Մահակը նրա համար մի ծղոտ է,Տեգի շաչյունի վրա նա ծիծաղում է:
30 Ասես կավի սրածայր բեկորներով պատված լինի նրա փորատակը,Նա ցեխի մեջ շարժվելիս այնպիսի հետք է թողնում, ինչպիսին կամնը:*+
31 Նրա շարժումից խոր ջրերն այնպես են բլթբլթում, ինչպես եռացող կաթսայում,Ծովն ալեկոծվում է, ինչպես եռացող քսուքը՝ տարայում:
32 Իր հետևից նա փայլփլուն ջրահետք է թողնում,Թվում է, թե խոր ջրերը ճերմակահեր են դառնում:
33 Երկրի վրա նրա նմանը չկա,Նա այնպես է ստեղծված, որ վախ չիմանա:
34 Նա համարձակ նայում է ամեն գոռոզ արարածի,Նա թագավորն է բոլոր հուժկու գազանների»:
Ծանոթագրություններ
^ Հնարավոր է՝ խոսքը կոկորդիլոսի մասին է:
^ Բռց.՝ «լեզուն»:
^ Բռց.՝ «կնյուն»: Խոսքը այդ բույսից պատրաստված պարանի մասին է:
^ Բռց.՝ «փուշ»:
^ Կամ՝ «քեզ գետին կտապալի»:
^ Բռց.՝ «առաջինը»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Նրա հպարտությունը շարք-շարք դասավորված իր եղջերային վահանիկներն են»:
^ Հացահատիկը մանրելու գործիք:
