Հովհաննես 1։1-51
1 Սկզբում Խոսքն էր,+ Խոսքը Աստծու հետ էր,+ և Խոսքը աստված* էր:+
2 Նա ի սկզբանե Աստծու հետ էր:
3 Ամեն ինչ նրա միջոցով առաջ եկավ,+ և առանց նրա ոչինչ առաջ չեկավ:
4 Կյանքը նրա միջոցով առաջ եկավ, և կյանքը մարդկանց լույսն էր:+
5 Լույսը փայլում է խավարում.+ խավարը չի հաղթել նրան:
6 Մի մարդ եկավ՝ Աստծու կողմից ուղարկված. նրա անունը Հովհաննես էր:+
7 Նա եկավ որպես վկա, որ վկայություն տա լույսի մասին,+ որպեսզի ամեն տեսակ մարդիկ իր միջոցով հավատան:
8 Նա չէր այդ լույսը,+ բայց եկավ, որ վկայություն տա այդ լույսի մասին:
9 Ճշմարիտ լույսը, որն ամեն տեսակ մարդկանց լուսավորում է, շուտով աշխարհ էր գալու:+
10 Նա աշխարհում էր,+ սակայն աշխարհը, որը նրա միջոցով առաջ եկավ,+ չճանաչեց նրան:
11 Նա իր հայրենի երկիր եկավ, բայց իր ժողովուրդը չընդունեց նրան:
12 Սակայն բոլոր նրանց, ովքեր ընդունեցին, նա իրավունք տվեց Աստծու զավակներ լինելու,+ քանի որ հավատում էին իր անվանը:+
13 Եվ նրանք ծնվեցին ոչ թե մարդկային ծնողներից կամ նրանց կամքով,* այլ Աստծուց:+
14 Խոսքը մարմին դարձավ+ ու բնակվեց մեր մեջ, և մենք տեսանք նրա փառքը՝ փառք, որը միածին որդին+ է ունենում՝ ստանալով հորից: Նա ճշմարտության մարմնացումն էր և միշտ ուներ Աստծու հավանությունը:*
15 (Հովհաննեսը վկայում էր նրա մասին՝ բացականչելով. «Նրա մասին էր, որ ասացի. «Ինձնից հետո եկողը ինձնից առաջ անցավ, քանի որ նա ինձնից առաջ գոյություն ուներ»»):+
16 Նա առատորեն անզուգական բարություն* դրսևորեց բոլորիս հանդեպ, քանի որ լի էր անզուգական բարությամբ:
17 Օրենքը Մովսեսի միջոցով տրվեց,+ բայց անզուգական բարությունը+ և ճշմարտությունը տրվեցին Հիսուս Քրիստոսի միջոցով:+
18 Ոչ մի մարդ երբևէ չի տեսել Աստծուն.+ նրա մասին պատմել է+ միածին աստվածը,+ որը Հոր կողքին է:*+
19 Ահա այս վկայությունը տվեց Հովհաննեսը, երբ հրեաները Երուսաղեմից քահանաներ ու ղևտացիներ ուղարկեցին նրա մոտ, որ հարցնեն՝ «Դու ո՞վ ես».+
20 նա հարցից չխուսափեց և ուղիղ ասաց. «Ես չեմ Քրիստոսը»:
21 Նրանք էլ հարցրին նրան. «Այդ դեպքում ո՞վ ես, Եղիա՞ն»:+ «Ո՛չ»,– ասաց նա: «Մարգարե՞ն ես»:+ Նա պատասխանեց. «Ո՛չ»:
22 Ուստի ասացին նրան. «Լավ, բա ո՞վ ես դու. ասա մեզ, որ պատասխան տանք մեզ ուղարկողներին: Ի՞նչ կասես քո մասին»:
23 Նա էլ ասաց. «Ես նրա ձայնն եմ, ով անապատում աղաղակում է՝ «Հարթե՛ք ճանապարհը Եհովայի* համար»,+ ինչպես որ Եսայիա մարգարեն է ասել»:+
24 Այդ մարդկանց փարիսեցիներն էին ուղարկել:
25 Ուստի նրանք հարցրին. «Եթե ո՛չ Քրիստոսն ես, ո՛չ Եղիան և ո՛չ էլ Մարգարեն, ինչո՞ւ ես մկրտում»:
26 Հովհաննեսը պատասխանեց. «Ես ջրում եմ մկրտում: Ձեր մեջ կա մեկը, որին դուք չեք ճանաչում,
27 նա, ով ինձնից հետո է գալիս: Ես արժանի չեմ անգամ նրա սանդալի կապերն արձակելու»:+
28 Սա տեղի ունեցավ Հորդանանի մյուս կողմի Բեթանիայում,* որտեղ Հովհաննեսը մկրտում էր:+
29 Հաջորդ օրը նա տեսավ Հիսուսին իր մոտ գալիս և ասաց. «Ահա՛ Աստծու Գառը,+ որը վերացնում է աշխարհի+ մեղքը:+
30 Նրա մասին էր, որ ասացի. «Ինձնից հետո եկողը ինձնից առաջ անցավ, քանի որ նա ինձնից առաջ գոյություն ուներ»:+
31 Ես չէի ճանաչում նրան, բայց եկա ջրում մկրտելու, որպեսզի նա հայտնի դառնա Իսրայելին»:+
32 Հովհաննեսը նաև վկայեց՝ ասելով. «Ես տեսա, թե երկնքից ինչպես ոգին աղավնու տեսքով իջավ և մնաց նրա վրա:+
33 Ես չէի ճանաչում նրան, բայց Աստված, ով ինձ ուղարկեց ջրում մկրտելու, ասաց. «Ում վրա որ տեսնես՝ ոգին իջնում է և մնում,+ նա է սուրբ ոգով մկրտողը»:+
34 Եվ ես տեսա դա ու վկայում եմ, որ նա է Աստծու Որդին»:+
35 Հաջորդ օրը Հովհաննեսը դարձյալ կանգնած էր այնտեղ իր աշակերտներից երկուսի հետ:
36 Տեսնելով Հիսուսին անցնելիս՝ նա ասաց. «Ահա՛ Աստծու Գառը»:+
37 Դա լսելով՝ այդ երկու աշակերտները գնացին Հիսուսի հետևից:
38 Երբ Հիսուսը շրջվեց ու տեսավ, որ նրանք գալիս են իր հետևից, հարցրեց. «Ի՞նչ եք փնտրում»: Նրանք էլ պատասխանեցին. «Ռաբբի՛ (որը թարգմանաբար նշանակում է «ուսուցիչ»), որտե՞ղ ես օթևանում»:
39 Նա ասաց. «Եկեք ու տեսեք»: Նրանք գնացին ու տեսան, թե որտեղ է նա օթևանում, և այդ օրը նրա հետ մնացին: Ցերեկվա մոտ ժամը չորսն էր:*
40 Անդրեասը՝+ Սիմոն Պետրոսի եղբայրը, այն երկուսից մեկն էր, որոնք լսեցին Հովհաննեսի ասածն ու գնացին Հիսուսի հետևից:
41 Նախ նա գտավ իր եղբորը՝ Սիմոնին, ու ասաց. «Գտա՛նք Մեսիային»+ (որը թարգմանվում է «Քրիստոս»):
42 Հետո նրան տարավ Հիսուսի մոտ: Հիսուսը նայեց նրան ու ասաց. «Դու Սիմոնն+ ես՝ Հովհաննեսի որդին: Այսուհետ դու կկոչվես Կեփաս» (հունարեն՝ «Պետրոս»):+
43 Հաջորդ օրը Հիսուսը որոշեց գնալ Գալիլեա: Երբ հանդիպեց Փիլիպոսին,+ նրան ասաց. «Իմ հետևորդը դարձիր»:
44 Փիլիպոսը Բեթսայիդայից էր՝ Անդրեասի և Պետրոսի քաղաքից:
45 Փիլիպոսը գնաց Նաթանայելի+ մոտ ու ասաց. «Գտա՛նք նրան, որի մասին գրված է Մովսեսի օրենքում և մարգարեների գրվածքներում. նա Հովսեփի+ որդի Հիսուսն է՝ Նազարեթից»:
46 Սակայն Նաթանայելը հարցրեց նրան. «Հնարավո՞ր է, որ Նազարեթից մի լավ բան դուրս գա»: Փիլիպոսը պատասխանեց. «Արի ու տես»:
47 Երբ Հիսուսը տեսավ Նաթանայելին իր մոտ գալիս, ասաց. «Ահա իսկական իսրայելացի, որի մեջ նենգություն չկա»:+
48 Նաթանայելը հարցրեց նրան. «Որտեղի՞ց ես ինձ ճանաչում»: Հիսուսը պատասխանեց. «Փիլիպոսը քեզ դեռ չէր կանչել, ես տեսա քեզ, երբ թզենու տակ էիր»:
49 Նաթանայելն էլ ասաց. «Ռաբբի՛, դու Աստծու Որդի՛ն ես, դու Իսրայելի Թագավո՛րն ես»:+
50 Հիսուսն ասաց. «Հավատում ես, որովհետև ասացի, որ քեզ տեսա թզենու տա՞կ: Դրանից ավելի մեծ բաներ կտեսնես»:
51 Եվ ավելացրեց. «Հաստատ* ասում եմ ձեզ. դուք կտեսնեք երկինքը բացված և Աստծու հրեշտակներին դեպի մարդու Որդին իջնելիս ու դեպի վեր բարձրանալիս»:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «աստվածային», «աստվածանման»:
^ Բռց.՝ «ոչ թե արյունից կամ մարմնի կամքով կամ մարդու կամքով»:
^ Կամ՝ «Նա լի էր անզուգական բարությամբ և ճշմարտությամբ»:
^ Խոսքն այն բարության մասին է, որին մարդ չի արժանացել: Բառարանում տես «Անզուգական բարություն»:
^ Կամ՝ «Հոր գրկում է»: Մեկի գրկում լինել նշանակում է ունենալ նրա առանձնահատուկ բարեհաճությունը:
^ Տես հավելված Ա5:
^ Այսինքն՝ անդրհորդանանյան Բեթանիայում:
^ Բռց.՝ «Մոտավորապես տասներորդ ժամն էր [արևածագից հաշված]»:
^ Կամ՝ «Ճշմարիտ, ճշմարիտ»:
