Հովհաննես 12։1-50
12 Պասեքից վեց օր առաջ Հիսուսը եկավ Բեթանիա, որտեղ ապրում էր Ղազարոսը,+ որին ինքը հարություն էր տվել:
2 Այնտեղ նրա համար ընթրիք պատրաստեցին: Մարթան սպասարկում էր,+ իսկ Ղազարոսը այն մարդկանց մեջ էր, որոնք նրա հետ ընթրում էին:*
3 Մարիամը մեկ սրվակ* նարդոսի անուշահոտ մաքուր յուղ վերցրեց, որը շատ թանկ արժեր, լցրեց Հիսուսի ոտքերին և ապա սրբեց իր մազերով: Տունը անուշահոտ յուղի բուրմունքով լցվեց:+
4 Սակայն Հիսուսի աշակերտներից մեկը՝ Հուդա Իսկարիովտացին,+ որը շուտով մատնելու էր նրան, ասաց.
5 «Ավելի լավ չէ՞ր լինի՝ այս յուղը 300 դինարով* վաճառվեր, և փողը տրվեր աղքատներին»:
6 Սակայն նա այս խոսքերն ասաց ոչ թե նրա համար, որ մտածում էր աղքատների մասին, այլ որ գող էր: Փողի արկղը նրա մոտ էր, և նա գողանում էր այնտեղ գցված փողից:
7 Հիսուսն ասաց. «Հանգի՛ստ թող նրան, թող նա պահի այս սովորությունը՝ ինձ թաղման օրվան պատրաստելու համար:+
8 Չէ՞ որ աղքատները միշտ ձեզ հետ են,+ բայց ես միշտ չեմ լինի ձեզ հետ»:+
9 Հրեաների մի մեծ բազմություն երբ իմացավ, թե որտեղ է Հիսուսը, եկավ այնտեղ, որպեսզի ոչ միայն Հիսուսին տեսնի, այլև Ղազարոսին, որին նա հարություն էր տվել:+
10 Ավագ քահանաները Ղազարոսի դեմ նույնպես դավ նյութեցին, որ սպանեն նրան,
11 որովհետև նրա պատճառով հրեաներից շատերը գնում էին Բեթանիա և հավատում էին Հիսուսին:+
12 Հաջորդ օրը շատ մարդիկ, որ եկել էին տոնին, լսելով, որ Հիսուսը գալիս է Երուսաղեմ,
13 արմավենու ճյուղեր վերցրին ու գնացին նրան դիմավորելու: Նրանք սկսեցին բացականչել. «Խնդրո՜ւմ ենք, փրկիր նրան:* Օրհնյա՜լ է նա, ով գալիս է Եհովայի* անունով՝+ Իսրայելի Թագավորը»:+
14 Հիսուսը մի ավանակ գտավ ու նստեց դրա վրա,+ ինչպես որ գրված է.
15 «Մի՛ վախեցիր, ո՛վ Սիոնի դուստր, ահա գալիս է քո թագավորը՝ էշի քուռակի վրա նստած»:+
16 Հիսուսի աշակերտները սկզբում չհասկացան այդ ամենը, բայց երբ նա փառավորվեց,+ հիշեցին, որ նրա մասին այդ բաները գրված էին, և դրանք կատարվեցին:+
17 Այն մարդիկ, որոնք տեսել էին, թե Հիսուսն ինչպես է Ղազարոսին դուրս կանչել գերեզմանից+ և հարություն տվել, շարունակ պատմում էին իրենց տեսածը:+
18 Շատերը լսել էին նրա արած այդ հրաշքի մասին, ու դա նույնպես պատճառ եղավ, որ գնան դիմավորելու նրան:
19 Ուստի փարիսեցիներն իրար ասացին. «Տեսնում եք, որ ոչ մի բանի չենք հասնում: Ամբողջ աշխարհը նրա հետևից է գնում»:+
20 Տոնի առթիվ հույներ էլ էին եկել Աստծուն երկրպագելու:
21 Նրանք մոտեցան Փիլիպոսին,+ որը Գալիլեայի Բեթսայիդայից էր, և այս խնդրանքով դիմեցին նրան. «Տե՛ր, ուզում ենք տեսնել Հիսուսին»:
22 Փիլիպոսը եկավ ու Անդրեասին հայտնեց այդ մասին, Անդրեասն ու Փիլիպոսն էլ եկան ու Հիսուսին հայտնեցին:
23 Հիսուսն ասաց նրանց. «Եկել է ժամը, որ մարդու Որդին փառավորվի:+
24 Հաստատ ասում եմ ձեզ. եթե ցորենի հատիկը հողի մեջ չընկնի ու չմեռնի, այդպես մեկ հատիկ էլ կմնա, բայց եթե մեռնի,+ շատ բերք կտա:
25 Ով սիրում է իր կյանքը, կկորցնի* այն, բայց ով այս աշխարհում ատում է իր կյանքը,+ կպահպանի այն հավիտենական կյանքի համար:+
26 Ով ուզում է ծառայել ինձ, թող իմ հետևից գա, և որտեղ ես եմ, այնտեղ էլ իմ ծառան կլինի:+ Եթե մեկը ծառայի ինձ, Հայրը կպատվի նրան:
27 Հիմա հոգիս խռովված է,+ և ի՞նչ ասեմ. Հա՛յր, ազատի՛ր ինձ այս ժամից:+ Բայց ես հենց այս ժամի համար եմ եկել:
28 Հա՛յր, փառավորի՛ր քո անունը»: Եվ մի ձայն+ լսվեց երկնքից. «Փառավորեցի և դարձյալ կփառավորեմ»:+
29 Լսելով այդ ձայնը՝ այնտեղ կանգնածներն ասացին՝ «Որոտ եղավ», ոմանք էլ թե՝ «Հրեշտակ խոսեց նրա հետ»:
30 Իսկ Հիսուսն ասաց. «Այս ձայնը եկավ ոչ թե ինձ համար, այլ ձեզ համար:
31 Հիմա այս աշխարհի դատն է, և այս աշխարհի իշխանը+ կվռնդվի:+
32 Սակայն երբ ես բարձրացվեմ,*+ ամեն տեսակ մարդկանց դեպի ինձ կձգեմ»:
33 Նա այս խոսքերով ցույց տվեց, թե ինչպիսի մահով է մեռնելու:+
34 Իսկ ժողովուրդն ասաց. «Մենք Օրենքից գիտենք, որ Քրիստոսը հավիտյան է ապրելու:+ Դու ինչպե՞ս ես ասում, թե մարդու Որդին պետք է բարձրացվի:+ Ո՞վ է այդ մարդու Որդին»:
35 Հիսուսն ասաց նրանց. «Լույսը մի փոքր ժամանակ էլ ձեզ հետ կլինի: Քայլեք լույսի մեջ, քանի դեռ այն ունեք, որ խավարը չտիրի ձեզ: Ով խավարի մեջ է քայլում, չգիտի, թե ուր է գնում:+
36 Քանի դեռ լույսն ունեք, հավատացեք լույսին, որպեսզի լույսի որդիներ լինեք»:+
Այս խոսքերն ասելուց հետո Հիսուսը գնաց ու թաքնվեց նրանցից:
37 Ու թեև Հիսուսն այդքան շատ հրաշքներ էր գործել նրանց աչքի առաջ, նրանք չէին հավատում նրան:
38 Այդպես կատարվեցին Եսայիա մարգարեի խոսքերը, որն ասաց. «Եհո՛վա, ո՞վ հավատաց մեզնից լսած լուրին:+ Ո՞ւմ հայտնի դարձավ Եհովայի զորությունը»:*+
39 Նրանք չէին կարողանում հավատալ, որովհետև Եսայիան նաև ասել էր.
40 «Ես կուրացրել եմ նրանց աչքերը և կարծրացրել նրանց սրտերը, որ աչքով չտեսնեն և սրտով չհասկանան ու հետ չդառնան, որ բուժեմ նրանց»:+
41 Եսայիան ասաց այս բաները, քանի որ տեսավ Քրիստոսի փառքը և խոսեց նրա մասին:+
42 Այնուամենայնիվ, նույնիսկ հրեա շատ առաջնորդներ հավատացին նրան,+ սակայն փարիսեցիների պատճառով բացահայտ չէին ասում այդ մասին, որ չվտարվեին ժողովարանից,+
43 որովհետև մարդկանց հավանությունն* ունենալը ավելի շատ էին կարևորում, քան Աստծու հավանությունն ունենալը:+
44 Հիսուսը բարձրաձայն ասաց. «Ով հավատում է ինձ, ոչ միայն ինձ է հավատում, այլև ինձ ուղարկողին,+
45 և ով տեսնում է ինձ, տեսնում է նաև ինձ ուղարկողին:+
46 Ես աշխարհ եկա որպես լույս,+ որպեսզի ամեն ոք, ով հավատում է ինձ, խավարի մեջ չմնա:+
47 Բայց եթե մեկը լսում է իմ խոսքերը և չի հնազանդվում դրանց, ես չեմ դատում նրան, որովհետև ես եկա ոչ թե աշխարհը դատելու համար, այլ փրկելու:+
48 Ինձ արհամարհողի և իմ ասածները չընդունողի համար դատավոր կա. իմ խո՛սքը կդատի նրան վերջին օրը,
49 որովհետև ես ինձանից չեմ խոսել, այլ Հայրը, ով ուղարկել է ինձ, նա է ասել,* թե ինչ խոսեմ և ինչ սովորեցնեմ:+
50 Եվ ես գիտեմ, որ նրա խոսքը* հավիտենական կյանք է նշանակում:+ Հետևաբար ես ասում եմ հենց այն, ինչ Հայրն է ինձ ասել»:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «որոնք նրա հետ թիկնել էին սեղանի շուրջ»:
^ Բռց.՝ «մեկ ֆունտ»: Այսինքն՝ հռոմեական ֆունտ, որը մոտ 327 գ է: Տես հավելված Բ14:
^ Տես հավելված Բ14:
^ Սա խնդրանք է՝ ուղղված Աստծուն:
^ Տես հավելված Ա5:
^ Բռց.՝ «կործանում է»:
^ Խոսքը սյանը գամվելու մասին է:
^ Բռց.՝ «բազուկը»:
^ Բռց.՝ «փառքը»:
^ Բռց.՝ «պատվիրել»:
^ Բռց.՝ «պատվերը»:
