Հովհաննես 5։1-47

  • Բեթզաթայում Հիսուսը մի հիվանդի է բուժում (1-18)

  • Հիսուսն իր Հորից իշխանություն է ստացել (19-24)

  • Մահացածները կլսեն Հիսուսի ձայնը (25-30)

  • Հիսուսի մասին վկայությունները (31-47)

5  Դրանից հետո՝ հրեական մի տոնի ժամանակ,+ Հիսուսը գնաց Երուսաղեմ:  Երուսաղեմում՝ Ոչխարների դարպասի+ մոտ, հինգ սյունաշար ունեցող ավազան կա, որը եբրայերեն Բեթզաթա է կոչվում:  Այնտեղ բազմաթիվ հիվանդ, կույր, կաղ ու կռկված* վերջույթներով մարդիկ էին պառկում:  ....*  Մի մարդ կար, որը 38 տարի էր, ինչ հիվանդ էր:  Տեսնելով այդ մարդուն այնտեղ պառկած և իմանալով, որ նա արդեն երկար ժամանակ հիվանդ է՝ Հիսուսը հարցրեց նրան. «Ուզո՞ւմ ես առողջանալ»:+  Հիվանդը պատասխանեց. «Տե՛ր, ես ոչ ոք չունեմ, որ ջրի շարժվելու ժամանակ ինձ ավազանի մեջ իջեցնի: Իսկ ես մինչև մոտենում եմ, մեկ ուրիշն է ինձնից առաջ իջնում»:  Հիսուսը նրան ասաց. «Վե՛ր կաց, վերցրո՛ւ պատգարակդ* ու քայլի՛ր»:+  Եվ այդ մարդն իսկույն առողջացավ. նա վերցրեց իր պատգարակն ու սկսեց քայլել: Այդ օրը Շաբաթ էր: 10  Ուստի հրեաներն ասացին բուժված մարդուն. «Այսօր Շաբաթ է, և օրենքով չի թույլատրվում, որ պատգարակդ տանես»:+ 11  Բայց նա պատասխանեց. «Նա, ով առողջացրեց ինձ, ինքն ասաց՝ վերցրու պատգարակդ ու քայլիր»: 12  Նրանք էլ հարցրին. «Ո՞վ է այդ մարդը, որ քեզ ասաց՝ վերցրու այն ու քայլիր»: 13  Բայց բուժված մարդը չգիտեր, թե ով է նա, որովհետև Հիսուսը խառնվել էր ամբոխին: 14  Դրանից հետո Հիսուսը հանդիպեց նրան տաճարում և ասաց. «Հիմա առողջ ես: Այլևս մեղք մի՛ գործիր, որ քեզ ավելի վատ բան չպատահի»: 15  Այդ մարդը գնաց ու պատմեց հրեաներին, որ իրեն առողջացնողը Հիսուսն էր: 16  Հրեաները սկսեցին հալածել Հիսուսին, քանի որ Շաբաթ օրով նա այդպիսի գործեր էր անում: 17  Բայց նա ի պատասխան ասում էր նրանց. «Իմ Հայրը մինչև հիմա գործում է, և ես նույնպես գործում եմ»:+ 18  Այդ պատճառով հրեաները ավելի շատ էին ուզում նրան սպանել, որովհետև, ըստ իրենց, նա ոչ միայն Շաբաթն էր խախտում, այլև իրեն հավասարեցնում էր Աստծուն՝+ նրան իր Հայրը կոչելով:+ 19  Ուստի Հիսուսն ասաց նրանց. «Հաստատ ասում եմ ձեզ. Որդին իր նախաձեռնությամբ մի բան անգամ չի կարող անել. նա անում է միայն այն, ինչ տեսնում է Հորն անելիս:+ Ինչ որ Հայրն է անում, նույնը Որդին է անում նրա նման: 20  Հայրը սիրում* է Որդուն,+ ուստի նրան ցույց է տալիս այն ամենը, ինչ անում է, և նա սրանցից ավելի մեծ գործեր ցույց կտա նրան, որպեսզի դուք զարմանաք:+ 21  Ինչպես որ Հայրն է հարություն տալիս մահացածներին՝ կյանքի բերում նրանց,+ այնպես էլ Որդին է կյանքի բերում նրանց, ում ցանկանում է:+ 22  Հայրը ոչ մեկի չի դատում, այլ դատելու ողջ իշխանությունը Որդուն է տվել,+ 23  որպեսզի բոլորը պատվեն Որդուն, ինչպես որ Հորն են պատվում: Նա, ով չի պատվում Որդուն, չի պատվում նաև Հորը, որն ուղարկեց նրան:+ 24  Հաստատ ասում եմ ձեզ. ով լսում է իմ խոսքը և հավատում է ինձ ուղարկողին, հավիտենական կյանք ունի,+ և չի դատապարտվի.* նա մահից անցել է դեպի կյանք:+ 25  Հաստատ ասում եմ ձեզ. գալիս է ժամը և արդեն եկել է, երբ մահացածները կլսեն Աստծու Որդու ձայնը, և ովքեր ականջ կդնեն, կապրեն, 26  որովհետև Հայրը կյանք ունի իր մեջ*+ և այնպես է արել, որ Որդին էլ կյանք ունենա իր մեջ:+ 27  Նա նրան իշխանություն է տվել դատելու,+ քանի որ նա մարդու Որդին է:+ 28  Սրա վրա մի՛ զարմացեք, որովհետև գալիս է ժամը, երբ բոլոր նրանք, ովքեր գերեզմաններում* են, նրա ձայնը կլսեն+ 29  և դուրս կգան. ովքեր բարի գործեր են արել, կյանքի հարություն կստանան, իսկ ովքեր չար գործեր են արել՝ դատաստանի* հարություն:+ 30  Ես իմ նախաձեռնությամբ մի բան անգամ չեմ կարող անել. ինչ որ լսում եմ Հորից, դրա հիման վրա եմ դատում, և իմ դատն արդար է,+ որովհետև ես ոչ թե իմ կամքն եմ ցանկանում կատարել, այլ ինձ ուղարկողի կամքը:+ 31  Եթե միայն ես վկայեմ իմ մասին, իմ վկայությունը վստահարժան չի լինի:+ 32  Կա մեկ ուրիշը, ով վկայում է իմ մասին, և ես գիտեմ, որ նրա վկայությունը վստահարժան է:+ 33  Դուք մարդիկ ուղարկեցիք Հովհաննեսի մոտ, և նա ճշմարտության մասին վկայեց:+ 34  Սակայն ես մարդկանցից վկայություն ստանալու կարիք չունեմ, այլ այս ամենը ձեր փրկության համար եմ ասում: 35  Հովհաննեսը վառվող ու պայծառ ճրագ էր, բայց նրա լույսով ցնծալու ձեր ցանկությունը երկար չտևեց:+ 36  Սակայն իմ տված վկայությունը Հովհաննեսի վկայությունից ավելի ծանրակշիռ է, որովհետև այն գործերը, որ Հայրս հանձնարարեց ինձ անել, և որոնք ես անում եմ, հենց դրանք են վկայում, որ Հայրն է ուղարկել ինձ:+ 37  Նաև Հայրը, ով ուղարկել է ինձ, ինքն է վկայել իմ մասին:+ Բայց դուք ո՛չ նրա ձայնն եք երբևէ լսել, ո՛չ էլ նրա կերպարանքն եք տեսել,+ 38  և ձեր սրտում չկա նրա խոսքը, որովհետև դուք չեք հավատում նրան, ում նա ուղարկել է: 39  Դուք քննում եք սուրբ գրքերը,+ քանի որ կարծում եք, թե դրանց միջոցով հավիտենական կյանք կունենաք, բայց չէ՞ որ հենց այդ գրքերն են վկայում իմ մասին:+ 40  Մինչդեռ դուք չեք ցանկանում ինձ մոտ գալ,+ որպեսզի կյանք ունենաք: 41  Ես մարդկանցից փառաբանություն չեմ ընդունում, 42  բայց ձեզ լավ գիտեմ. ձեր սրտում Աստծու հանդեպ սեր չկա: 43  Ես եկել եմ իմ Հոր անունից, սակայն դուք չեք ընդունում ինձ: Իսկ եթե ինչ-որ մեկը ինքն իր անունից գար, դուք կընդունեիք նրան: 44  Ինչպե՞ս կարող եք հավատալ, երբ դուք իրարից եք փառք ընդունում և չեք ձգտում արժանանալ միակ Աստծու հավանությանը:+ 45  Մի՛ կարծեք, թե ես կմեղադրեմ ձեզ Հոր առաջ. ձեզ մեղադրողը Մովսեսն է,+ որի վրա էլ դրել եք ձեր հույսը: 46  Իրականում, եթե դուք Մովսեսին հավատայիք, ինձ էլ կհավատայիք, քանի որ նա գրել է իմ մասին:+ 47  Բայց եթե նրա գրածներին չեք հավատում, էլ ինչպե՞ս կհավատաք իմ ասածներին»:

Ծանոթագրություններ

Կամ՝ «կաթվածահար»:
Կամ՝ «մահիճդ»:
Հուն.՝ ֆիլեո:
Բռց.՝ «դատաստան չի մտնի»:
Կամ՝ «Հայրը զորություն ունի կյանք տալու և Որդուն էլ է կյանք տալու զորությամբ օժտել»:
Կամ՝ «հիշատակի դամբաններում»: Բառարանում տես «Հիշատակի դամբան»:
Խոսքը վարքի գնահատման գործընթացի մասին է: