Հռոմեացիներ 11։1-36
11 Եվ այսպես հարցնում եմ. մի՞թե Աստված մերժել է իսրայելացիներին:+ Ամենևի՛ն: Չէ՞ որ ես նույնպես իսրայելացի եմ՝ Աբրահամի սերնդից, Բենիամինի ցեղից:
2 Աստված չի մերժել իր ժողովրդին, որին ընտրել է ի սկզբանե:+ Չգիտե՞ք՝ սուրբ գրվածքներում ինչ է ասվում այն մասին, թե ինչպես Եղիան Աստծուն բողոքեց իսրայելացիներից.
3 «Եհո՛վա,* նրանք սպանել են քո մարգարեներին, քանդել են քո զոհասեղանները: Միայն ես եմ մնացել, և հիմա էլ իմ կյանքն* են ուզում խլել»:+
4 Սակայն ի՞նչ պատասխանեց Աստված. «Իսրայելում դեռ 7 000 մարդ ունեմ, որոնք ծնկի չեն եկել Բահաղի առաջ»:+
5 Հիմա նույնպես կա իսրայելացիների մի փոքր խումբ,*+ որին Աստված ընտրել է իր անզուգական բարությամբ:
6 Ուստի եթե ընտրությունը Աստծու անզուգական բարությամբ է,*+ նշանակում է, որ նրանց գործերի շնորհիվ չէ,+ հակառակ դեպքում դա այլևս անզուգական բարության դրսևորում չէր լինի:
7 Ուրեմն ի՞նչ է դուրս գալիս: Ինչին որ Իսրայելը ջանադրաբար ձգտում էր, այդպես էլ չհասավ: Միայն քչերը հասան դրան՝ նրանք, ում ընտրեց Աստված:+ Իսկ մյուսների սիրտը անընկալունակ դարձավ,+
8 ինչպես որ գրված է. «Աստված թողել է, որ նրանք խոր քնի մեջ ընկնեն,*+ այնպես որ մինչ օրս նրանց աչքերը չեն տեսնում, և նրանց ականջները չեն լսում»:+
9 Նաև Դավիթն է ասում. «Թող նրանց ճաշկերույթի սեղանը իրենց համար ծուղակ ու թակարդ դառնա, թող դառնա մի քար, որին բախվելով՝ կսայթաքեն ու կպատժվեն,
10 թող նրանց աչքերը խավարեն, որ ոչինչ չտեսնեն, և թող նրանց մեջքը միշտ բեռի տակ կքված լինի»:+
11 Եվ հիմա հարց. մի՞թե իսրայելացիների սայթաքելը նրանց համար վերջնական անկում էր նշանակում: Իհա՛րկե ոչ: Բայցևայնպես, նրանց սխալը առիթ եղավ, որ փրկության դուռ բացվի ուրիշ ազգերի մարդկանց համար: Եվ դա շարժեց իսրայելացիների խանդը:+
12 Եթե նրանց սխալը առատ օրհնությունների դուռ է բացում աշխարհի համար, եթե նրանց թվի նվազելու շնորհիվ ուրիշ ազգերի մարդիկ առատորեն օրհնվում են,+ ապա որքան ավելի շատ օրհնություններ կլինեն, երբ նրանց թիվը համալրվի:
13 Իսկ հիմա խոսքս ուղղում եմ ձեզ՝ ուրիշ ազգերի մարդկանց: Լինելով ուրիշ ազգերի մոտ ուղարկված առաքյալ՝+ ես շատ բարձր եմ գնահատում* իմ ծառայությունը+
14 և հույս ունեմ որևէ կերպ շարժել ազգակիցներիս խանդը, որ փրկեմ նրանցից ոմանց:
15 Նրանց մերժվելը+ Աստծու հետ հաշտվելու դուռ բացեց աշխարհի համար: Իսկ երբ Աստված հետ ընդունի նրանց, դա ինչի՞ նման կլինի: Նրանց համար դա նման կլինի մահացած վիճակից կենդանանալուն:
16 Եթե սուրբ է խմորի մի մասը, որը վերցված է առաջին բերքի ընծայի համար, ապա խմորի ողջ զանգվածն էլ է սուրբ, և եթե ծառի արմատը սուրբ է, ապա ճյուղերն էլ են սուրբ:
17 Բայց Աստված կտրեց ձիթենու ճյուղերից մի քանիսն ու դրանց տեղը պատվաստեց ձեզ՝ վայրի ձիթենու ճյուղերիդ, և դուք սկսեցիք դրա մյուս ճյուղերի հետ սնվել արմատից եկող կենսահյութով:
18 Սակայն մի՛ հպարտացեք՝ կարծելով, թե կտրված ճյուղերից ավելի լավն եք: Իսկ եթե, այնուամենայնիվ, հպարտանում եք,+ հիշեք, որ դո՛ւք չեք պահում արմատը, այլ արմատն է պահում ձեզ:
19 Բայց ձեզնից ոմանք կասեն. «Չէ՞ որ այդ ճյուղերը կտրվեցին, որ մենք պատվաստվենք»:+
20 Այո՛, ճիշտ է: Նրանք կտրվեցին, որովհետև հավատ չունեին,+ իսկ դուք ձեր հավատի շնորհիվ հաստատուն եք մնում:+ Բայց մի՛ հպարտացեք, այլ երկյուղ ունեցեք,
21 որովհետև եթե Աստված չխնայեց բնականորեն աճած ճյուղերին, ձեզ էլ չի խնայի:
22 Ինչպես տեսնում եք, Աստված և՛ բարություն է դրսևորում,+ և՛ խստություն. խստություն՝ նրանց հանդեպ, ովքեր հաստատուն չմնացին,+ և բարություն՝ ձեր հանդեպ, եթե միայն շարունակեք այնպես վարվել, որ նա չզրկի ձեզ իր բարությունից: Հակառակ դեպքում դուք էլ կկտրվեք:
23 Իսկ նրանք, եթե դադարեն անհավատություն դրսևորել, կպատվաստվեն,+ չէ՞ որ Աստված կարող է պատվաստելով վերականգնել նրանց:
24 Եթե դուք, վայրի ձիթենուց կտրված ճյուղեր լինելով, պատվաստվել եք մշակովի ձիթենուն, ինչը սովորաբար չեն անում, ապա որքան առավել բուն ձիթենու ճյուղերը կարող են կրկին միացվել իրենց իսկ ծառին:
25 Եղբայրնե՛ր, տեղին չէ, որ ինքներդ ձեզ չափազանց իմաստուն կարծեք, դրա համար էլ ուզում եմ, որ հասկանաք այս սրբազան գաղտնիքը,+ այսինքն՝ որ իսրայելացիների մի մասի սրտերը կմնան անընկալունակ, և ուրիշ ազգերի մարդիկ կշարունակեն գալ, մինչև որ թիվը լրանա:
26 Այս կերպով ամբողջ Իսրայելը+ կփրկվի: Սուրբ գրվածքներում ասվում է. «Ազատարարը* կգա Սիոնից,+ և նրա շնորհիվ Հակոբի սերունդները այլևս աստվածանարգ գործեր չեն անի:
27 Եվ երբ ջնջեմ նրանց մեղքերը,+ ուխտ կկապեմ նրանց հետ»:+
28 Ճիշտ է, նրանցից ոմանք, մերժելով բարի լուրը, թշնամացան Աստծու հետ, և դա ձեր օգտին ծառայեց, բայց հանուն նրանց նախահայրերին տված խոստման՝ Աստված ընտրեց նրանցից ոմանց, որ ընկերանան իր հետ:+
29 Իսկ Աստված չի ափսոսա այն բանի համար, թե ինչ պարգևներ է տվել և թե ում է կանչել:
30 Դուք մի ժամանակ անհնազանդ էիք Աստծուն,+ սակայն այժմ հրեաների անհնազանդության+ արդյունքում ձեր հանդեպ գթասրտություն դրսևորվեց:+
31 Եվ քանի որ նրանց անհնազանդության արդյունքում Աստված ձեր հանդեպ գթասրտություն դրսևորեց, ապա նրանց հանդեպ էլ կարող է գթասիրտ լինել:
32 Քանի որ բոլորը անհնազանդ են, Աստված նրանց համարում է անհնազանդության կապանքներում գտնվողներ,+ որպեսզի բոլորի հանդեպ գթասրտություն դրսևորի:+
33 Որքա՜ն առատ են Աստծու օրհնությունները, որքա՜ն խորն են նրա իմաստությունն ու իմացությունը: Հնարավոր չէ լիովին ըմբռնել նրա որոշումները և հասկանալ նրա գործերը,
34 ինչպես որ գրված է՝ «Ո՞վ կարող է իմանալ Եհովայի մտքերը, կամ ո՞վ կարող է նրա համար խորհրդատու լինել»+
35 և «Ո՞վ է երբևէ* նրան մի բան տվել, որ նա էլ փոխհատուցի»:+
36 Չէ՞ որ ամեն ինչ Աստծուց է, Աստծու միջոցով և Աստծու համար: Նա հավիտյան արժանի է փառքի: Ամեն:
Ծանոթագրություններ
^ Տես հավելված Ա5:
^ Կամ՝ «հոգին»:
^ Բռց.՝ «մնացորդ»:
^ Խոսքը այն բարության մասին է, որին մարդ չի արժանացել: Բառարանում տես «Անզուգական բարություն»:
^ Բռց.՝ «Աստված նրանց խոր քնի ոգի է տվել»:
^ Կամ՝ «փառավորում եմ»:
^ Կամ՝ «Փրկիչը»:
^ Բռց.՝ «առաջինը»:
