Ղուկաս 1։1-80
-
Թեոֆիլոսին ուղղված խոսքեր (1-4)
-
Գաբրիել հրեշտակը հայտնում է, որ ծնվելու է Հովհաննես Մկրտիչը (5-25)
-
Գաբրիել հրեշտակը հայտնում է, որ ծնվելու է Հիսուսը (26-38)
-
Մարիամն այցելում է Եղիսաբեթին (39-45)
-
Մարիամը փառաբանում է Եհովային (46-56)
-
Հովհաննեսի ծնունդն ու անվանակոչումը (57-66)
-
Զաքարիայի մարգարեական խոսքերը (67-80)
1 Շատերն են ձեռնամուխ եղել, որ տեղեկություններ հավաքեն ու գրեն այն բոլոր իրողությունների մասին, որոնց վստահարժանության մեջ լիովին համոզված ենք+
2 (այդ իրողությունների մասին մեզ հաղորդել են նրանք, ովքեր հենց սկզբից ականատես են եղել այդ ամենին+ և հռչակել են Աստծու պատգամը):+
3 Ուստի ես էլ, ո՛վ պատվարժան Թեոֆիլոս, որոշեցի ամեն բան սկզբից ևեթ մանրամասնորեն հետազոտել ու տրամաբանական հաջորդականությամբ գրել քեզ դրանց մասին,+
4 որպեսզի լիովին համոզվես, որ այն ամենը, ինչ քեզ սովորեցրել են, վստահարժան է:+
5 Հրեաստանի Հերովդես* թագավորի իշխանության օրոք+ Զաքարիա անունով մի քահանա կար՝ Աբիայի+ անունը կրող քահանայական խմբից: Նրա կինը՝ Եղիսաբեթը, Ահարոնի սերնդից* էր:
6 Երկուսն էլ Աստծու աչքին արդար մարդիկ էին: Նրանք անմեղադրելի վարք ունեին, քանի որ հնազանդվում էին Եհովայի* բոլոր պատվիրաններին և օրենքներին:
7 Բայց երեխա չունեին, որովհետև Եղիսաբեթը ամուլ էր, բացի այդ՝ երկուսն էլ տարիքն առած էին:
8 Մի անգամ Զաքարիան Աստծու առաջ կատարում էր իր քահանայական պարտականությունը, քանի որ իրենց խմբի+ հերթն էր.
9 քահանայական ծառայության հաստատված կարգի* համաձայն՝ Եհովայի սրբարանը մտնելու և խունկ ծխեցնելու պարտականությունը+ նրան էր բաժին ընկել:+
10 Խունկ ծխեցնելու ժամանակ ամբողջ ժողովուրդը դրսում աղոթում էր:
11 Հանկարծ Զաքարիային երևաց Եհովայի հրեշտակը՝ կանգնած խնկարկության սեղանի աջ կողմում:
12 Նրան տեսնելով՝ Զաքարիան շփոթվեց ու վախեցավ:
13 Սակայն հրեշտակն ասաց նրան. «Մի՛ վախեցիր, Զաքա՛րիա, Աստված լսել է աղաչանքդ. քո կինը՝ Եղիսաբեթը, քեզ համար որդի կծնի: Նրա անունը Հովհաննես կդնես:+
14 Դու կուրախանաս, մեծ ցնծություն կապրես, և ուրիշ շատերն էլ կուրախանան նրա ծնունդով,+
15 քանի որ նա Եհովայի աչքում շատ կարևոր մարդ կլինի:+ Նա ընդհանրապես չպետք է գինի կամ այլ ոգելից խմիչք խմի+ և նույնիսկ նախքան ծնվելը* սուրբ ոգով լցված կլինի:+
16 Նա իսրայելացիներից շատերին կօգնի հետ դառնալ դեպի Եհովան՝ իրենց Աստվածը:+
17 Աստված կուղարկի նրան իրենից առաջ, և նա կգնա այն նույն ոգով ու զորությամբ, որ Եղիան ուներ,+ որպեսզի հայրերի սիրտը դարձնի այնպիսին, ինչպիսին երեխաների սիրտն է,*+ և անհնազանդներին օգնի, որ արդարների պես իմաստությամբ վարվեն: Այդպիսով ժողովրդին կնախապատրաստի ընդունելու Եհովային»:+
18 Զաքարիան հարցրեց հրեշտակին. «Ինչպե՞ս է դա հնարավոր: Չէ՞ որ ես ծեր եմ: Կինս էլ է տարիքն առած»:
19 Հրեշտակը պատասխանեց. «Ես Գաբրիելն եմ+ և Աստծու առաջ եմ կանգնում:+ Ես ուղարկվել եմ, որ քեզ հայտնեմ այս բարի լուրը:
20 Բայց քանի որ չհավատացիր իմ խոսքերին, որոնք կատարվելու են նշանակված ժամանակին, դու համր կլինես ու չես կարողանա խոսել մինչև այն օրը, երբ ամեն բան իրականանա»:
21 Այդ ընթացքում մարդիկ Զաքարիային էին սպասում և զարմանում էին, որ այդքան երկար ժամանակ դուրս չի գալիս սրբարանից:
22 Երբ Զաքարիան դուրս եկավ, չէր կարողանում խոսել, ուստի նրանք գլխի ընկան, որ նա սրբարանում գերբնական ինչ-որ բան* է տեսել: Եվ քանի որ չէր կարողանում խոսել, նշաններով էր հաղորդակցվում մարդկանց հետ:
23 Երբ նրա սուրբ ծառայության օրերը լրացան, նա տուն գնաց:
24 Որոշ ժամանակ անց Զաքարիայի կինը՝ Եղիսաբեթը, հղիացավ և հինգ ամիս շարունակ տանն էր՝ մարդկանցից հեռու: Նա ասում էր.
25 «Այս ի՜նչ բարիք արեց Եհովան ինձ համար. նա ուշադրություն դարձրեց ինձ, որ ազատի անպատվությունից»:+
26 Երբ Եղիսաբեթը հղիության վեցերորդ ամսում էր, Աստված Գաբրիել հրեշտակին+ ուղարկեց Գալիլեայի Նազարեթ քաղաք՝
27 մի կույս աղջկա մոտ,+ որի անունը Մարիամ էր: Նա նշանված էր Դավթի տոհմից Հովսեփ անունով մի մարդու հետ:+
28 Հայտնվելով Մարիամին՝ հրեշտակն ասաց. «Ողջո՛ւյն, Աստծու հավանությունն ունեցող օրիո՛րդ, Եհովան քեզ հետ է»:
29 Հրեշտակի խոսքերը Մարիամին շատ հուզեցին, ու նա մտքերի մեջ ընկավ. ուզում էր հասկանալ, թե ինչ էին նշանակում ողջույնի այդ խոսքերը:
30 Հրեշտակն ասաց նրան. «Մի՛ վախեցիր, Մարիա՛մ, դու արժանացել ես Աստծու բարեհաճությանը:
31 Դու կհղիանաս ու մի որդի կծնես:+ Նրա անունը Հիսուս կդնես:+
32 Նա շատ կարևոր մեկը կլինի+ և Բարձրյալի Որդի կկոչվի:+ Եհովա Աստված նրան կտա նրա նախահայր* Դավթի գահը:+
33 Նա հավիտյան կթագավորի Հակոբի սերունդների վրա, և նրա իշխանությանը վերջ չի լինի»:+
34 Մարիամն ասաց հրեշտակին. «Ինչպե՞ս է դա լինելու, եթե ես դեռ հարաբերություն չեմ ունեցել տղամարդու հետ»:+
35 Հրեշտակը պատասխանեց. «Սուրբ ոգին կներգործի քեզ վրա,+ և Բարձրյալի զորությունը հովանի կլինի քեզ: Դրա համար էլ երեխան, որը ծնվելու է, սուրբ կլինի+ և Աստծու Որդի կկոչվի:+
36 Քո ազգականուհի Եղիսաբեթն էլ, որին ամուլ էին համարում, ծեր հասակում հղիացել է ու որդի է ունենալու: Հիմա նրա հղիության վեցերորդ ամիսն է:
37 Այնպես որ չկա մի բան, որ Աստված ասի ու չկարողանա կատարել»:*+
38 Մարիամն էլ ասաց. «Ես Եհովայի ծառան եմ: Թող լինի այնպես, ինչպես ասացիր»: Եվ հրեշտակը հեռացավ:
39 Կարճ ժամանակ անց Մարիամը ճանապարհ ընկավ ու շտապ գնաց Հուդայի լեռնային շրջանի քաղաքներից մեկը,
40 որտեղ գտնվում էր Զաքարիայի տունը, և ներս մտնելով՝ ողջունեց Եղիսաբեթին:
41 Հենց որ Եղիսաբեթը լսեց Մարիամի ողջույնը, մանուկը նրա արգանդում խաղաց, և Եղիսաբեթը սուրբ ոգով լցվեց:
42 Նա բարձր ձայնով բացականչեց. «Օրհնյա՜լ ես դու կանանց մեջ, և օրհնյա՜լ է քո արգանդի պտուղը:
43 Այս ի՜նչ մեծ պատվի եմ արժանացել, որ ինձ մոտ է եկել մայրը նրա, ով իմ Տերն է լինելու:
44 Հենց որ ողջույնիդ ձայնը ականջիս հասավ, մանուկը ուրախությունից խաղաց իմ արգանդում:
45 Երջանիկ ես դու, որ հավատացիր այն ամենին, ինչ Եհովան ասել է քեզ, որովհետև այդ ամենն ամբողջությամբ կկատարվի»:
46 Մարիամն էլ ասաց. «Իմ ողջ էությամբ մեծարում եմ* Եհովային,+
47 և սիրտս ցնծում է իմ Փրկիչ Աստծու շնորհիվ,+
48 որովհետև նա ուշադրություն դարձրեց իր աննշան աղախնին:+ Այսուհետ բոլոր սերունդներն ինձ երանելի կհամարեն,+
49 որովհետև Զորավորը մեծ գործեր արեց ինձ համար: Սուրբ է նրա անունը:+
50 Նա սերնդեսերունդ գթասրտություն է ցույց տվել իրենից վախեցողների* հանդեպ:+
51 Գործել է իր զորեղ բազկով. ցիրուցան է արել գոռոզամիտներին:+
52 Զորավորներին գահընկեց է արել,+ իսկ աննշան մարդկանց բարձրացրել է,+
53 քաղցածներին կշտացրել է բարիքներով,+ իսկ հարուստներին ուղարկել է դատարկաձեռն:
54 Նա օգնության է հասել իր ծառային՝ Իսրայելին՝ ցույց տալով, որ հիշում է իր խոստումը, որ գթասրտություն կդրսևորի+
55 Աբրահամի ու նրա սերնդի հանդեպ հավիտյան, մի խոստում, որ տվել էր մեր նախահայրերին»:+
56 Մարիամը մոտ երեք ամիս մնաց Եղիսաբեթի մոտ, հետո տուն վերադարձավ:
57 Եկավ Եղիսաբեթի ծննդաբերության ժամանակը, և նա որդի ծնեց:
58 Հարևաններն ու ազգականները լսեցին, թե Եհովան ինչ մեծ գթասրտություն է դրսևորել նրա հանդեպ, և ուրախացան նրա հետ:+
59 Ութերորդ օրը, երբ երեխան պետք է թլփատվեր,+ նրանք եկան և պատրաստվում էին երեխային իր հոր՝ Զաքարիայի անունով կոչել:
60 Բայց մայրն առարկեց. «Ո՛չ, նրա անունը Հովհաննես պետք է լինի»:
61 Նրանք էլ ասացին. «Քո ազգականների մեջ այդ անունով մարդ չկա»:
62 Ուստի նշաններով հարցրին երեխայի հորը, թե ինչ անուն է ուզում տալ նրան:
63 Նա էլ մի տախտակ խնդրեց ու վրան գրեց. «Նրա անունը Հովհաննես է»:+ Եվ բոլորը զարմացան:
64 Հենց նույն պահին Զաքարիայի լեզուն բացվեց՝ նրա խոսելու ունակությունը վերականգնվեց,+ ու նա սկսեց գովաբանել Աստծուն:
65 Հարևանությամբ ապրող բոլոր մարդկանց երկյուղ պատեց, և Հրեաստանի ողջ լեռնային շրջանում ամենուրեք խոսում էին այս ամենի մասին:
66 Բոլոր լսողները խորհրդածում էին և իրենց մտքում ասում՝ «Տեսնես այս երեխան ի՞նչ է դառնալու», քանի որ ակնհայտ էր, որ Եհովան նրա հետ է:
67 Երեխայի հայրը՝ Զաքարիան, սուրբ ոգուց մղված, մարգարեացավ.
68 «Փա՜ռք Եհովային՝ Իսրայելի Աստծուն,+ ով ուշադրություն դարձրեց իր ժողովրդին, որ փրկի նրան:+
69 Նա իր ծառա Դավթի տոհմից հզոր փրկիչ*+ տվեց մեզ,+
70 ճիշտ ինչպես ասել էր հնում ապրած իր սուրբ մարգարեների միջոցով:+
71 Ասել էր, որ մեզ կազատի թշնամիների և բոլոր մեզ ատողների ձեռքից,+
72 մեր հանդեպ գթասրտություն կցուցաբերի մեր նախահայրերին տված իր խոստման համաձայն և կհիշի իր սուրբ ուխտը,*+
73 որ երդումով կապել էր մեր նախահայր Աբրահամի հետ:+
74 Նա խոստացել էր, որ մեր թշնամիների ձեռքից ազատելուց հետո մեզ պատիվ կընձեռի առանց վախի սուրբ ծառայություն մատուցելու իրեն,
75 որ լինենք նվիրված և մեր կյանքի բոլոր օրերում անենք այն, ինչ ճիշտ է նրա աչքին:
76 Իսկ դու, մանկի՛կ, Բարձրյալի մարգարե կլինես: Եհովան կուղարկի քեզ իրենից առաջ, որպեսզի պատրաստես ճանապարհը նրա համար,+
77 նրա ժողովրդին հայտնես, որ կարող է փրկվել՝ մեղքերի ներում ստանալով,+
78 ինչը հնարավոր կլինի մեր Աստծու ջերմ կարեկցանքի շնորհիվ: Այդ կարեկցանքի շնորհիվ երկնքից մեզ համար լույս կճառագի, ինչպես արևածագին,
79 որ լուսավորի խավարում և մահվան ստվերի տակ նստածներին,+ և ուղղորդի մեր քայլերը խաղաղության տանող ճանապարհին»:
80 Երեխան մեծացավ և Աստծու ոգու շնորհիվ ուժեղ* մարդ դարձավ: Նա անապատում էր ապրում, մինչև որ եկավ այն օրը, երբ գնաց Իսրայելի ժողովրդի մոտ:
Ծանոթագրություններ
^ Այսինքն՝ Հերովդես I (Մեծ): Բառարանում տես «Հերովդես»:
^ Բռց.՝ «դուստրերից»:
^ Տես հավելված Ա5:
^ Կամ՝ «սովորության»:
^ Կամ՝ «դեռ իր մոր արգանդում»:
^ Բռց.՝ «հայրերի սիրտը դարձնի դեպի երեխաները»:
^ Կամ՝ «տեսիլք»:
^ Բռց.՝ «հայր»:
^ Կամ՝ «Աստծու համար անհնարին բան չկա»:
^ Բառարանում տես «Աստվածավախություն»:
^ Բռց.՝ «ոգով ուժեղ»:
