Ղուկաս 19։1-48
19 Հետո Հիսուսը մտավ Երիքով, որ անցնի դրա միջով:
2 Այնտեղ Զաքեոս անունով մի հարուստ մարդ կար, որը հարկահավաքների պետերից էր:
3 Նա շատ էր ուզում տեսնել Հիսուսին, բայց չէր կարողանում, քանի որ Հիսուսի շուրջը մեծ բազմություն էր հավաքված, իսկ ինքը կարճահասակ էր:
4 Ուստի բոլորից առաջ ընկնելով՝ վազեց, բարձրացավ մի ժանտաթզենու վրա, որպեսզի կարողանա տեսնել Հիսուսին, որն անցնելու էր այդ կողմով:
5 Երբ Հիսուսը հասավ այդտեղ, վեր նայեց ու ասաց. «Զաքեո՛ս, շո՛ւտ արա, ցա՛ծ իջիր. այսօր քո տանն եմ մնալու»:
6 Նա էլ շուտ ցած իջավ և ուրախությամբ ընդունեց նրան իր տուն:
7 Դա տեսնելով՝ մարդիկ սկսեցին փնթփնթալ. «Մեղսագործ մարդու տանն է հյուրընկալվել»:+
8 Եվ ահա Զաքեոսը վեր կացավ ու Տիրոջն ասաց. «Տե՛ր, ունեցվածքիս կեսը կտամ աղքատներին և ինչ էլ որ շորթել եմ* որևէ մեկից, քառապատիկը կվերադարձնեմ»:+
9 Նրա խոսքերը լսելով՝ Հիսուսն ասաց. «Այսօր Աստված փրկություն բերեց այս մարդու տուն. նա էլ է Աբրահամի որդի:
10 Այո՛, մարդու Որդին եկել է կորածներին փնտրելու և փրկելու»:+
11 Մինչ աշակերտները լսում էին Հիսուսի ասածները, նա մի առակ պատմեց, քանի որ նրանք կարծում էին, թե երբ հասնեն Երուսաղեմ, Աստծու թագավորությունն անմիջապես կգա:+
12 Հիսուսն ասաց. «Մի ազնվատոհմ մարդ մեկնեց հեռավոր երկիր,+ որ թագավորական իշխանություն ստանա ու վերադառնա:
13 Կանչելով իր տասը ծառաներին՝ նրանց տասը մնաս* տվեց ու ասաց. «Գործի մեջ դրեք, մինչև որ գամ»:+
14 Նրա համաքաղաքացիները ատում էին նրան, ուստի նրա հետևից մի խումբ պատգամաբերներ ուղարկեցին այնտեղ՝ ասելու. «Մենք չենք ուզում, որ այդ մարդը մեր թագավորը լինի»:
15 Ի վերջո երբ այդ մարդը, թագավորական իշխանություն ստացած, վերադարձավ, իր մոտ կանչեց ծառաներին, որոնց արծաթադրամ էր տվել, որ պարզի, թե գործի մեջ դնելով՝ ինչ շահույթ են ստացել:+
16 Առաջինը ներկայացավ ու ասաց. «Տե՛ր, քո տված մեկ մնասով ևս տասը վաստակեցի»:+
17 Նա էլ ասաց. «Ապրե՛ս, իմ լա՛վ ծառա: Քանի որ շատ փոքր հարցում փաստեցիր, որ վստահելի ես, քեզ իշխանություն եմ տալիս տասը քաղաքների վրա»:+
18 Ապա երկրորդը եկավ ու ասաց. «Տե՛ր, քո տված մնասով ևս հինգը վաստակեցի»:+
19 Թագավորը նրան ասաց. «Քեզ էլ հինգ քաղաքների վրա եմ իշխանություն տալիս»:
20 Հետո մյուսը եկավ ու ասաց. «Տե՛ր, ահա քո տված մնասը. ես այն շորի մեջ փաթաթել ու թաքցրել էի:
21 Ես վախենում էի քեզնից, քանի որ դու խիստ մարդ ես: Վերցնում ես այն, ինչը չես ներդրել, և հնձում ես այն, ինչը չես ցանել»:+
22 Թագավորն ասաց. «Քո խոսքերը հենց քո դեմ կօգտագործեմ ու կդատապարտեմ քեզ, չա՛ր ծառա: Դե եթե մտածում ես, որ խիստ մարդ եմ, վերցնում եմ այն, ինչը չեմ ներդրել, և հնձում եմ այն, ինչը չեմ ցանել,+
23 ուրեմն ինչո՞ւ իմ փողը չդրեցիր շրջանառության մեջ,* որ երբ գայի, տոկոսով այն հետ ստանայի»:
24 Եվ իր մոտ կանգնածներին կարգադրեց. «Նրանից վերցրեք մնասը և տվեք տասը մնաս ունեցողին»:+
25 Բայց նրանք ասացին. «Տե՛ր, նա արդեն տասն ունի»:
26 Նա պատասխանեց. «Ասում եմ ձեզ. ով ունի, նրան ավելին կտրվի, իսկ ով գրեթե չունի, նույնիսկ նրա մի փոքր ունեցածն էլ կվերցվի նրանից:+
27 Իսկ հիմա այստեղ բերեք իմ այն թշնամիներին, ովքեր չէին ուզում՝ իրենց թագավորը լինեմ, և սպանեք նրանց իմ առաջ»»:
28 Այս ամենի մասին խոսելուց հետո Հիսուսը շարունակեց ճանապարհը դեպի Երուսաղեմ:
29 Երբ արդեն մոտեցել էր Բեթփագե ու Բեթանիա գյուղերին, որոնք գտնվում էին Ձիթենյաց լեռան+ վրա, աշակերտներից երկուսին ուղարկեց՝+
30 ասելով. «Գնացեք դիմացի գյուղը և հենց մտնեք այնտեղ, մի քուռակ* կտեսնեք կապված, որի վրա մարդ չի նստել: Արձակեք դրան ու բերեք այստեղ:
31 Իսկ եթե ինչ-որ մեկը հարցնի ձեզ՝ «Ինչո՞ւ եք արձակում», ասեք՝ «Տիրոջը պետք է»»:
32 Աշակերտներն էլ գնացին ու գտան քուռակին, ինչպես որ Հիսուսն ասել էր:+
33 Երբ արձակում էին քուռակին, դրա տերերը հարցրին նրանց. «Ինչո՞ւ եք արձակում»:
34 Աշակերտներն էլ պատասխանեցին. «Տիրոջը պետք է»:
35 Եվ այսպես՝ քուռակը բերեցին Հիսուսի մոտ, իրենց վերնահագուստները գցեցին դրա վրա, և նա հեծավ այն:+
36 Մինչ Հիսուսը առաջ էր գնում, մարդիկ ճանապարհի վրա փռում էին իրենց վերնահագուստները:+
37 Հենց որ նա մոտեցավ Ձիթենյաց լեռից դեպի ներքև տանող ճանապարհին, աշակերտների մեծ բազմությունը սկսեց ուրախությամբ ու բարձր ձայնով գովաբանել Աստծուն իրենց տեսած բոլոր զորավոր գործերի համար:
38 Նրանք ասում էին. «Օրհնյա՜լ է Եհովայի* անունով եկող Թագավորը: Խաղաղությո՜ւն երկնքում: Փա՜ռք բարձունքներում բնակվողին»:+
39 Սակայն բազմության մեջ եղող փարիսեցիներից ոմանք ասացին Հիսուսին. «Ուսուցի՛չ, սաստիր աշակերտներիդ»:+
40 Իսկ նա պատասխանեց. «Ասում եմ ձեզ. եթե նրանք լռեն, քարերը կաղաղակեն»:
41 Երբ Հիսուսը մոտեցավ Երուսաղեմին, նայեց այդ քաղաքին ու լաց եղավ:+
42 Նա ասաց. «Երանի՜ թե այսօր հասկանայիր, թե ինչն է տանում խաղաղության... բայց հիմա աչքերդ փակ են:*+
43 Օրեր կգան, երբ թշնամիներդ քո շուրջը սրածայր գերաններով պատնեշ կկանգնեցնեն ու ամեն կողմից քեզ կպաշարեն,*+
44 հիմնահատակ կավերեն քեզ ու կկործանեն զավակներիդ:+ Քարը քարի վրա չի մնա այստեղ, որովհետև դու չհասկացար, որ եկել է քեզ ստուգելու ժամանակը»:+
45 Այնուհետև Հիսուսը տաճար մտավ ու սկսեց այնտեղից վռնդել առուծախ անողներին՝+
46 ասելով. «Գրված է՝ «Իմ տունը պետք է կոչվի աղոթքի տուն»,+ բայց դուք այն ավազակների որջ եք դարձրել»:+
47 Նա ամեն օր ուսուցանում էր տաճարում: Իսկ ավագ քահանաները, Օրենքի ուսուցիչներն* ու ժողովրդի միջի ազդեցիկ մարդիկ ուզում էին սպանել նրան,+
48 սակայն չգիտեին՝ ինչպես դա անեն, որովհետև մարդիկ, ցանկանալով լսել նրան, մի քայլ անգամ չէին հեռանում նրանից:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «ինչ էլ որ շորթել եմ կեղծ մեղադրանքով»:
^ Հուն. մնասը կշռում էր մոտ 340 գ և համարժեք էր 100 դրախմային: Տես հավելված Բ14:
^ Կամ՝ «չդրեցիր դրամատուն»:
^ Այսինքն՝ էշի քուռակ:
^ Տես հավելված Ա5:
^ Բռց.՝ «բայց հիմա դրանք ծածկված են քո աչքերից»:
^ Կամ՝ «կնեղեն»:
^ Բռց.՝ «դպիրները»:
