Ողբ 5։1-22
5 Հիշիր, ո՛վ Եհովա, թե ինչ եկավ մեր գլխին:
Նայիր ու տես մեր խայտառակությունը:+
2 Մեր ժառանգությունը անցել է օտարներին, մեր տները՝ օտարականներին:+
3 Որբ ենք դարձել՝ հայր չունենք: Մեր մայրերը այրիների պես են:+
4 Մեր ջուրը փողով ենք խմում:+ Մեր փայտը գնում ենք:
5 Մեզ հետապնդողներն ուր որ է կհասնեն մեզ:
Մենք ուժասպառ ենք եղել, բայց մեզ չեն թողնում՝ շունչ առնենք:+
6 Հաց ունենալու համար ձեռքներս Եգիպտոսին+ ու Ասորեստանին+ ենք մեկնում:
7 Մեր նախահայրերը, որոնք մեղք են գործել, այլևս չկան, բայց մենք ենք հատուցում նրանց մեղքերի համար:
8 Ծառաներն են հիմա իշխում մեզ վրա: Նրանց ձեռքից ազատող չկա:
9 Մեր կյանքը վտանգելով ենք հաց ձեռք բերում,+ քանի որ անապատում սուրն է մեզ սպառնում:
10 Սաստիկ սովից մեր մաշկը հնոցի պես տաքացել է:+
11 Մեր կանանց նվաստացրել* են Սիոնի վրա, կույս աղջիկներին՝ Հուդայի քաղաքներում:+
12 Իշխաններին մի ձեռքից+ կախեցին և երեցներին հարգանքով չվերաբերվեցին:+
13 Երիտասարդները երկանք* են տեղից տեղ տանում, և տղա երեխաները փայտի ծանրության տակ ընկնում են:
14 Երեցներն այլևս չեն նստում քաղաքի դարպասի մոտ,+ երիտասարդները չեն նվագում:+
15 Ուրախությունը հեռացել է մեր սրտից: Մեր պարը սգի է վերածվել:+
16 Մեր գլխից պսակն ընկել է: Վա՜յ մեզ, քանի որ մեղք ենք գործել:
17 Այդ պատճառով մեր սրտերը ցավում են,+Մեր աչքերը խավարել են.+
18 Չէ՞ որ Սիոն լեռը ամայացել է:+ Այժմ աղվեսներ են թափառում այնտեղ:
19 Ո՛վ Եհովա, դու ընդմիշտ նստած ես քո գահին.
Քո գահը հավերժական է:+
20 Ինչո՞ւ հավիտյան մոռանաս մեզ, ինչո՞ւ թողնես այդքան երկար ժամանակ:+
21 Քեզ մոտ վերադարձրու մեզ, ո՛վ Եհովա, և մենք իսկույն հետ կգանք:+
Թող ամեն ինչ առաջվա պես լինի:+
22 Բայց դու կտրականապես մերժել ես մեզ
Եվ խիստ բարկացած ես մնում մեզ վրա:+
