Սաղմոսներ 38։1-22
Դավթի երգը, որը ծառայում է որպես հիշեցում:
38 Ո՛վ Եհովա, ինձ բարկությամբ մի՛ խրատիրԵվ ցասումով ինձ մի՛ ուղղիր:+
2 Նետերդ ինձ խոցել են,Ձեռքդ ինձ ճնշում է:+
3 Վրդովմունքդ զգալուց ողջ մարմինս ցավում է,Մեղքիս պատճառով ներքին* խաղաղությունս կորել է:+
4 Մեղքերս կիտվել են իմ գլխավերևում,+Այնպիսի ծանր բեռ են դարձել, որ կրել չեմ կարողանում:
5 Իմ անմտության բերած ցավերը ասես վերքեր լինեն,Որ թարախակալել են ու փտել:
6 Ես կորցրել եմ հանգիստս ու ծայրահեղ վհատված եմ,Ամբողջ օրը վշտահար շրջում եմ:
7 Ներսս վառվում է,Ողջ մարմինս ցավում է:+
8 Անզգայացած ու լիովին ջախջախված եմ,Սրտիս ցավից բարձրաձայն հառաչում* եմ:
9 Ո՛վ Եհովա, դու իմ բոլոր ցանկությունները գիտեսԵվ իմ հառաչանքներին անտեղյակ չես:
10 Սիրտս ուժգին բաբախում է,Ուժերս ինձ լքել են,Աչքերիս լույսը մարել է:+
11 Տառապալի վիճակս տեսնելով՝ ընկերներս ու ծանոթներս ինձնից խուսափում են,Մտերիմներս հեռու են մնում:
12 Մահս կամեցողները որոգայթ են լարում,Ինձ վնասել ցանկացողները ինձ կործանելու մասին են խոսում+Եվ օրնիբուն խաբեություն են ծրագրում:
13 Իսկ ես խուլի պես ոչինչ չեմ լսում,+Համրի պես ոչ մի ծպտուն չեմ հանում:+
14 Ասես մի մարդ լինեմ, ով լսել չի կարողանում,Ով, ի պաշտպանություն իրեն, ոչինչ չի ասում,
15 Որովհետև, ո՛վ Եհովա, ես սպասում եմ քեզ,+Եվ դու, Եհո՛վա, իմ Աստվա՛ծ, ինձ կպատասխանես:+
16 Ես ասացի. «Թող նրանք ինձ վրա չչարախնդան,Ինձ վերևից չնայեն, երբ ոտքերս սայթաքեն»:
17 Քիչ էր մնում՝ տապալվեի,Եվ ցավս չէր մեղմանում:+
18 Ես խոստովանեցի հանցանքս:+
Մեղքիս պատճառով կորցրել էի անդորրս:+
19 Իսկ թշնամիներս առույգ ու զորեղ են,*Առանց պատճառի ինձ ատողները շատացել են:
20 Իմ լավության դիմաց չարով են հատուցում,Լավն անելուս համար իմ դեմ են ելնում:
21 Ո՛վ Եհովա, ինձ մի՛ լքիր,Ո՛վ իմ Աստված, քեզ ինձնից հեռու մի՛ պահիր:+
22 Շտապիր ինձ օգնության,Ո՛վ Եհովա, իմ փրկությո՛ւն:+
Ծանոթագրություններ
^ Բռց.՝ «ոսկորներիս»:
^ Կամ՝ «մռնչում»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Առանց պատճառի ինձ հետ թշնամացողները շատ են»:
