Սաղմոսներ 78։1-72
Մասքիլ:* Ասափի երգը:+
78 Իմ ժողովո՛ւրդ, ուշադրություն դարձրու իմ օրենքին,*Ականջ դիր իմ բերանի խոսքերին:
2 Ես առակներով կխոսեմ,Վաղեմի հանելուկները կասեմ:+
3 Այն ամենը, ինչ լսել ենք ու գիտենք,Այն, ինչ մեր հայրերն են մեզ պատմել,+
4 Մենք չենք թաքցնի մեր որդիներից:
Մենք կպատմենք գալիք սերնդին+Եհովայի փառապանծ գործերի և զորության մասին,+Նրա արած զարմանահրաշ բաների մասին:+
5 Նա Հակոբին պատվիրան* տվեց,Իսրայելի մեջ օրենք սահմանեց:
Նա պատվիրեց մեր նախահայրերին,Որ այդ ամենը հաղորդեն իրենց զավակներին,+
6 Որպեսզի դրանք գալիք սերունդներն էլ իմանան՝Այն երեխաները, որ դեռ լույս աշխարհ պետք է գան:+
Նրանք էլ իրենց հերթին դրանք կպատմեն իրենց զավակներին:+
7 Այդ դեպքում նրանք Աստծու վրա կդնեն իրենց հույսը,Չեն մոռանա Աստծու արածները+Եվ կպահեն նրա պատվիրանները:+
8 Նրանք չեն նմանվի իրենց նախահայրերին՝Համառ ու ապստամբ այդ սերնդին՝+Մի սերունդ, որ փոփոխական սիրտ ուներ*+Եվ Աստծուն հավատարիմ չէր:*
9 Աղեղով զինված էին եփրեմցիները,Բայց նահանջեցին պատերազմի օրը:
10 Նրանք Աստծու ուխտը չպահեցին,+Նրա Օրենքով ապրել չուզեցին:+
11 Մոռացան նրա արածները,+Նրա ցույց տված հրաշքները:+
12 Եգիպտոսում՝ Տայանիսի շրջանում,+Զարմանահրաշ գործեր արեց ԱստվածՆրանց նախահայրերի աչքի առաջ:+
13 Նա ծովը բաժանեց և նրանց անցկացրեց,Ջրերը պատնեշի պես կանգնեցրեց:+
14 Ցերեկը նրանց առաջնորդեց ամպով,Գիշերը՝ կրակի լույսով:+
15 Անապատում ժայռեր ճեղքեց,Նրանց լիուլի խմեցրեց, ասես անսպառ աղբյուրից:*+
16 Ժայռից առվակներ բխեցրեցԵվ ջրերը գետերի պես հոսեցրեց:+
17 Բայց նրանք շարունակեցին մեղք գործել Բարձրյալի դեմ՝Անապատում ապստամբելով նրա դեմ:+
18 Միտումնավոր* Աստծուն փորձեցին՝+Իրենց սրտի ուզած ուտելիքը պահանջեցին:
19 Այդպիսով նրանք խոսեցին ընդդեմ ԱստծուԵվ ասացին. «Մի՞թե Աստված կարող է սեղան գցել անապատում»:+
20 Ահա նա հարվածեց ժայռին,Եվ ջրեր բխեցին, վտակներ հորդեցին:+
Մինչդեռ նրանք հարցրին. «Նա կարո՞ղ է մեզ հաց էլ տալ,Իր ժողովրդին մսով կերակրել»:+
21 Երբ Եհովան լսեց, ցասումով լցվեց.+
Հակոբի դեմ կրակ+ բռնկվեց,Իսրայելի դեմ նրա զայրույթը բորբոքվեց,+
22 Որովհետև նրանք Աստծուն չհավատացին,+Նրա փրկարար ուժին չվստահեցին:
23 Այդժամ նա ամպամած երկնքին հրաման տվեց,Երկնքի դռները բաց արեց:
24 Նրանց կերակրելու համար շարունակ մանանա տեղացրեց,Նրանց երկնքի ցորենը տվեց:+
25 Մարդիկ զորեղ էակների* հացը կերան,+Նա տվեց այնքան, որ կշտանան:+
26 Երկնքում արևելյան քամի բարձրացրեց,Իր զորությամբ հարավային քամի բերեց:+
27 Նրանց վրա միս տեղաց՝ առատ, ինչպես փոշին,Թռչուններ բերեց՝ ծովափի ավազի պես անհաշիվ:
28 Դրանք թափեց իր ժողովրդի ճամբարի վրա՝Նրանց վրանների շուրջբոլորը:
29 Նրանք կերան ու ագահաբար իրենց փորը լցրին,Աստված տվեց նրանց այն, ինչ ուզեցին:+
30 Բայց դեռ լիովին չհագեցած,Ուտելիքը դեռ իրենց բերանում՝
31 Նրանց դեմ Աստծու ցասումը բորբոքվեց,+Նրանց զորավորներին նա մահվան մատնեց,+Իսրայելի երիտասարդներին տապալեց:
32 Չնայած այս ամենին՝ նրանք ավելի շատ մեղքեր գործեցին,+Նրա զարմանահրաշ գործերը տեսնելուց հետո էլ նրան չհավատացին:+
33 Ուստի նրանց կյանքը, ինչպես մի շունչ, նա ընդհատեց,+Անսպասելի աղետ բերելով՝ նրանց կյանքի տարիներին վերջ դրեց:
34 Ամեն մահաբեր պատժից հետո նրանք Աստծու հավանությունն էին փնտրում,+Վերադառնում էին նրա մոտ ու նրա բարեհաճությունը որոնում:*
35 Հիշում էին, որ Աստված իրենց Ժայռն է,+Եվ Բարձրյալ Աստվածը իրենց Փրկագնողն* է:+
36 Բայց իրենց բերանի խոսքերով նրան խաբել էին փորձում,Իրենց լեզվով նրան ստեր էին ասում:
37 Նրանց սիրտը Աստծուն նվիրված չէր,+Նրա հետ կապած ուխտին հավատարիմ չէին:+
38 Բայց նա գթասիրտ էր.+
Ներում էր նրանց հանցանքը և նրանց չէր կործանում:+
Հաճախ զսպում էր իր բարկությունը+Եվ չէր թափում իր ողջ ցասումը:
39 Հիշում էր, որ նրանք մարդ են պարզապես,+Քամի, որ սուրալով անցնում է ու հետ չի գալիս:*
40 Քանի՜-քանի՜ անգամ ըմբոստացան նրա դեմ անապատում,+Ցավ պատճառեցին նրան ամայի վայրում:+
41 Կրկին ու կրկին Աստծուն փորձեցին+Եվ Իսրայելի Սրբին վշտացրին:
42 Չհիշեցին՝ ինչպես նա իր զորությունը ցույց տվեց,Մոռացան այն օրը, երբ թշնամուց իրենց փրկեց:*+
43 Չհիշեցին, թե ինչ զորավոր գործեր արեց Եգիպտոսում+Եվ ինչ հրաշքներ գործեց Տայանիսի շրջանում,
44 Թե ինչպես Նեղոսի ջրանցքների ջուրը արյան վերածեց,+Այնպես որ մարդիկ չէին կարողանում խմել իրենց ջրերից:
45 Խայթող ճանճերի պարսեր ուղարկեց, որ նրանց տանջահար անեն,+Եվ գորտեր ուղարկեց, որ նրանց պատուհասեն:+
46 Նրանց բերքը անկուշտ մորեխների կերակուր դարձրեց,Նրանց աշխատանքի պտուղը մորեխների պարսերին տվեց:+
47 Կարկուտով ոչնչացրեց նրանց խաղողի վազերը,+Կարկտահատիկներով ջարդուխուրդ արեց ժանտաթզենիները:
48 Նրանց բեռնակիր կենդանիներին կարկտահարեց,+Նրանց անասուններին շանթահարեց:*
49 Նրանց վրա թափեց իր սաստիկ բարկությունը,Ցասումը, վրդովմունքն ու սրտնեղությունը,Արհավիրք բերող հրեշտակախմբեր ուղարկեց:
50 Նա իր բարկությանը ազատություն տվեց,Նրանց կյանքը չխնայեց,Համաճարակով կործանեց:
51 Վերջում սպանեց Եգիպտոսի բոլոր առաջնեկներին,+Քամի վրաններում բնաջնջեց նրանց առնականության* առաջին պտուղներին:
52 Հետո իր ժողովրդին, ինչպես ոչխարների մի հոտի, այնտեղից դուրս բերեց,+Նրանց, ինչպես հոտի, անապատում ուղղորդեց:
53 Նրանց ապահով առաջնորդեց,Եվ նրանք չընկան վախի մեջ,+Իսկ թշնամիներին ծովը կլանեց:+
54 Նրանց իր ընտրած* երկիրը բերեց՝+Այս լեռնային շրջանը, որ իր զորավոր* ձեռքով նվաճեց:+
55 Նրանց առաջից ազգերին վռնդեց,+Չափման լարով չափեց ու նրանց ժառանգություն բաժանեց,+Իսրայելի ցեղերին իրենց տներում բնակեցրեց:+
56 Բայց նրանք շարունակ փորձում էին Բարձրյալ Աստծուն,Նրա դեմ ապստամբում էին,+Նրա հիշեցումներին ուշադրություն չէին դարձնում:+
57 Նրանք ճանապարհից շեղվում էին,Իրենց նախահայրերի պես դավաճան էին,+Լարը թուլացած աղեղի պես անհուսալի էին:+
58 Վիրավորում էին նրան իրենց սրբավայրերով,+Նրա ցասումն* էին շարժում իրենց քանդակված կուռքերով:+
59 Այդ ամենը տեսնելով՝ Աստված սաստիկ զայրույթով լցվեց+Եվ Իսրայելից լիովին երես թեքեց:
60 Նա լքեց Սելովում գտնվող խորանը՝+Մարդկանց մեջ գտնվող իր բնակատեղին՝ իր վրանը:+
61 Նա թույլ տվեց, որ իր զորության խորհրդանիշը* որպես ավար տարվի,Իր փառահեղության խորհրդանիշը ոսոխի ձեռքը մատնվի:+
62 Իր ժողովրդի հանդեպ ցասումով լցվեց,+Իր սեփականությանը նա սրի մատնեց:
63 Կրակը լափեց նրա երիտասարդներին,Նրա կույսերի համար հարսանեկան երգեր չերգեցին:
64 Նրա քահանաները սրի քաշվեցին,+Եվ նրանց այրիացած կանայք չողբացին:+
65 Այդ ժամանակ Եհովան ասես արթնացավ քնից,+Ինչպես զորեղ մարդն+ է սթափվում գինովությունից:
66 Իր թշնամիներին նա հետ մղեց,+Նրանց առհավետ խայտառակ արեց:
67 Հովսեփի վրանից նա հրաժարվեց,Եփրեմի ցեղին չընտրեց,
68 Այլ Հուդայի ցեղին ընտրեց՝+Սիոն լեռը, որը նա սիրեց:+
69 Իր սրբարանը հարատև դարձրեց, ինչպես երկինքները,+Հաստատեց, որ առհավետ մնա, ինչպես երկիրը:+
70 Ընտրեց իր ծառա Դավթին,+Նրան բերեց ոչխարների փարախներից,+
71 Որտեղ նա հոգ էր տանում ծիծ տվող մաքիներին:*
Նրան նշանակեց, որ հովվի Հակոբին՝ իր ժողովրդին՝+Իսրայելին՝ իրեն պատկանողներին:+
72 Եվ նա անարատ սրտով նրանց հովվեց+Ու հմտորեն առաջնորդեց:+
Ծանոթագրություններ
^ Կամ՝ «ուսուցմանը», «առաջնորդությանը»:
^ Կամ՝ «հիշեցում»:
^ Բռց.՝ «իր սիրտը չէր պատրաստել»:
^ Կամ՝ «Եվ ում ոգին Աստծուն հավատարիմ չէր»:
^ Կամ՝ «խոր ջրերից»:
^ Բռց.՝ «Իրենց սրտում»:
^ Կամ՝ «հրեշտակների»:
^ Բռց.՝ «Աստծուն էին փնտրում»:
^ Կամ՝ «Վրիժառուն»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Հիշում էր, որ ոգին անցնում-գնում է ու հետ չի գալիս»:
^ Բռց.՝ «փրկագնեց»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «տենդահարեց»:
^ Կամ՝ «վերարտադրողական կարողության»:
^ Բռց.՝ «սուրբ»:
^ Բռց.՝ «աջ»:
^ Կամ՝ «խանդը»:
^ Խոսքը ուխտի տապանակի մասին է:
^ Այսինքն՝ էգ ոչխարներին: