2 Սամուել 19։1-43
19 Հովաբին տեղեկացրին. «Թագավորը լաց է լինում ու սուգ է անում Աբիսողոմի համար»:+
2 Եվ հաղթանակի* օրը բոլոր զինվորների համար սգի վերածվեց, որովհետև նրանք լսեցին, որ թագավորը ողբ է անում իր որդու համար:
3 Այդ օրը զորքը լուռ վերադարձավ քաղաք,+ ինչպես որ ռազմի դաշտից փախած ամոթահար զորքն է վերադառնում:
4 Թագավորը ծածկել էր երեսը և բարձրաձայն ողբալով՝ ասում էր. «Որդի՜ս, Աբիսողո՜մ, Աբիսողո՜մ, որդի՜ս, որդի՜ս»:+
5 Հովաբը գնաց թագավորի տուն ու նրան ասաց. «Դու այսօր ամոթով թողեցիր քո բոլոր զինվորներին, որոնք փրկեցին քո կյանքը, քո որդիների,+ դուստրերի,+ կանանց ու հարճերի կյանքը:+
6 Դու սիրում ես քեզ ատողներին և ատում ես քեզ սիրողներին: Այսօր դու հստակ ցույց տվեցիր, որ քո զորագլուխներն ու զինվորները քեզ համար ոչինչ են: Ես համոզված եմ, որ եթե այսօր միայն Աբիսողոմը ողջ մնար, իսկ մենք բոլորս մահանայինք, դա քեզ չէր տխրեցնի:
7 Հիմա վե՛ր կաց, դո՛ւրս արի և քաջալերի՛ր զինվորներիդ,* որովհետև, Եհովայով եմ երդվում, եթե դուրս չգաս, այս գիշեր քեզ մոտ մի մարդ անգամ չի մնա: Եվ դա քեզ համար ավելի վատ կլինի, քան այն բոլոր չարիքները, որոնք վրա են հասել քեզ պատանեկությունիցդ ի վեր»:
8 Այս խոսքերից հետո թագավորը վեր կացավ ու նստեց քաղաքի դարպասի մոտ: Ամբողջ ժողովրդին տեղեկացրին. «Թագավորը նստած է դարպասի մոտ»: Եվ ժողովուրդը հավաքվեց նրա առաջ:
Մնացած իսրայելացիները,* սակայն, փախել էին, ամեն մեկը՝ իր տուն:+
9 Իսրայելի բոլոր ցեղերում մարդիկ վիճում էին ու ասում. «Թագավորը մեզ փրկել է մեր թշնամիներից,+ ազատել է փղշտացիների ձեռքից, բայց հիմա նա Աբիսողոմի պատճառով երկրից փախել է:+
10 Իսկ Աբիսողոմը, որին թագավոր օծեցինք,+ զոհվել է պատերազմում:+ Ուրեմն ինչո՞ւ ոչինչ չեք անում թագավորին հետ բերելու համար»:
11 Դավիթ թագավորը մարդ ուղարկեց Սադոկ+ և Աբիաթար+ քահանաների մոտ, որ նրանց ասի. «Խոսեք Հուդայի երեցների+ հետ և ասեք նրանց. «Իմ տուն լուր է հասել, որ ողջ Իսրայելն ուզում է հետ բերել ինձ: Ինչո՞ւ դուք պետք է վերջինը լինեք թագավորին արքունիք վերադարձնողների մեջ:
12 Դուք իմ եղբայրներն եք՝ իմ միսն ու արյունը:* Ինչո՞ւ պետք է վերջինը լինեք թագավորին վերադարձնողների մեջ»:
13 Իսկ Ամեսային+ ասեք. «Դու իմ միսն ու արյունը չե՞ս: Թող Աստված խստորեն պատժի ինձ, եթե Հովաբի փոխարեն այսուհետ դու չլինես իմ զորքի հրամանատարը»»:+
14 Նա շահեց Հուդայի բոլոր մարդկանց սրտերը,* և նրանք թագավորին այս լուրն ուղարկեցին. «Վերադարձեք թե՛ դու և թե՛ քո բոլոր մարդիկ»:
15 Թագավորը ճանապարհ ընկավ ու հասավ Հորդանան: Հուդայի բնակիչները գնացին Գաղգաղա,+ որ դիմավորեն և ուղեկցեն նրան, երբ նա անցնի Հորդանանը:
16 Այդ ժամանակ Բենիամինյաններից Սեմեին՝+ Գերայի որդին, որը Բահուրիմից էր, Հուդայի մարդկանց հետ շտապ գնաց Դավիթ թագավորին դիմավորելու.
17 նրա հետ Բենիամինի ցեղից 1 000 մարդ կար: Սիբան՝+ Սավուղի տան սպասավորը, իր 15 որդիների և 20 ծառաների հետ նույնպես շտապ գնաց Հորդանան՝ թագավորին դիմավորելու:
18 Նա* անցավ ծանծաղուտը, որպեսզի թագավորի տան անդամներին օգնի անցնել գետը և անի այն, ինչ թագավորը կցանկանա: Երբ Դավիթը պատրաստվում էր անցնել Հորդանանը, Գերայի որդի Սեմեին ընկավ նրա ոտքերի առաջ
19 և ասաց. «Թող իմ տերը ների ինձ ու չհիշի այն չարիքը, որ ծառադ գործեց+ այն օրը, երբ իմ տեր թագավորը դուրս եկավ Երուսաղեմից, և թող թագավորը չպահի դա իր սրտում:
20 Քո ծառան լավ գիտի, որ մեղք է գործել, դրա համար էլ այսօր Հովսեփի ամբողջ տնից ես եմ առաջինը եկել՝ իմ տեր թագավորին դիմավորելու»:
21 Այդ ժամանակ Շարուհեայի որդի+ Աբեսսան+ ասաց. «Մի՞թե Սեմեին չպետք է մեռնի այն բանի համար, որ անիծել է Եհովայի օծյալին»:+
22 Բայց Դավիթը պատասխանեց. «Ձեր ի՞նչ գործն է, Շարուհեայի՛ որդիներ:+ Ինչո՞ւ եք ուզում այսօր իմ կամքին հակառակ գործել: Մի՞թե այսօր Իսրայելում ինչ-որ մեկը պետք է սպանվի. չէ՞ որ ես կրկին Իսրայելի թագավորն եմ»:
23 Հետո թագավորն ասաց Սեմեիին. «Դու չես մեռնի»: Եվ երդում տվեց նրան:+
24 Սավուղի թոռ Մեմփիբոսթեն+ նույնպես գնաց թագավորին դիմավորելու: Թագավորի հեռանալու օրվանից մինչև այն օրը, երբ նա խաղաղությամբ վերադարձավ, Մեմփիբոսթեն իր ոտքերը չէր լվացել,* բեղերը չէր կտրել և հագուստը չէր լվացել:
25 Երբ նա գնաց Երուսաղեմ՝* թագավորին դիմավորելու, թագավորը հարցրեց նրան. «Մեմփիբոսթե՛, ինչո՞ւ չեկար ինձ հետ»:
26 Նա էլ պատասխանեց. «Ո՛վ իմ տեր թագավոր, իմ ծառան+ խաբեց ինձ: Քանի որ ես* կաղ եմ, ասացի. «Էշս թամբիր, որ հեծնեմ ու գնամ թագավորի հետ»:+
27 Իսկ նա զրպարտեց ծառայիդ իմ տեր թագավորի առաջ,+ բայց իմ տեր թագավորը ճշմարիտ Աստծու հրեշտակի պես է: Ուստի արա այն, ինչը ճիշտ ես համարում:
28 Իմ տեր թագավորը կարող էր հորս տան բոլոր անդամներին մահվան դատապարտել, բայց փոխարենը դու ծառայիդ տեղ տվեցիր քեզ հետ սեղան նստողների մեջ:+ Այս ամենից հետո ի՞նչ իրավունք ունեմ որևէ բան պահանջելու թագավորից»:
29 Սակայն թագավորն ասաց նրան. «Բավակա՛ն է՝ խոսես այդ մասին: Ես որոշել եմ, որ դու և Սիբան ձեր մեջ բաժանեք արտը»:+
30 Մեմփիբոսթեն պատասխանեց. «Թող նա ամբողջը վերցնի: Ինձ համար բավական է այն, որ իմ տեր թագավորը խաղաղությամբ իր տուն է վերադարձել»:
31 Գաղաադցի Բերզելին+ Ռոգելիմից գնաց Հորդանանի շրջան, որ թագավորին ուղեկցի մինչև Հորդանան գետը:
32 Բերզելին շատ ծեր էր՝ 80 տարեկան: Երբ թագավորը բնակվում էր Մանայիմում, նա սննդով էր ապահովում նրան,+ քանի որ շատ հարուստ մարդ էր:
33 Թագավորն ասաց Բերզելիին. «Անցիր ինձ հետ գետը և Երուսաղեմում միշտ իմ սեղանից հաց կուտես»:+
34 Սակայն Բերզելին պատասխանեց թագավորին. «Քանի՞ տարի է ինձ մնացել ապրելու, որ թագավորի հետ Երուսաղեմ գնամ:
35 Հիմա ես 80 տարեկան եմ:+ Մի՞թե կարող եմ լավը վատից տարբերել: Մի՞թե ծառադ կարող է իր կերածի ու խմածի համը զգալ կամ երգիչների ու երգչուհիների ձայնը լսել:+ Ինչո՞ւ ծառադ իմ տեր թագավորի համար բեռ դառնա:
36 Ծառայիդ համար արդեն իսկ բավական է այն, որ կարողացավ թագավորին ուղեկցել մինչև Հորդանան: Ինչի՞ համար թագավորը այդպիսի վարձատրություն տա ինձ:
37 Թույլ տուր՝ ծառադ վերադառնա, որ իր քաղաքում մեռնի, որտեղ իր հոր ու մոր գերեզմանն է:+ Բայց ահա քո ծառա Քամաամը.+ թող նա գնա իմ տեր թագավորի հետ, և նրա համար արա այն, ինչը հաճելի է քեզ»:
38 Թագավորն էլ պատասխանեց. «Թող Քամաամը ինձ հետ գա, ու ես նրա համար կանեմ այն, ինչը հաճելի է քեզ, և ինչ որ խնդրես ինձնից, կանեմ քեզ համար»:
39 Այսպիսով՝ ամբողջ ժողովուրդը սկսեց անցնել Հորդանանը, և երբ թագավորը պատրաստվում էր անցնել գետը, համբուրեց Բերզելիին+ և օրհնեց նրան, ինչից հետո Բերզելին վերադարձավ տուն:
40 Երբ թագավորը գետն անցավ, որ գնա Գաղգաղա,+ Քամաամն էլ անցավ նրա հետ: Թագավորին ուղեկցում էին Հուդայի ողջ ժողովուրդն ու իսրայելացիների կեսը:+
41 Մյուս իսրայելացիները եկան թագավորի մոտ ու ասացին. «Ինչո՞ւ մեր եղբայրները՝ Հուդայի մարդիկ, առանց մեր իմացության տարան* մեր թագավորին և նրան, նրա տան անդամներին ու նրա բոլոր մարդկանց անցկացրին Հորդանանը»:+
42 Հուդայի մարդիկ պատասխանեցին իսրայելացիներին. «Որովհետև թագավորը մեր ազգականն է:+ Ինչո՞ւ եք զայրանում: Մենք ինչ-որ բա՞ն ենք կերել թագավորի հաշվին, կամ մի՞թե նա մեզ նվեր է տվել»:
43 Սակայն իսրայելացիները ասացին Հուդայի մարդկանց. «Մենք թագավորության մեջ տասը ցեղ ենք, ուստի Դավթի նկատմամբ ավելի շատ իրավունք ունենք, քան դուք: Ինչո՞ւ մեզ արհամարհեցիք: Չպե՞տք է արդյոք առաջինը մենք գնայինք հետ բերելու մեր թագավորին»: Բայց Հուդայի մարդկանց փաստարկները իսրայելացիների փաստարկներից ավելի համոզիչ էին:*
Ծանոթագրություններ
^ Բռց.՝ «փրկության»:
^ Բռց.՝ «խոսի՛ր ծառաներիդ սրտով»:
^ Այսինքն՝ նրանք, ովքեր աջակցել էին Աբիսողոմին:
^ Բռց.՝ «իմ ոսկորն ու իմ միսը»:
^ Կամ՝ «Հուդայի բոլոր մարդկանց սրտերը մեկ մարդու սրտի պես դեպի իրեն դարձրեց»:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Նրանք»:
^ Եբր. այս արտահայտությունը կարող է վերաբերել նաև ոտքի եղունգները կտրելուն:
^ Կամ հնարավոր է՝ «Երուսաղեմից»:
^ Բռց.՝ «ծառադ»:
^ Բռց.՝ «գողացան»:
^ Բռց.՝ «Հուդայի մարդկանց խոսքը իսրայելացիների խոսքից ավելի խիստ էր»:
